Als eerbetoon aan Loco, mijn vriend FoxMet dank aan Patrice |
Loco, mijn vriend Fox, al 8 korte jaren mijn metgezel, op deze dag van 20 juni 2003, de dag na mijn verjaardag en het begin van mijn vakantie, zag alles er goed uit voor ons... Je kwam me begroeten toen ik de auto instapte, maar ik zag je niet, het stuur ging over je heen... Dood in mijn armen, onder mijn tranen van verdriet. Niemand begreep het verdriet dat ik om mijn vriend voelde, blijkbaar, als hij geen mens is, heb je niet het recht om zo te lijden, en toch... Hij ligt nu in mijn tuin en er gaat geen dag voorbij dat ik niet even bij hem langs ga. Ik kan dit lot nog steeds niet geloven. Nooit meer zullen we op het bankje in de tuin zitten, zij aan zij, kijkend naar de sterren... Je kwam naar me toe en ik gooide je in de eeuwige nacht... Mijn verdriet is immens... Ik zie vaak je "geest" waar ik je vroeger zag... |