 |
Als eerbetoon aan Mijn OxmoMet dank aan Guintini |
 |
| Aan mijn grote teddybeer Oxmo die in augustus 2005 overleed, mijn grote baby die mijn hart nooit zal verlaten. Loulou, ik kreeg je terug in 2000 nadat ik lang gevochten had om je terug te kopen van een gewetenloze man. Je was 2 jaar oud, je was voorbestemd om een vechthond te worden, je was uitgehongerd, geslagen, opgesloten in het donker. Op een dag kwam ik je tegen en de blik op je gezicht vertelde me veel. Vanaf die dag deed ik er alles aan om je terug te krijgen en na maanden vechten kon ik eindelijk je eigenaar, die geld nodig had, overtuigen om je door mij te laten terugkopen. Je was zo timide en mager, maar de blik in je ogen deed me versteld staan. Volgens je baasje was je niet geschikt om een vechthond te zijn, het kostte me maanden om je van die angsten af te helpen, maar 1 jaar later was je majestueus en doodde je geen katten meer, wat je wel moest doen. We hebben 5 en een half jaar samen doorgebracht maar alle klappen die je hebt gekregen hebben je erg beschadigd. Om je spieren op te bouwen, bonden we je met een strop vast aan de bumper van de auto en lieten we je met 60 km/u rennen. Dag na dag veranderden je ogen, ze waren gevuld met liefde. De reis met jou was niet gemakkelijk omdat je mannen zo haatte, maar we hadden een vlekkeloze reis tot de dag dat je beenmergkanker kreeg. Ondanks een operatie heb je nooit meer gelopen, dus moest ik een einde maken aan je leven, dat ten dode was opgeschreven. Je had je levenslust verloren en je ogen smeekten me om er een einde aan te maken, wat ik deed, maar wat me nog steeds verscheurt. Van een niemand werd je de koning. Mijn baby, ook al heb ik een Rott teefje overgenomen als eerbetoon aan jouw ras, ondanks alle beperkingen die de wetten voor Rotts opleggen. Ik wil je laten weten dat ik je nooit zal vergeten, je leeft nog steeds in mij, ik vraag je om aan de andere kant op me te wachten, mijn grote jongen. Ik hou zoveel van je. Vaarwel Oxmo. |
Nederlands (nl-NL)