 |
Silkytie |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Australië <> Groot-Brittannië -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Silkytie |
| De Silkytie is een kruising tussen de raszuivere Shetland Herdershond uit het Verenigd Koninkrijk en de Australische Silky Terriër. Zijn naam verraadt misschien niet meteen zijn afkomst, omdat sommige mensen zich de bijnaam Shetland Sheltie niet herinneren. Het uiterlijk van de Silkytie kan aanzienlijk verschillen van hond tot hond, afhankelijk van op welke ouder de hybride het meest lijkt. Deze grote variatie maakt het moeilijk om standaarden toe te kennen of de gezondheid en het karakter van de Silkytie in verhouding tot het ras nauwkeurig te voorspellen. Silkytie-eigenaars kunnen een aanhankelijk temperament verwachten van een kleine hond, maar het energieniveau kan aanzienlijk variëren. |
Geschiedenis van de Silkytie |
| De Silkytie is een kruising tussen de Shetland Herdershond en de raszuivere Australische Silky Terriër. Er is momenteel weinig bekend over de Silkytie, behalve zijn afstamming, en de kruising is niet zo populair als andere designerhonden. Eigenaars die de Silkytie beter willen begrijpen, of die overwegen er een te adopteren en willen weten wat de mogelijke eigenschappen zijn, kunnen het beste kijken naar de respectievelijke geschiedenissen van de twee rassen. |
Een beetje van de Australische Silky Terriër |
||
| De Australische Silky Terriër is een Australisch ras dat eind 1800 werd ontwikkeld. De Yorkshire Terrier werd gekruist met Australische Terriers, en alleen puppies die het zijdeachtige uiterlijk van de Yorkie overnamen, werden vervolgens gefokt totdat de zijdeachtige eigenschappen voorspelbaar waren. De Australische Silky Terriër was oorspronkelijk bedoeld als ongediertejager, maar werd al snel een gezelschapshond vanwege zijn luxueuze vacht en zijn schoothondje. Het duurde niet lang voor de Australische Silky Terriër aansloeg, en de eerste Australische Silky Terriër die geregistreerd werd bij de Amerikaanse Kennel Club was in 1959. Vandaag de dag is de Australische Silky Terriër lang niet zo populair als zijn neefje de Yorkie, maar het ras heeft zeker charme en populariteit. | ||
 |
||
| Standaard van de Australische Silky Terriër |
Een beetje van de Shetland Herdershond |
| De Shetland Herdershond, ook bekend als de Sheltie, is een kleine, ruige Collie uit het Verenigd Koninkrijk. De Sheltie is een robuuste Collie wiens voorouders zich ontwikkelden op de Shetland eilanden, ten noorden van Schotland, vlakbij de poolcirkel. Deze poolcirkelhonden stonden bekend als Toonies, wat boerderij betekent in het Noors, en dit hielp om de rol van het ras als boerderij- en herdershonden te beschrijven. In de jaren 1800 verhuisde de Sheltie naar Schotland en werd gekruist met Border Collies en andere kleine honden om zijn grootte te verminderen en hem een nog pluizigere vacht te geven. De Shetland werd met zoveel rassen gekruist dat het oorspronkelijke uiterlijk van de hond vervaagde en enthousiastelingen, vastbesloten om het ras te herstellen, lanceerden het Shetland fokprogramma om de standaard te herstellen en te ontwikkelen. Collies werden opnieuw geïntroduceerd in de bloedlijnen samen met bestaande Shetlands om het ras te helpen herstellen. De naam van de Sheltie werd in de 20e eeuw officieel veranderd van Collie in Shetland Herdershond omdat Collie liefhebbers ongelukkig waren met de associatie tussen de twee rassen en de Amerikaanse Kennel Club erkende het ras in 1911. Vandaag de dag staat de Sheltie hoog op de lijst van populairste honden en wordt hij beschouwd als een geweldige gezelschapshond. |
 |
| Standaard van de Shetland Herdershond |
Uiterlijk van de Silkytie |
| De Silkytie is een kruising tussen de Shetland Herdershond en de zijdeharige Australian Terrier en heeft verschillende eigenschappen van beide ouders. De Silkytie is een kleine hond die over het algemeen laag bij de grond ligt met evenredige lichaamskenmerken. De Silkytie heeft over het algemeen een middelgrote snuit met een zwarte neus en diepe, ronde, bruine ogen. De vacht van de Silkytie kan fijn en zijdeachtig zijn, zoals die van de Australische Silky Terriër ouder, of zacht en donzig, zoals die van de Sheltie ouder, en is van gemiddelde lengte. De vacht kan ook bepaalde hypoallergene kwaliteiten hebben. De oren van de Silkytie kunnen rechtop staan of naar achteren gevouwen worden en zijn driehoekig van vorm met lange haren die ze sieren. De staart van de Silkytie varieert ook, afhankelijk van op welke ouder de hond het meest lijkt, en kan kort zijn met een lichte krul op de rug, of halflang en bossig. |
Temperament van de Silkytie |
| De Silkytie heeft een zachtaardig, aanhankelijk karakter. Een van de beste Terrier-eigenschappen die je bij de Silkytie kunt waarnemen, is zijn onafhankelijkheid. Deze eigenschap wordt ook versterkt door de hoge tolerantie voor eenzaamheid van de Sheltie. Deze hybriden zijn onderhoudsarm als het aankomt op hun sociale behoeften en staan altijd klaar om hun baasjes een plezier te doen. De Silkytie is ook een uitstekende metgezel voor kinderen, maar hij is klein en misschien niet geschikt voor jonge kinderen die hem per ongeluk pijn zouden kunnen doen. Silkyties zijn nieuwsgierig naar vreemden en zijn nooit verlegen of agressief. Ze schieten ook goed op met andere honden en huisdieren, inclusief katten. Wat training betreft, is de Silkytie een intelligente en enthousiaste kruising, maar hij heeft absoluut mentale en fysieke stimulatie nodig om een gezond leven te leiden. |
Behoeften en activiteiten van de Silkytie |
| De Silkytie is een medium-energie hybride die zeer beweeglijk is. Ze hebben een levendige tred en zijn snel, gezien hun kleine formaat. Hun snelheid en behendigheid nemen toe als ze op de Sheltie lijken, en ze hebben extra mentale stimulatie nodig om hun geest gezond te houden. Een klein huis met een tuin is ideaal voor deze kruising, maar ze kunnen zich aanpassen aan het leven in een flat als ze voldoende beweging krijgen. Hun ideale omgeving varieert ook naargelang op welk ras de Silkytie het meest lijkt. Silkyties van het Sheltie-type zijn veelzijdiger en hebben buitenactiviteit nodig. Ze kunnen goed tegen kou en zijn graag buiten. Dit verandert als de Silkytie op de Australische Silky Terriër lijkt. Hybriden van het Silkytie-type verkiezen het comfort van binnenshuis en passen zich heel goed aan kleine ruimtes aan. |
Onderhoud van de Silkytie |
| De Silkytie kan wel of niet erg verharen. Het verharingsniveau van de Silkytie hangt af van op welke ouder de kruising het meest lijkt. Een hond met een zijdeachtige, rechte vacht zal minder verharen dan de pluizige variëteiten. Op welk ras de vacht van de Silkytie ook lijkt, wekelijks borstelen helpt om de hoeveelheid los en dood haar op de vacht te verminderen. Silkyties hebben een gevoelige huid en kunnen ook allergieën ontwikkelen. Daarom moeten eigenaren de Silkytie niet in bad doen tenzij dat nodig is en altijd hypoallergene shampoos gebruiken. Silkyties hebben geen slecht gebit, maar wekelijks poetsen vermindert de hoeveelheid tandsteen en tandplak die zich kan ophopen en kan leiden tot tandziekten. |
Nederlands (nl-NL)