Alle hondachtigen en katachtigen in de wereld
Planethoster

Cairicocker -- Cairn Terrier X Engelse Cocker Spaniel

Cairicocker

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.
Land van oorsprong
 Groot-Brittannië -> U.S.A.
Vertaling
 Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Cairicocker
De Cairicocker is een hybride ras waarin de Cairn Terrier is gekruist met de Engelse Cocker Spaniel. De Cairicocker is relatief nieuw en er is weinig informatie over beschikbaar. Als puppy erft hij eigenschappen van beide ouders. Met een gewicht tussen 6 en 13 kilo is de Cairicocker een kleine hond met korte poten en veel vastberadenheid, compact en robuust. Cairicockers zijn speels en zachtaardig en doen hun gezin graag een plezier.

Geschiedenis van de Cairicocker
De kruising die bekend staat als de Cairicocker is een nieuw hondenras zonder gedetailleerde geschiedenis, hoewel de twee rassen die samen het ras vormen een lange geschiedenis hebben.
        

Een beetje van de Cairn Terrier

         
In het geval van de Cairn Terrier zou het ras deel uitmaken van een groep kortbenige Terriers van het Isle of Skye in Schotland, die al sinds de 15e eeuw zouden bestaan, toen het ras werd gebruikt om op vossen, dassen en otters te jagen. Men denkt dat de naam afkomstig is van het feit dat de hond bijzonder goed was in het verjagen van otters van stenen stapels, of cairns, die in deze periode werden gebruikt als herkenningspunten of gedenktekens. De honden kwamen voor in vele kleuren en werden allemaal beschouwd als Schotse Terriers. In 1873 werden de honden op basis van kleur in twee groepen verdeeld: Dandie Dinmont en Skye Terriers, waarbij de Cairn lid was van de Skye Terrier groep. In 1881 werd de Skye groep verder verdeeld: een groep voor Skyes en een tweede voor Wirehaired Terriers. De Wirehaired Terriers werden vervolgens opgesplitst in de Scotch, West Highland White en het ras dat nu bekend staat als de Cairn. In 1912 werd de Cairn de Cairn Terrier. Een beroemde en gemakkelijk herkenbare Cairn Terrier is het hondje Toto uit de Tovenaar van Oz.
Standaard van de Cairn Terrier

Een beetje van de Engelse Cocker Spaniel
De Engelsen brachten hun versie van de Engelse Cocker Spaniel eind 1800 naar de Verenigde Staten. Terwijl Amerikaanse jagers op zoek waren naar een iets kleinere hond, werd de Amerikaanse versie gemaakt om op kwartels en ander klein wild te jagen. De naam 'cocker' komt van het woord 'woodcock', wat een soort jachtvogel is die de hond kon vangen. Hoewel het niet bekend is hoe de kleinere versie is ontstaan, wordt gedacht dat de eerste, een hond genaamd Obo 2nd, werd geboren rond 1880. Ander bewijs geeft aan dat de Engelse Cocker Spaniel werd gekruist met kleinere Toy Spaniels om de Amerikaanse versie te creëren. In 1935 scheidde de Amerikaanse Kennel Club de Engelse en Amerikaanse Cocker Spaniels in twee verschillende rassen.
Standaard van de Engelse Cocker Spaniel

Uiterlijk van de Cairicocker
De Cairicocker is een kruising tussen de Cairn Terrier en de Engelse Cocker Spaniel. Hoewel er geen informatie is over het uiterlijk van de Cairicocker, kan er wel gekeken worden naar het uiterlijk van de ouderrassen van de kruising. De Cairn Terrier is een kleine hond, met een gemiddeld gewicht van 6 tot 13 kilo, met korte poten. Hun lichaam is iets langer dan ze lang zijn, maar gespierd en sterk. De voorpoten van het ras zijn volledig recht, met de voorpoten groter dan de achterpoten. De ogen van de Cairn Terrier staan ver uit elkaar, de wenkbrauwen zijn ruig en de oren zijn klein en puntig. De Engelse Cocker Spaniel is middelgroot en heeft een compact lichaam met rechte, gespierde voorpoten. De achterhand van het ras omvat brede heupen en gespierde dijen. De Engelse Cocker Spaniel heeft amandelvormige ogen en lange, goed gevederde oren. Je Cairicocker zal een mooie mix zijn van de twee ouders, met rechtopstaande of hangende oren en een golvende of pezige vacht. Meestal hebben deze kruisingen een lang lichaam met een rechtopstaande staart als de hond opgewonden is.

Temperament van de Cairicocker
De Cairicocker erft zijn temperament van zijn ouders. De Cairn Terrier kan worden beschreven als onstuimig en moedig. Hoewel hij een sterke persoonlijkheid heeft, is de Cairn Terrier een gevoelige hond die graag met kinderen speelt. Honden van dit ras kunnen agressief zijn tegen andere honden en achter kleine dieren aanzitten. Zonder de juiste training kan de Cairn Terrier overmatig blaffen. Omdat het een intelligent ras is, is training over het algemeen gemakkelijk voor deze speelse hond. De Engelse Cocker Spaniel heeft de neiging om veel te blaffen, hoewel hij speels en goedgehumeurd is. Het ras is over het algemeen goed met kinderen en schiet goed op met andere dieren. Een vroege socialisatie wordt aanbevolen om ervoor te zorgen dat je Cairicocker niet schuw wordt. Je hybride zal een gevoelig ras zijn dat graag tijd doorbrengt met mensen.

Behoeften en activiteiten van de Cairicocker
De Cairicocker loopt graag aan de lijn of speelt graag spelletjes in zijn tuin. Ze kunnen het goed doen in een flat zolang ze maar genoeg beweging krijgen, hoewel je kunt verwachten dat ze binnenshuis ook actief zijn. Idealiter heeft je Cairicocker een tuin nodig. Hij moet zijn energie kwijt en door zijn behoefte om op onderzoek uit te gaan, kan hij een blaffer worden als zijn hersenen niet samen met zijn lichaam worden getraind. Je hybride zou het goed kunnen doen in Earth Dog trials, wat een leuke activiteit voor jullie allebei kan zijn.

Onderhoud van de Cairicocker
De vacht van je Cairicocker moet één keer per week gekamd of geborsteld worden en het is aan te raden om dode haren minstens twee keer per jaar te verwijderen als de textuur stug is. Als de vacht langer is dan die van de Engelse Cocker Spaniel, zal het trimmen van de vacht de vacht netjes houden en het onderhoud minimaliseren. Als de vacht niet wordt getrimd, moet deze drie keer per week worden geborsteld of gekamd en om de twee tot drie maanden professioneel worden geknipt en geschoren. Indien nodig moet de vacht in bad worden gedaan. Het is aan te raden om de oren en ogen van je Cairicocker schoon te houden, omdat ze gevoelig kunnen zijn voor oorontstekingen als de oren lang zijn en bedekt met een dikke vacht. Ogen kunnen gaan lopen en tranen als je ze niet verzorgt.
Details
Ook beschikbaar: Français (France) Deutsch (Deutschland) English (United Kingdom) Español (España)
Hits: 210

Messagerie privée

You are not logged in.