![]() |
Malanees |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
U.S.A. <> Frankrijk -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Malanees |
Malanees is een gelijke mix van de twee ouderrassen, de Alaskan Malamute en de Pyreneese Berghond. Zoals men zich kan voorstellen, is dit een zeer groot en mooi ras, waarvan de belangrijkste kenmerken die van de werkhonden zijn. Malanees hebben een lange, dikke vacht die vaak verhaart, maar weinig onderhoud vergt om ze schoon te houden. Ze hebben een mooi, atletisch lichaam dat zowel sierlijk als sterk is. Gebouwd om te trekken en als beschermers op te treden, hebben Malanees een grote kracht en wilskrachtige vastberadenheid, beide klassieke voorbeelden van een werkhond. Hoewel krachtig en waardig, is dit ras ook zeer aanhankelijk, kalm, zachtaardig en geduldig, waardoor het een geweldige metgezel is, zelfs voor de kleinste kinderen. Als je overweegt een Malanees in huis te nemen, houd er dan rekening mee dat ze veel zullen verliezen en extreem onafhankelijk kunnen zijn. Deze wilskrachtige aard kan Malanees een moeilijke hond maken om te trainen, waardoor ze geclassificeerd worden als een hond die een uitdaging kan zijn voor nieuwe hondeneigenaren. Maar als jij ook een wilskrachtig persoon bent, laat je dan niet afschrikken door hun onafhankelijkheid. Met consequent en sterk leiderschap doen Mechelaars het prima en vormen ze een uitstekende aanvulling voor elk gezin. |
Geschiedenis van de Malanees |
Hoewel het lijkt alsof een combinatie van de Alaskan Malamute en de Pyreneese Berghond al langer bestaat, is de Malanees in feite een relatief nieuw ras. Daarom heeft het ras geen uitgebreide ontstaansgeschiedenis. Een ontstaansgeschiedenis is erg belangrijk omdat deze verklaart waarom het ras is ontstaan en welke eigenschappen het belangrijkst werden geacht voor het ras. Gelukkig, hoewel de Malanees nog geen rijke geschiedenis heeft, hebben zijn twee ouderrassen die wel, dus we kunnen veel echt nuttige informatie over de Malanees leren van zijn ouders. |
Een beetje van de Alaskan Malamute |
||
De Alaskan Malamute staat bekend om zijn liefde voor trekken en zijn vermogen om genoeg vacht af te werpen om een hele nieuwe hond te creëren. Deze verbazingwekkende honden werden vele jaren geleden in Alaska gemaakt door de Inuit. Dit volk stond bekend als nomaden en vertrouwde op sterke honden om hun belangrijkste transportmiddel, sleeën, te helpen dragen. De Alaskan Malamute leefde voor zo'n beroep en die drang om te trekken stroomt vandaag de dag nog steeds door zijn aderen. Het ras had echter nog andere taken naast het trekken van sleeën. Ze waren ook jagers en hielpen hun mensen om ijsberen en andere dieren te vinden als voedsel. Ze hebben een onverschrokken, onafhankelijk karakter dat van hen zwervers maakt met een groot, liefhebbend hart. Mensen vertrouwden sterk op honden voor alles, van transport tot warmte. Honden stonden heel dicht bij hun mensen en beschouwden hen als een deel van hun roedel, wat de reden is waarom de Malamute vandaag de dag zoveel van mensen houdt en het niet goed doet in zijn eentje. Het ras werd extreem belangrijk tijdens de goudkoorts van 1896, toen mijnwerkers goed geld betaalden voor betrouwbare honden en snelle sleeën. Hoewel dit misschien een goede tijd leek voor de Alaskan Malamute, was het eigenlijk een zeer gevaarlijke tijd voor het ras. Mensen wilden ze sneller, dus vond er overproductie en vermenging van het ras met andere honden plaats. Gelukkig waren de Malamute genen sterk en veranderde het ras niet veel. In 1935 erkende de Amerikaanse Kennel Club de Alaskan Malamute als ras en sindsdien zijn ze populair geworden als werkhond en trouwe metgezel. | ||
![]() |
||
Standaard van de Alaskan Malamute | ||
Een beetje van de Pyreneese Berghond |
||
De Pyreneese Berghond is een prachtige reus die oorspronkelijk werd gecreëerd als herdershond in de Franse Pyreneeën. Trouw aan het bewaken van de kuddes, moest de Pyreneese Berghond groot zijn om de dieren te beschermen tegen jagers zoals wolven en beren. Je zou denken dat Pyreneese Berghonden met zo'n grote hond agressief en afstandelijk zouden zijn, maar dat is niet het geval. Dit ras wordt zeer gewaardeerd om zijn kalme, geduldige en aanhankelijke houding. Hun kenmerkende witte vacht was een must voor hun werk, omdat het ras zo kon opgaan in de schapen die ze beschermden. Dit gaf hen een verrassingselement tegen hun grootste aanvallers. Pyreneese Berghonden waren zo beroemd om hun dapperheid dat ze uiteindelijk ook werden gekozen om belangrijke figuren te beschermen, zoals koning Lodewijk XIV, die het ras deel liet uitmaken van zijn binnenlandse wacht. Het duurde lang voordat deze prachtige honden hun weg vonden naar Amerika, maar toen ze dat eenmaal deden, werden de Pyreneese Berghonden in 1933 erkend door de Amerikaanse Kennel Club. Ze worden nu voornamelijk gebruikt als huisdieren en bewakers. | ||
![]() |
||
Standaard van de Pyreneese Berghond |
Uiterlijk van de Malanees |
Omdat Malanees een kruising zijn tussen de Alaska Malamute en de Pyreneese Berghond, kan hun uiterlijk sterk variëren. Ondanks dit feit zijn de twee ouderrassen relatief gelijk in grootte en lichaamstype, dus de grootste verschillen die kunnen voorkomen bij Malanees zitten voornamelijk in de vorm van de oren en de kleuring van de vacht. Omdat beide ouderrassen een dikke, dubbellaagse vacht hebben, zijn Malanees een ras dat het duidelijk het beste doet in koud weer. Ze verharen vaak en blazen hun vacht twee keer per jaar uit. De kleur varieert van zuiver wit, grijs, bruin, beige, das, rood en zwart. De ogen van Malanees kunnen variëren van bruin, hazelnootkleurig en blauw, ze hebben een aantrekkelijke amandelvorm en lijken altijd een sprankje ondeugendheid in de kleur te hebben. Terwijl Pyreneese Berghonden losse, gevouwen oren hebben, heeft de Alaska Malamute dat niet. Gezien de sterke genen van de Malamute, is het zeer waarschijnlijk dat Malanees over het algemeen grote oren hebben in plaats van gevouwen oren. Ze kunnen 58,5 tot 81 centimeter lang worden en 32 tot 45,5 kilo wegen. |
Temperament van de Malanees |
Malanees combineren de beste en enkele van de slechtste eigenschappen van hun twee ouderrassen. Ze zijn aanhankelijk, intelligent, kalm, geweldig met kinderen van alle leeftijden en een uitstekende metgezel voor mensen die graag actief zijn. Maar, zoals bij elke hond, kunnen sommige negatieve eigenschappen moeilijk te overwinnen zijn. Blaffen, een sterk onafhankelijk karakter, een neiging tot overeten en koppigheid zijn allemaal eigenschappen die Malanees kunnen erven en die lastig kunnen zijn voor een eigenaar. Het is belangrijk om te onthouden dat deze honden, hoewel ze geweldig zijn, veel hard werk en geduld vereisen. Ze zijn niet voor iedereen geschikt. Uw tuin moet omheind zijn met hoge hekken omdat de Alaska Malamute erg goed is in ontsnappen, en u moet uw buren waarschuwen voor blaffen omdat Pyreneese Berghonden graag gehoord worden. Met deze dingen in gedachten zijn Malanees ondanks alles echt een geweldig huisdier. Ze zijn uitstekende beschermers en erg zachtaardig met kinderen en andere dieren. Met een vroege socialisatie, training en een duidelijke leider zijn Malanees een uitstekende aanvulling voor elk gezin. |
Behoeften en activiteiten van de Malanees |
Hoewel zowel de Alaska Malamute als de Pyreneese Berghond werkhonden zijn, zijn het eigenlijk maar matig actieve honden, wat betekent dat ze weliswaar beweging nodig hebben, maar dat geen van beide rassen prikkelbaar of overdreven energiek is. Om deze reden hebben Malanees een behoorlijke hoeveelheid beweging nodig gedurende de dag, maar je hoeft je geen zorgen te maken dat je nooit iets doet omdat je het te druk hebt om je puppy moe te maken. Door gewoon een lange wandeling te maken, te rennen, te joggen, te trainen, te apporteren of je Malanees zelfs te leren iets te trekken voor een klusje, kun je je hond uitputten en hem in topvorm houden. |
Onderhoud van de Malanees |
Hoewel de vacht van een Malanees niet veel onderhoud nodig heeft wat het in bad doen betreft, moet hij wel vaak geborsteld worden. De vacht van de Malanees heeft dezelfde soort oliën als die van de Pyreneese Berghond en de Alaska Malamute, wat betekent dat ze waterdicht zijn en vrij van nare hondengeurtjes. Hoewel dit ras dus maar één of twee keer per jaar in bad hoeft, is regelmatige verzorging een heel ander verhaal, tenzij ze iets ondeugends doen. Malanees verharen het hele jaar door veel, maar twee keer per jaar wordt het wat erger als hij het grootste deel van zijn wintervacht verliest. Je moet je hond dagelijks borstelen met een gewone borstel om losse haren en vuil te verwijderen, en minstens een keer per week borstelen met een ontklitang. Dit helpt om het verharen op een iets handelbaarder niveau te houden. Naast borstelen en baden moet u de nagels van uw hond een paar keer per maand knippen om zijn poten gezond te houden. |