Chin-Ocker

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
China <> Groot-Brittannië -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Chin-Ocker

De Chin-Ocker is een kruising van de Japanse Spaniel en de Engelse Cocker Spaniel. Deze zachtaardige mix is een geweldige metgezel, perfect voor gezinnen en past zich aan het leven in een flat aan. Hoewel er niet veel bekend is over de kruising, staan de ouderrassen bekend om hun vriendelijke persoonlijkheden en schoonheid. De Chin-Ocker moet dagelijks worden geborsteld om zijn vacht op zijn best te houden. Deze gevoelige hond kan soms wat onderdanig zijn en heeft vaak de neiging om verlegen te zijn. Het juiste gezin, dat bereid is om affectie te tonen en het ras de tijd te geven, zal dit de perfecte aanvulling voor hun huis vinden.

Geschiedenis van de Chin-Ocker

De Chin-Ocker is een kruising van de Japanse Spaniel en de Engelse Cocker Spaniel. De mix is een geweldige gezelschapshond, hoewel hij geen lange, bekende geschiedenis heeft. Eigenaars kunnen de geschiedenis van de ouders van het ras raadplegen om de achtergrond van deze kruising te begrijpen. Tegenwoordig is de Chin-Ocker lid van de American Canine Hybrid Club, de Designer Dog Kennel Club, de Dog Registry of America en de International Designer Canine Registry. Deze kruising kan zich gemakkelijk aanpassen aan leefomgevingen van verschillende grootte en is een uitstekende aanvulling voor het gezin.
        

Een beetje van de Japanse Spaniel

        
De Japanse Spaniël is een oud ras dat waarschijnlijk is ontstaan aan het Chinese keizerlijk hof. Het ras is een zeer gewaardeerde hond en ontleent zijn naam aan Japan, waar hij aan de keizer werd gepresenteerd en niet als hond maar als een apart wezen werd beschouwd. De Japanners fokten de hond met kleine spaniëlachtige honden om het moderne uiterlijk van het ras te bereiken. De Japanse Spaniel was niet bekend buiten de eilandnatie tot de 19e eeuw. Commodore Matthew Perry begon handel te drijven tussen Japan en het Westen en later werd de Japanse Spaniel een statussymbool van rijkdom en adel in het Westen en stond bekend als de Japanse Spaniel tot 1977. De Amerikaanse Kennel Club erkende de Japanse Spaniel voor het eerst in 1888.
Standaard van de Japanse Spaniel

Een beetje van de Engelse Cocker Spaniel

De Engelse Cocker Spaniel maakt deel uit van de veel grotere Spaniël familie. De Spaniëlfamilie was oorspronkelijk verdeeld in twee groepen, de Water Spaniël en de Land Spaniël. De kleinere Engelse Cocker Spaniels behoorden tot de landgroep. De Engelse Cocker Spaniel werd gefokt om zijn uitstekende jachtcapaciteiten. De naam Spaniel verwijst naar Spanje, de regio waar alle Spaniels zich ontwikkelden voordat ze werden verplaatst naar andere delen van de wereld. De Engelse Cocker Spaniel werd populair in de jaren 1800. De populariteit en het showmanschap van dit prachtig bevleesde ras verschoof de focus van de jacht naar de show.
Standaard van de Engelse Cocker Spaniel

Uiterlijk van de Chin-Ocker

De Chin-Ocker heeft een compact lichaam en is robuust. Ze hebben sterke spieren en wegen op volwassen leeftijd over het algemeen niet meer dan 7 kilo. Het hoofd is rond met een korte snuit en een aantrekkelijke zwarte neus. Het gezicht lijkt het meest op dat van de Japanse Spaniel, met ronde zwarte ogen. De oren zijn lang en vallen langs het hoofd met een golvend uiterlijk. De poten van de Chin-Ocker zijn steviger dan die van de Japanse Spaniel, dankzij de Engelse Cocker Spaniel ouder, en deze kruising kan tot 11 kilo wegen, wat hem dicht bij de middelgrote categorie brengt. Crème, bont en wit zijn de kleuren die voorkomen bij deze kruising.

Temperament van de Chin-Ocker

De Chin-Ocker is een energieke, vriendelijke hond. Ze zijn gevoelig voor de emoties van hun baasjes, zachtaardig en innemend. De Chin-Ocker is beter geschikt voor oudere kinderen dan voor peuters en jonge kinderen, omdat hun gevoeligheden angst voor geluiden en kinderen kunnen inhouden. De Chin-Ocker is echter heel vriendelijk tegen vreemden, maar de Japanse Spaniel ouder voegt een element van wantrouwen toe, terwijl de Engelse Cocker Spaniel ouder verlegenheid en wantrouwen toevoegt. Vroege blootstelling aan veel verschillende mensen, dieren en plaatsen zal de Chin-Ocker helpen om meer zelfvertrouwen en een goede socialisatie te ontwikkelen. De Chin-Ocker schiet goed op met honden en kan zelfs een vriend vinden in de kat van het gezin. Met een strenge maar zachte stem en actie zal je Chin-Ocker uitblinken in gehoorzaamheid en training. Ze willen het graag naar hun zin hebben en luisteren naar instructies, maar kunnen gedragsveranderingen vertonen als ze niet vriendelijk zijn.

Behoeften en activiteiten van de Chin-Ocker

De Chin-Ocker houdt ervan om bezig te zijn, maar kan prima in een appartementachtige omgeving leven als hij er regelmatig op uit gaat. De Chin-Ocker is een mix van twee rassen met verschillende bewegingsbehoeften. Ondanks de verschillende energiebehoeften hoeft de intensiteit van de beweging niet hoog te zijn. Mentale en fysieke stimulatie zijn echter wel belangrijk. Kleinere Chin-Ockers hebben minder beweging nodig omdat ze vaak op Japanse Spaniels lijken. Grotere Chin-Ockers hebben echter meer beweging nodig, maar een snelle ren over het erf en mentaal en fysiek uitdagend spel zijn al voldoende. Mentale training kan bestaan uit het deelnemen aan activiteiten die lichaam en geest laten samenwerken. Deze energieproductie zal helpen om je Chin-Ocker tevreden en gedragsvrij te houden.

Onderhoud van de Chin-Ocker

De Chin-Ocker is geen hypoallergene kruising, hoewel de Engelse Cocker Spaniel wel als hypoallergeen wordt beschouwd. Dit ras verhaart niet veel, maar moet regelmatig worden geborsteld en verzorgd om zijn middellange tot lange haar glanzend en matvrij te houden. Verzorging rond de oren is vooral belangrijk omdat de Chin-Ocker aanleg heeft voor oorontstekingen. Regelmatig spoelen van de oren met een door dierenartsen goedgekeurde oplossing is ook nodig om ophoping van oorsmeer, vuil of afval te verwijderen. Het haar van de Chin-Ocker kan continu groeien als de mix meer naar de Engelse Cocker Spaniel ouder neigt en omdat hij niet verhaart, moet je ijverig blijven in je verzorgingspraktijken. Vermijd het in bad doen van je Chin-Ocker en blijf bij regelmatig borstelen om de natuurlijke oliën te verdelen, dode en losse haren te verwijderen en vuil en viezigheid uit de vacht te halen. Regelmatig nagels knippen en tanden poetsen houden je Chin-Ocker ook in goede gezondheid.