Uiterlijk van de Papigriffon
|
De Papigriffon heeft een klein, robuust lichaam, korte poten en vaak een gevederde staart die over zijn rug krult. Hij verpakt veel spieren in zijn kleine lichaam en kan zich zeer snel bewegen. De kleine, fijne voetjes helpen hem om snel te draaien, terwijl de sterke borst en nek hem helpen om zijn evenwicht te bewaren. Het gezicht van je Papigriffon kan variëren van plat en kort tot puntig en delicaat, afhankelijk van de genetische invloed van de ouderhond. De oren zijn vaak recht en puntig, vaak met langere haren die de randen versieren. De ronde, donkere ogen hebben een ondeugende glans en de glanzende zwarte neus is klein en delicaat. De vacht kan variëren van halflang, met veren rond de borst, oren en poten, tot dicht. Maar hoe hij er ook uitziet, de Papigriffon is een geweldige kleine hond met een zacht hart en een liefdevolle, toegewijde aard. |
Temperament van de Papigriffon
|
Schattig, lief, aanhankelijk en vol leven beschrijft de Papigriffon perfect. Maar denk niet dat deze hond engelachtig is, hij kan bazig zijn aan de ene kant van de schaal en gevoelig en voorzichtig aan de andere kant. Veel hangt af van je positieve training en hoeveel socialisatie je puppy op jonge leeftijd krijgt. Voor sommige mensen kunnen ze wat aanhankelijk zijn, omdat deze honden zich aan je hechten en overal bij je willen zijn. Ze zijn niet graag alleen en halen allerlei kattenkwaad uit als je ze alleen laat. Papigriffons zijn familiehonden die denken dat ze menselijk zijn, dus verwachten ze privileges van hun baasjes, zoals bij je op of in bed slapen. Maar het is moeilijk om hun smekende gezichten en liefdevolle genegenheid te weerstaan als ze krijgen wat ze willen. Geef niet toe aan al hun grillen of je zou kunnen eindigen met een erg bazige hond. Ze passen zich goed aan het leven in een flat aan en krijgen het grootste deel van hun beweging door jou in het huis te volgen of de kinderen te helpen met wat ze ook aan het doen zijn. Echte druktemakers, ze zijn overal. Hoewel ze klein zijn, zijn ze niet breekbaar. Het zijn robuuste hondjes die goed reageren op training, positieve instructies en kleine beloningen voor goed gedrag. Vol karakter en aantrekkingskracht zullen deze pittige hondjes elke gelegenheid aangrijpen om zich op je schoot te krullen en zich te koesteren in je aanbidding. |
Behoeften en activiteiten van de Papigriffon
|
Papigriffons zijn actieve honden, variërend van degenen die een beetje actief zijn tot degenen die gewoon voluit gaan. Ze zullen genieten van een wandeling met je, blij om naast je te draven als je door de buurt wandelt. Het is aan te raden om ze aan de lijn te houden, want door hun sterke jachtinstinct kunnen ze achter een vogel of klein dier aanrennen en al uw geschreeuw om terug te keren negeren. Een hondenpark is ideaal, waar je de riem kunt afdoen en ze samen met hun gezelschap in een omheind gebied kunt laten rennen. Deze kleine dynamo's vinden de meeste spelletjes leuk en genieten van de uitdaging om jouw pogingen om hen te overtreffen te verslaan. Als je Papigriffon het platte gezicht en de korte neus van de Griffon bruxellois heeft, wees je er dan van bewust dat hij last kan hebben van hoge temperaturen en ademhalingsproblemen in de hitte. Zorg ervoor dat je ze alleen op de koelere uren van de dag uitlaat. |
Onderhoud van de Papigriffon
|
Hoeveel verzorging Papigriffons nodig hebben, hangt af van de vacht die ze erven. Of die nu pezig of zijdeachtig is, hij moet minstens om de dag geborsteld worden om klitten te voorkomen. Sommige vachten moeten misschien gestript worden als ze voornamelijk pezig zijn, omdat de vacht dan beter kan groeien. Het kan zijn dat een professionele trimsalon je Papigriffon moet komen trimmen. Deze honden houden van aandacht, dus ze zullen graag zitten terwijl je ze af en toe borstelt, kamt en baadt. Vergeet niet een zachte hondenshampoo te gebruiken om de natuurlijke oliën van de huid te behouden en allergieën te voorkomen. Hun tandjes moeten minstens twee keer per week gepoetst worden voor een frisse adem. De oren moeten even worden nagekeken om te zien of er zich vuil heeft opgehoopt dat ontstekingen veroorzaakt. Veeg het binnenoor voorzichtig af met een vochtige doek, maar stop nooit iets in het binnenoor, want dan kun je hun gehoor beschadigen. Afgezien van een snelle nagelknipper en een kleine knuffel, kun je concluderen dat het onderhoud gedaan is. |