 |
Als eerbetoon aan Tequila mijn dochterMet dank aan Gerald |
 |
| Ik schrijf je vanavond omdat ik vreselijk lijd onder je afwezigheid. Ik weet hoe boos je op me was voor de overhaaste beslissing die ik nam op de avond van 02 maart 2009 om 18:.30 uur. Ik zag in je ogen en in je gebaren je wanhoop en je afkeer van mij. Je maakte het heel duidelijk door je toevlucht te zoeken bij je moeder en me te negeren om me duidelijk te maken dat je die rampzalige zin had begrepen: Zeg hem dat als hij het nu kan doen, ik nooit meer terug kan komen. Het spijt me. Ik wist niet wat ik anders moest doen, je had zoveel pijn aan je ruggengraat dat je niet meer kon lopen. Je pijnstillers dekten het niet. Op de bloedige scan werd een tumor op je milt gevonden, maar de dokter kon me toen troosten omdat hij je twee hernia's en je milt kon verwijderen. Maar nu heb je een tumor zo groot als een sinaasappel op je prachtige hart, die je longen samenperst en je luchtpijp verplaatst. De dokter zegt dat het een wonder is dat je nog kunt ademen. Ik zweer bij God dat ik nog nooit in mijn leven zoveel liefde voor een metgezel heb gehad als voor jou. Ik rouw alleen om je afwezigheid en zou zo graag bij je willen zijn, zodat ik nog de kans krijg om je buik of je neus te kussen, met die komische houdingen die je altijd aannam op bed of in je mand. Ik zie nog de blik op je gezicht als je in de stoel zat en je onderkaak over je bovenlippen ging. Ik mis je, ik ben zo boos dat we zo uit elkaar zijn gegaan, ik wou dat ik het je anders had verteld, dat ik wat tijd had gehad om het je allemaal uit te leggen. Elke dag zonder jou doet pijn. Vicky probeert me te troosten, haar joie de vivre en de mimiek die ze van je geleend heeft helpt me de dag door te komen, maar niets kan jouw afwezigheid uitwissen. Je bent veel te vroeg weggegaan, je was pas 8 jaar oud, je hebt dit ongeluk niet verdiend, we hebben het niet verdiend om je zo snel te verliezen. We missen je te veel. In hemelsnaam, vergeef me, ik hield van je als een gek, ik hou nog steeds van je en tot in de eeuwigheid. Vergeef mijn beslissing, zeg me dat je nog steeds van me houdt, dat je begrijpt dat ik je het ergste wilde besparen. Laat me een plaatsje aan je zijde, daarboven. Ik hou zoveel van je. |
Nederlands (nl-NL)