De Frisé en Maltese Bichons, beter bekend dan hun tegenhangers, de Bolognese en Havanezer, bestaan al lang in het Middellandse Zeebekken. Hun geraffineerde uiterlijk, dat in de loop van de eeuwen weinig is veranderd, te oordelen naar enkele van de kunstwerken die we de afgelopen jaren hebben ontdekt en waarop ze zijn afgebeeld, kan ons niettemin doen vergeten dat het is vanwege de dynamiek die ze altijd hebben getoond dat deze kleine dieren, en meer in het bijzonder de Maltezer, gewaardeerd werden door vroegere beschavingen.
De Maltese Bichon is de oudste van de familie Bichon. De beeldjes die werden ontdekt in het graf van Farao Ramses II laten bovendien zien dat zijn voorouders al in de veertiende eeuw voor Christus erg populair waren in Egypte. Een paar eeuwen later, precies in de vierde eeuw voor Christus, zijn sporen van deze dieren gevonden in het Griekse en Romeinse Italië van Aristoteles.
In de 1e eeuw voor Christus, die de kooplieden langs de zijderoute vergezelde, werden de Maltese Bichons vervolgens in Azië geïntroduceerd. De vele cynologen die afleiden dat de race een bloedtoevoer van Tibetaanse honden zou hebben gekregen, hoeven niet per se fout te zijn. Als dit proefschrift niet wetenschappelijk kan worden bewezen, moet worden toegegeven dat deze twee soorten honden elkaar ooit hebben ontmoet. De Griekse geograaf Strabo (rond 58 voor Christus - tussen 21 en 25 na Christus) was geïnteresseerd in de Maltese Bichon.
Maar zijn beschrijving van deze kleine hond, die hij Canis meletensis noemde, verduidelijkt op geen enkele manier de huidige twijfel over de oorsprong van het ras. Het is waarschijnlijk dat meletensis voor de eminente geograaf alleen zou kunnen corresponderen met de Siciliaanse stad Melenta; aangezien Melenta ook de oude naam van het eiland Malta is, is verwarring voor veel liefhebbers van het ras onvermijdelijk.
Of de wieg van de Maltese Bichons al dan niet dit mediterrane eiland is, doet er eigenlijk niet toe. Aan de andere kant, wat interessant is om te weten is dat op het moment van Strabo Malta de bevoorrechte halte was geworden voor zeelieden en handelaren die naar Azië vertrokken en dat ze daarom onderdak hadden kunnen bieden veel Maltese Bichons, en misschien zelfs kweken.
Dichter bij huis verschijnt de Maltese Bichon in het 15e-eeuwse Europa. Net als zijn voorouders op Grieks en Egyptisch aardewerk, verschijnt hij op wandtapijten en schilderijen uit de late Middeleeuwen en de Renaissance. Hij is aanwezig in Italië, zijn geadopteerde land, in Frankrijk; op het tapijt van De Dame met de eenhoorn bewaard in het museum van Cluny in Parijs; en het wordt gevonden onder het penseel van Vlaamse, Duitse, Nederlandse en Spaanse schilders zoals Memling, Dürer, Bruegel, Van de Venne en Goya.
Verwend door Queen Mary Stuart, die een paar onderwerpen uit Lyon had geïmporteerd, hadden de Bichons-Maltese de Engelse bodem al vanaf 1520 betreden, waar ze al snel een beetje ongebruikelijk zouden worden. Voor de Engelsen genas de jurk van de Maltese Bichon inderdaad reuma. En deze legende schijnt vandaag te zijn voortgezet, aangezien het niet ongewoon is om handschoenen en sjaals te vinden in Maltese Bichon-pels over het Kanaal. Al bijna een eeuw lang streven fokkers ernaar het ras te promoten. En zelfs als het niet erg productief is, zijn er tegenwoordig boerderijen over de hele wereld.
De Bichon Frise (of krulhaar), ook wel Teneriffe genoemd, en ook erg populair, veroorzaakt veel controverse. Volgens sommige cynologen vinden we in geschriften van de tweede eeuw voor het christelijke tijdperk toespelingen op de voorouders van de Bichons met harig haar, waaruit blijkt dat deze honden al wijdverspreid waren in de mediterrane landen, en meer in het bijzonder in Italië. Voor anderen, de Bichon met krullend haar dateert alleen uit de vijftiende eeuw en zou komen van het kruis tussen een Maltese Bichon en een poedel. Het lijkt bovendien dat deze laatste hypothese wetenschappelijk onderbouwd is.
Geïntroduceerd in Frankrijk tijdens het bewind van François 1e, deze hond werd snel gewaardeerd door de Europese rechtbanken. De Spaanse heersers bezaten Bichons met krullend haar, dat gewend was te paraderen in de koninklijke salons, in gezelschap van andere luxe honden, zoals de Maltese of de Dwergspaniels. We kennen de passie van de koning van Frankrijk Henry III voor deze honden.
Terwijl hij nog steeds in de mode was onder Napoleon III en de Belle Epoque leed de Bichon-harige vreselijk onder de Eerste Wereldoorlog: zijn fokken was bijna verdwenen. Het was pas aan het einde van de laatste oorlog dat de cynologen opnieuw belangstelling voor hem hadden. Maar ondertussen, na sterk gedemocratiseerd te zijn geworden, was hij het huisdier geworden van de acrobaten, orgelspelers van Barbary, en leidde hij zelfs de blinden.
De naam van Teneriffe betekent, in tegenstelling tot wat men logisch zou denken, niet dat het "krullende haar" afkomstig is van de archipel van de Canarische Eilanden. Als het wijdverspreid genoeg is op het Spaanse eiland, is het de eerste keer, wat betreft de Maltezer trouwens, omdat allerlei zeelieden en kooplieden hier vaak stopten. Cynologen hebben een andere, meer mercantiele hypothese aangevoerd, volgens welke de eerste fokkers van het ras de naam "Teneriffe" zouden hebben gekozen voor puur commerciële doeleinden, waarbij een zeer specifiek cliënteel wordt aangetrokken door exotisch klinkende namen.
In ieder geval, toen het werd erkend, kreeg de race officieel de Frans-Belgische nationaliteit. En het is een Belgische fokker die koos voor de naam "Bichon Frise". Minder verfijnd dan zijn neef Maltais, wordt de Bichon Frise nu gemakkelijker verwelkomd door families. Omdat het hetzelfde vertederende karakter heeft, is het ook de vreugde van jong en oud.
Eigenaren van Maltese Bichons of Bichon Frise hebben bewust gekozen voor een plezierhond. Ze moeten daarom de blijvende aanwezigheid van deze kleine gevoelige dieren accepteren, die niets hebben van de honden die een hele week zonder gezelschap kunnen worden achtergelaten, met alleen een toevlucht voor het weer een nis in een tuin. Evenzo is het niet eenvoudig om een Bichon aan een kennis te geven, wat het ook is, tijdens de vakantie. Zeer gehecht aan zijn meesters, is deze hond ongelukkig wanneer hij zich verlaten voelt, zelfs voor een korte tijd.
Briljant en elegant, de Maltese Bichon is zeer aangenaam van aard. Hij is ook vaak de bevoorrechte metgezel van de ouderen, omdat hij zijn genegenheid bijna onbeperkt aan zijn meester of zijn meesteres wijdt en snel onvervangbaar wordt. Zijn kleine formaat maakt het ook gemakkelijk om te vervoeren. De Maltese Bichon past zich ook heel goed, en met onverholen plezier, aan meer hectische situaties. Het deelt zonder beperking kinderspellen of familiewandelingen. Een voormalige eigenaar van de rasvereniging zei zelfs dat zijn Maltezen mijlen in zijn gezelschap konden lopen, altijd met hetzelfde enthousiasme. Deze honden zijn niet alleen platte honden: ze werken graag buiten, zolang ze een volledig en gevarieerd leven krijgen.
In het huis voelt de Maltese Bichon zich alleen goed in het bijzijn van familieleden. Het wordt daarom aanbevolen om het niet alleen in een kamer te laten. Liggend in een mandje, comfortabel zittend op een leunstoel, zal hij rustig dommelen als hij weet dat zijn kleine wereld leeft en evolueert aan zijn zijde. Er wordt wel eens gezegd dat de Maltezer weet hoe hij ook een goede voogd moet zijn. Laten we niet overdrijven: hij kondigt met een hoge stem de komst van een vreemdeling aan, zelfs die van een vriend van zijn meester, maar zijn rol stopt daar. Zijn bescheiden formaat voorkomt dat hij andere functies opneemt. Sommigen zeggen dat de Maltese Bichon geen sympathie heeft voor katten. Nogmaals, dit is een misvatting. De Maltezer, te vaak verwend, zoals al te vaak het geval is, wordt nogal exclusief en accepteert slecht elke verandering, zoals de komst van een ander dier in het huis; maar allen die opgevoed zijn met andere honden; of met katten; zijn sociaal van aard.
Ondanks zijn kleine formaat, is de Bichon Frise vol van vitaliteit. Wanneer hij een gast verwelkomt die hij waardeert, kan hij verbazingwekkende sprongen maken als teken van zijn vreugde. Uitgerust met buitengewone ontspanning, kan hij in de armen van zijn meester springen om te worden gecastreerd, dan zal het, na teder te zijn gestreeld, kalmeren. Heel intelligent, bijna niets vergeten, de Bichon-vacht werd vroeger gebruikt in circussen. Zijn komische uiterlijk, zoals die van alle Bichons, zijn enthousiasme, zijn aanpassingsvermogen maakte hem een van de favorieten van de "geleerde honden van de showmannen".
Als sommige Bichons, zoals Maltezers, uitzonderlijk kalm zijn, is dit anders de Bichon-harige. Deze kleine hond zal degenen behagen die op zoek zijn naar een metgezel die altijd in beweging is, uitbundig naast een familielid. Het is duidelijk dat een hond van deze omvang niet dezelfde behoefte heeft aan de herderrassen, en het is niet waarschijnlijk dat hij rampen veroorzaakt in het appartement. In het kort, de Maltese Bichon, zoals de Bichon Frise, past bij dynamische hondenliefhebbers, zelfs speels, maar lief en vol genegenheid voor hun meester. Hun onderhoud vereist veel zorg, maar het kost maar een paar minuten per dag als het niet wordt gedaan voor tentoonstellingen. Vooral vanwege concurrentie van andere rassen, zoals Yorkshire of de verschillende kleine Tibetaanse honden, is het imago van Bichons enigszins verouderd en het is jammer, want deze honden zijn toch huisdieren perfect aangepast aan de beperkingen van het moderne leven. Dit betekent niet dat je voortdurend moet toegeven aan hun charmegetallen. Het zou ze onvermijdelijk grillig maken. |
Een lichte over of onderschrijden.
Nederlands (nl-NL)