 |
Als eerbetoon aan Mijn kleine ontbrekende engelMet dank aan Sylvia |
 |
| Jij werd in de zomer van 2000 op mijn pad gebracht door mijn Guigou, 3 jaar nadat hij was vertrokken. Hij had gelijk over de persoon die al snel onmisbaar zou worden in mijn leven... We deelden 7 en een half jaar van totaal geluk ondanks mijn zorgen. Je maakte me elke dag gelukkiger. Hoeveel van die jaren hebben we in elkaars armen doorgebracht? Ik denk dat 80% van de foto's dat laten zien... Twee maanden geleden kreeg ik te horen dat je cardiomyopathie had... maar je doorstond je behandeling goed. Alleen een hartaanval sloeg je neer en rukte je van me weg. Net als Guigou vertrok je zonder mij, deze keer met mama... Sinds woensdag heb ik niets meer om voor te leven, alleen mijn pijn, die elke minuut intenser is dan de vorige. Ik voel een verschrikkelijk gemis op elk niveau... Ik weet niet hoe ik hier doorheen moet komen maar jij, wees gelukkig, ren, adem, maak plezier maar waak vooral over mij met je nieuwe vriendje, mijn Guigou. Nu zijn Mijn Engel en Mijn Hart samen en ben ik alleen... Ik hou meer van je dan wat dan ook Mijn kleine engel Ik zal je nooit vergeten, geloof me. Je geliefde mama |
Nederlands (nl-NL)