Italian-Bichon

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Frankrijk / België <> Italië -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Italian-Bichon

Een kleine waakhond, de Italiaanse Bichon is een alerte, loyale en speelse metgezel die vaak kan worden verward met een Jack Russell Terrier. Ondanks deze misvatting, is de Italiaanse Bichon in feite een kruising tussen de Italiaanse Windhondje en de Bichon frise. Deze kleine honden hebben een lang, mager lichaam, met een ruige vacht die dun verspreid is en daarom wekelijks geborsteld moet worden. Hun oorsprong is een beetje een mysterie omdat, zoals bij veel creatieve rassen, deze honden pas recent op het toneel zijn verschenen. Ze zijn uitstekende familievrienden en doen het goed in alle omgevingen en klimaten. Ze verdragen oudere kinderen beter dan jongere kinderen die misschien niet goed met de hond omgaan.

Geschiedenis van de Italian-Bichon

De Italiaanse Bichon is een relatief nieuwe specifieke kruising die bijna een lichte gelijkenis vertoont met een Jack Russell Terrier. Deze dappere hondjes zijn waarschijnlijk geboren in het begin van de jaren 2000 en de exacte regio van herkomst is nog onbekend, maar er kan worden aangenomen dat het Noord-Amerika is.

 

        

Een beetje van de Bichon frise

        
De Bichon frise, een oud ras dat al meer dan 2000 jaar bestaat, is een klein, pluizig hondenras dat waarschijnlijk zijn oorsprong vindt op het Spaanse vasteland en de Canarische Eilanden (met name Tenerife) en werd herontdekt in de 14e eeuw. Er wordt soms gespeculeerd dat het ras dat we vandaag kennen ook een link heeft met Frankrijk, omdat het gemeenschappelijke voorouders deelt met de Barbet en de Chiens d'eau. In het verleden waren deze honden de lievelingen van royalty's en, als de gunst op was, waren ze de mascottes van circusacts. Tegenwoordig worden ze vooral beschouwd als huisdieren. Ze werden officieel erkend door de Amerikaanse Kennel Club in 1972.
Standaard van de Bichon frise

Een beetje van de Italiaanse Windhondje

Archeologisch bewijs suggereert dat de Italiaanse Windhondje waarschijnlijk meer dan 2000 jaar geleden is ontstaan in Turkije en Griekenland. Men denkt dat dit magere kleine ras zijn voorouders deelde met andere rassen zoals de Greyhound. Ze werden oorspronkelijk gefokt en gebruikt voor de jacht op klein wild en mogelijk ongedierte zoals ratten en muizen. Tegenwoordig worden ze voornamelijk als huisdier gehouden. De Italiaanse Windhondje werd officieel geregistreerd bij de Amerikaanse Kennel Club in 1886.
Standaard van de Italiaanse Windhondje

Uiterlijk van de Italian-Bichon

Slank, mager en compact beschrijven het algemene uiterlijk van de Italian-Bichon het best. Deze hybriden hebben meestal een klein, maar lang en smal gezicht, donkerbruine ogen en oren die meestal half slap en dun zijn. Hun poten zijn lang voor een kleine hond, maar vaak recht en gespierd. Hun staart is lang, glad en sikkelvormig. Hun vacht kan verschillende kleuren hebben met aftekeningen zoals abrikoos of rood. Ze hebben een schrale vacht die er vaak ruig of recht uitziet. Hun ogen zijn donker en geven blijk van intelligentie.

Temperament van de Italian-Bichon

De Italiaanse Bichon is een rustige, verlegen hond als hij nieuwe mensen ontmoet, maar is heel vrolijk, speels en aanhankelijk als hij omringd is door familieleden. Deze zachtaardige honden zijn goede huisdieren en doen het goed met andere huisdieren zoals andere honden en katten. Ze kunnen het goed vinden met kinderen die hun persoonlijke ruimte respecteren en niet te aanhankelijk zijn. Meestal zijn deze honden echter niet agressief, maar kunnen ze geïrriteerd raken als ze gestoord worden door jonge kinderen. Deze opmerkzame honden zijn gemakkelijk te trainen en zeer intelligent. Altijd leuk om bij in de buurt te zijn, ze houden ervan om vertroeteld te worden en willen altijd bij u zijn.

Behoeften en activiteiten van de Italian-Bichon

De Italiaanse Bichon is een kleine, compacte kruising die de hele dag door uitbarstingen van energie kan hebben. Deze hybriden zijn het meest geschikt voor gematigde klimaten, maar kunnen het ook goed doen in koelere klimaten als ze een dierenvacht hebben. De Italiaanse Bichon is een hond met een gemiddeld energieniveau. Ze moeten minstens 2 tot 3 keer per dag minstens 10 tot 15 minuten worden uitgelaten. Als je hybride jong en energiek is, moet je hem ongeveer 30 minuten uitlaten om hem moe te maken. Deze honden zijn sociaal en speels. Om aan hun energiebehoeften te voldoen, doen baasjes er goed aan hun honden te betrekken bij het spelen met speelgoed en interactie met andere honden. Deze hybriden kunnen behoorlijk angstig en venijnig worden als ze te lang alleen gelaten worden of als ze zich vervelen. Zorg voor mentale stimulatie voor je huisdier in de vorm van bezoekjes aan hondenparken, zwemmen en trucjestraining.

Onderhoud van de Italian-Bichon

De Italiaanse Bichon heeft niet de lange, dichte vacht van de Bichon Frise. Ze hebben over het algemeen een fijnere vacht die dun over hun lichaam verdeeld is. Als deze honden meer een Bichon Frise vacht en uiterlijk erven, kunnen ze hypoallergeen zijn. Hun vacht kan minstens om de 2 weken worden geborsteld met een zachte borstel, omdat ze niet echt gevoelig zijn voor vervilting, maar wel veel vuil in hun vacht kunnen vasthouden. Hun tanden moeten wekelijks worden gereinigd, oren moeten regelmatig worden gecontroleerd en schoongemaakt en nagels moeten worden geknipt als ze niet gedragen worden. Baden moet indien nodig gebeuren, maar baasjes kunnen er vaker voor kiezen om gewoon een vochtige doek te gebruiken om het vuil van hun hond af te vegen.