Uiterlijk van de English Lhasa Bull
|
De twee ouderrassen die bijdragen aan de Engelse Lhasa Bull kunnen erg van elkaar verschillen in structuur en uiterlijk, dus er kan veel variatie in uiterlijk zijn van hond tot hond, zelfs bij honden uit hetzelfde nest. Deze kruising heeft over het algemeen een breed, licht afgerond hoofd met een vrij brede korte tot middellange snuit, degenen die de Bulldog kant van hun erfgoed prefereren zullen kortere, bredere snuiten en hoofden hebben dan degenen die de voorkeur geven aan de Lhassa Apso. Hun donkerbruine ogen zijn over het algemeen rond en laag aangezet en ze hebben oren die hoog op het hoofd zijn aangezet en zijwaarts zijn gevouwen als een hanger of naar achteren in een configuratie die bekend staat als een roze oor. Beide honden zijn robuust, maar de Engelse Bulldog is aanzienlijk omvangrijker dan de Lhassa Apso, en de kruising kan zijn algemene vorm aannemen van een van beide ouderrassen. Het grootste verschil tussen de twee is de vacht, met de Lhassa Apso met een grove vacht van lange, vloeiende vacht die een dikke, dichte ondervacht bedekt, en de Engelse Bulldog met een enkele laag korte, gladde vacht die dicht op de huid ligt. De kruising kan een vacht of elementen van beide erven. |
Temperament van de English Lhasa Bull
|
Engelse Lhasa Bull kruisingen kunnen persoonlijkheidskenmerken van beide zijden van de stamboom overnemen. Hoewel de Engelse Bulldog oorspronkelijk werd ontwikkeld als een agressieve en vasthoudende hond die geschikt was om de confrontatie met een stier aan te gaan, heeft later fokken een veel rustiger dier gecreëerd met een aanhankelijke en waardige houding die over het algemeen gemakkelijk omgaat met mensen en andere dieren. De Lhassa Apso, aan de andere kant, belichaamt nog steeds veel van zijn waakhondinstincten en kan op zijn hoede zijn voor vreemden en, in sommige gevallen, bezitterig zijn van voorwerpen of voedsel. Dit is vooral waar als er geen socialisatie plaatsvindt tijdens de vroege ontwikkeling van het dier. Als de kruising het Bulldog temperament heeft, kan het een geschikte metgezel zijn in huishoudens met oudere en jongere kinderen, maar degenen die lijken op de Lhassa Apso zijn mogelijk niet geschikt voor huishoudens met zeer jonge kinderen. Het trainen van de English Lhasa Bull kan een uitdaging zijn, omdat de moderne Bulldog zijn notoire koppigheid heeft behouden en de Lhassa Apso kan neigen naar onafhankelijkheid. |
Behoeften en activiteiten van de English Lhasa Bull
|
Deze honden hebben niet veel beweging nodig om gelukkig en gezond te blijven en zijn over het algemeen tevreden met slechts 20 tot 40 minuten krachtige activiteit per dag. Naast korte wandelingen genieten deze honden van apporteerspelletjes en verstoppertje spelen met traktaties. Deze kruising heeft vaak een verkorte snuit, waardoor hij gevoeliger is voor extreme temperaturen, vooral hitte, en moet worden uitgelaten wanneer de temperatuur gematigder is, zoals 's ochtends of 's avonds in de zomer. Deze kleine honden zijn vrij kalm als gevolg van de Bulldog afkomst en zijn niet bijzonder geneigd om te blaffen, waardoor ze een uitstekende metgezel zijn voor zowel flatbewoners als mensen die in grotere huizen wonen. |
Onderhoud van de English Lhasa Bull
|
De verzorgingsvereisten voor deze kruising kunnen variëren van eenvoudig tot complex, afhankelijk van de geërfde vacht van de hond. In de meeste gevallen moet deze kruising vrij vaak in bad, meestal een of twee keer per maand, om hem schoon en fris te houden. Honden die de voorkeur geven aan de Bulldog met een korte, enkelgelaagde vacht zijn daarna het gemakkelijkst te onderhouden en vereisen slechts een paar keer per week een veeg met een gladdere borstel of rubberen borstel of handschoen om dode haren te verwijderen en de lichaamsoliën goed te verdelen. Hybriden die de complexere vacht van de Lhassa Apso erven, moeten dagelijks grondig worden geborsteld om klitten en vervilting te voorkomen, en eigenaren kunnen er zelfs voor kiezen om hun vacht professioneel te laten trimmen of knippen. Regelmatige gebitsverzorging is ook belangrijk voor deze honden, omdat ze door hun kleine mond het risico lopen op gebitsaandoeningen. |