 |
Labrakita |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Canada <> Japan -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Labrakita |
| Labrakita hybriden zijn een combinatie van de Akita Inu en de Labrador Retriever. Dit is een groot ras dat bekend staat als een uitstekende familiehond, maar is niet geduldig genoeg om kleine kinderen te tolereren. Het zijn uitstekende waakhonden omdat ze beschermend zijn en vreemden niet vertrouwen, maar ze moeten goed getraind worden om geen gasten of andere dieren aan te vallen. Socialisatie is belangrijk bij de Labrakita om goed te kunnen opschieten met andere huisdieren. Dit is een zeer intelligent ras dat snel leert en gemakkelijk te trainen zou moeten zijn, maar soms kan wat meer geduld nodig zijn. |
Geschiedenis van de Labrakita |
| De geschiedenis van je Labrakita moet worden bepaald door de geschiedenis van de ouderrassen te onderzoeken. |
Een beetje van de Labrador Retriever |
||
| De Labrador Retriever is ontstaan in Canada toen hij bekend stond als de St. John's Water Dog naar de hoofdstad van Newfoundland waar hij in de jaren 1800 gevonden werd. Het ras kreeg toen zijn moderne naam van de Labrador Zee, waar het werd ontwikkeld. Het zijn uitstekende water retrievers en jagers, populair gemaakt door de tweede Earl of Malmesbury. Ze verdwenen bijna aan het eind van de 19e eeuw door strenge wetten en belastingen in Newfoundland en werden in 1903 versterkt in Engeland. Ze zijn het populairste hondenras in de Verenigde Staten en staan sinds 1917 geregistreerd bij de American Kennel Club. | ||
 |
||
| Standaard van de Labrador Retriever | ||
Een beetje van de Akita Inu |
||
| De Akita Inu ontstond in Japan in de jaren 1600 uit de Noordelijke Spitz en werd voornamelijk gebruikt voor de jacht op groot wild zoals beren, wilde zwijnen, herten en elanden. Sommigen gebruikten ze ook in hondengevechten totdat de sport werd verboden. Sommigen zeggen dat het ras werd vernoemd naar de plaats waar het voor het eerst werd gevonden in de prefectuur Akita op het eiland Honshu. Anderen geloven dat ze uit de besneeuwde bergen kwamen en Snow Country Dogs werden genoemd voordat ze bekend werden als Akita Inu. In Japan wordt de Akita sinds 1937 beschouwd als een nationale schat vanwege de loyaliteit van een Akita genaamd Haichiko. Deze trouwe hond ontmoette zijn baasje elke dag na het werk op het station en nadat het baasje overleed, bleef Haichiko elke dag naar het station gaan om op hem te wachten. Er staat nu een standbeeld op het station ter ere van Haichiko. Helen Keller werd de eerste Amerikaanse die een Akita bezat toen ze er een cadeau kreeg van de Japanse regering tijdens haar bezoek aan het land. Zo'n 40 jaar later kreeg de Amerikaanse Kennel Club eindelijk aandacht toen ze in 1972 officieel erkend werden. De Akita Inu is nu het 46e meest populaire hondenras in Amerika. | ||
 |
||
| Standaard van de Akita Inu |
Uiterlijk van de Labrakita |
| De Labrakita kan bruine, hazelnootkleurige of amberkleurige ogen hebben en een zwarte of bruine neus. Ze hebben een lange snuit en een intelligente uitdrukking, die vaak lijkt te glimlachen. Hun oren zijn driehoekig en hoog aangezet op het hoofd, maar kunnen flexibel zijn, afhankelijk van de ouders. Hun dichte vacht is kort tot middellang, recht en kan zwart, grijs, bruin, rood, crème, fawn, wit, gestroomd of goudkleurig zijn. Ze kunnen een licht of wit masker en borst hebben. De Labrakita heeft een groot, vierkant hoofd en gedrongen lichaam met gespierde benen, en zijn lange staart kan lichtjes over zijn rug buigen of helemaal krullen zoals de staart van de Akita Inu. |
Temperament van de Labrakita |
| Uw Labrakita zou een goede familievriend moeten zijn in een huishouden met kinderen, maar ze moeten goed begeleid worden met jonge kinderen. Ze zijn dol op andere huisdieren, maar ze moeten jong worden gesocialiseerd en er moet misschien toezicht worden gehouden op katten vanwege hun prooidrift. De Labrakita is een leuk huisdier dat veel speeltijd nodig heeft en het het beste doet in een gezin met een grote tuin en veel tijd. Ze moeten worden geïntroduceerd aan uw gasten, zodat ze weten hoe ze vriendelijk moeten zijn en met geduld zijn ze vrij gemakkelijk te trainen. |
Behoeften en activiteiten van de Labrakita |
| Labrakita's hebben veel beweging nodig om gezond en gelukkig te blijven. Deze honden hebben de neiging om te dik en angstig te worden als ze niet genoeg beweging krijgen, dus ze hebben elke dag minstens 60 tot 90 minuten krachtige activiteit nodig. Enkele van hun favoriete oefeningen zijn spelen in het hondenpark of wandelen in het bos, zwemmen en spelen op het strand, een paar keer per dag stevig wandelen of rondrennen in de buurt, en ze zijn bijzonder graag buiten op jacht naar de plaatselijke fauna. Als ze niet genoeg beweging krijgen, kunnen ze slechte gewoonten ontwikkelen, zoals op voorwerpen kauwen en eigendommen vernielen. |
Onderhoud van de Labrakita |
| Je Labrakita is een schone hond die zichzelf net als een kat borstelt, maar hij moet wel vaak geborsteld worden. In feite is het het beste om ze meerdere keren per week te borstelen met een speldenkussen of gladde borstel, maar ze alleen in bad te doen als dat absoluut noodzakelijk is, omdat veelvuldig wassen de huid kan uitdrogen. Hun nagels moeten ongeveer een keer per maand worden geknipt of wanneer je ze hoort klapperen op de vloer. Zorg er ook voor dat je hun tanden een paar keer per week poetst om gebitsproblemen te voorkomen. Het is ook een goed idee om hun oren elke week schoon te maken en te controleren op oorsmeer, irritatie en mijten. |
Nederlands (nl-NL)