Als eerbetoon aan Aan onze overleden FifiMet dank aan Papa, mama, Christine |
Je was 14 jaar, 6 maanden en 5 dagen bij ons.
En op die vreselijke vrijdag de 13e verliet je ons.
Je vocht tot het bittere einde.
Om ons niet in de steek te laten.
We wilden je langer houden.
Maar je oude lichaam was moe.
We zullen nooit de blik in je ogen vergeten.
Toen het zei "Het is tijd voor mij".
Zonder jou voelen we ons in de steek gelaten.
Ook al waren we voorbereid op je vertrek.
Het pijnlijkste is jouw afwezigheid.
En die eindeloze stiltes.
Je hield ervan om je naar de poort te haasten.
Met lange passen om te blaffen.
Je grote Labrador stem.
Het betekende "Blijf buiten".
Je hebt veel kilometers gemaakt.
De zee, de bergen en zelfs Parijs.
Je maakte deel uit van elke reis.
Zolang het maar met je baasjes was.
Je baasje heeft veel pijn.
Jij was zijn geliefde Fifi.
Elke dag leiden zijn voetstappen hem
Naar waar jij slaapt.
In jouw tuin rust je nu.
Samen met hen die jou voorgingen.
Je graf zal altijd vol staan met rozen.
Om je te laten zien hoeveel er van je gehouden werd.
En als er een hemel is.
Om onze Fiji te verwelkomen.
Zodat we daar kunnen samenkomen, naar haar beeld.
Dappere, tedere en wijze honden.
We houden van je Fifi