 |
Als eerbetoon aan Groseille, het dappere moedertjeMet dank aan Clornide |
 |
| Groseille, een kleine Bearded kwam in april 1991 in ons huis om te proberen haar baasje aan te moedigen te vechten tegen een ernstige ziekte... Misschien zou deze baby hem aanmoedigen om de behandelingen aan te kunnen... Na veel tegenspoed werd de ziekte overwonnen en konden we met z'n drieën verder met ons leven en vormden we een onafscheidelijk trio. Alles ging in het ritme tussen ons drieën... Groseille was er altijd, volgde ons, begreep ons... Een enkele blik, nooit een woord te hard... Toen ik ziek werd, hielp ze me om weer te leren lopen... Altijd geduldig en ondersteunend... En toen ging het leven verder, tussen ons drieën... En in augustus 2000 kwam het vreselijke nieuws: Groseille kreeg de diagnose "chronisch nierfalen"... Een ziekte die je nooit ziet aankomen, met geen weg terug... Meer dan een jaar lang worstelde"moedertje" zonder klagen of pijn... De dierenartsen vertelden ons dat ze met haar ureum- en creatininewaarden allang weg had moeten zijn, maar dat ze ons duidelijk niet wilde opgeven... We zorgden voor haar dagelijks welzijn en haar ritme... En dan de verschrikking. Op 05 november 2001 moesten we haar ophalen en naar haar laatste afspraak brengen... Ze was dapper en kalm tot het einde... In mijn armen overleed ze en ons pad brak schoon... Sindsdien leef ik constant met Groseille in mijn hoofd en in mijn hart, en er gaat geen dag voorbij die mijn pijn kan verzachten... Groseille, weet je, het leven is heel moeilijk zonder jou... Alles is veranderd en ik mis ons trio voor altijd. |
Nederlands (nl-NL)