Tibetan Wolfhound -- Tibetaanse Mastiff X Ierse Wolfshond

		Tibetan Wolfhound
		Hij wordt niet erkend door de F.C.I.


Land van oorsprong			Tibet <> Ierland -> U.S.A.
Vertaling			Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Tibetan Wolfhound

De Tibetan Wolfhound is een hybride hond. Zijn ouderrassen zijn de Tibetaanse Mastiff en de Ierse Wolfshond. Het is een reusachtige hond en helaas wordt dit ras niet aanbevolen voor beginnende hondeneigenaren. Hij is het meest geschikt voor een huis met een grote tuin, met of zonder omheining. Er is veel geduld en doorzettingsvermogen nodig om dit hybride ras te trainen. Ze verharen per seizoen en hebben matig onderhoud nodig. Ondanks hun grootte zijn ze goed met kinderen. Ze hebben de reputatie aanhankelijk en speels te zijn, vooral met kinderen. Ze zijn ook matig actief.

Geschiedenis van de Tibetan Wolfhound

De Tibetan Wolfhound is een zeldzaam hybride ras. Daarom moeten we verwante rassen bestuderen om de oorsprong van de hybride te achterhalen.

	Een beetje van de Tibetaanse Mastiff
	De Tibetaanse Mastiff vindt zijn oorsprong in het Oosten. Er is niet veel bekend over de Tibetaanse Mastiff voor de jaren 1800, hoewel historici geloven dat hij al enkele eeuwen voor die tijd bestond. De eerste schriftelijke vermelding van deze honden is in Captain Samual Turner's memoires, An Account of an Embassy to the Court of the Teshoo Lama in Tibet. Toch beschreef Turner de Mastiff niet anders dan in verwijzing naar een grote hond tijdens zijn bezoek. In 1847 kreeg Koningin Victoria een grote Tibetaanse hond. In 1873, werd de Tibetaanse Mastiff geïmporteerd naar Engeland, en mensen begonnen de hond te showen. In 1931 werd de Tibetan Mastiff Breed Club opgericht. In de jaren 1950, werden twee Tibetaanse Mastiffs gepresenteerd aan de zittende president van de VS. Het paar werd naar een boerderij gebracht; niemand weet precies wat er met hen gebeurd is. In de jaren 1970 werd een ander paar geïmporteerd in de Verenigde Staten. In 2007 werd de Tibetaanse Mastiff eindelijk erkend door de Amerikaanse Kennel Club.

	Standaard van de Tibetaanse Mastiff


	Een beetje van de Ierse Wolfshond
	De Ierse Wolfshond was een grote oorlogshond, gewaardeerd door koninklijke hoven voor zijn grootte en dapperheid op het slagveld. De Ierse Wolfshond was aanwezig aan veel koninklijke hoven en op een gegeven moment bepaalde de wet dat alleen royalty's legaal een Ierse Wolfshond mochten bezitten. Ierse Wolfshonden werden vaak geschonken door de ene koninklijke familie aan de andere. Ze werden gebruikt voor de jacht, vooral op wilde zwijnen. In de Romeinse tijd werd de Ierse Wolfshond echter getraind om mannen uit hun strijdwagens of van de ruggen van hun paarden te trekken. In de 18e eeuw was de Ierse Wolfshond bijna uitgestorven. Fokkers introduceerden echter Schotse Deerhounds, een Pyreneese Wolfshond en mogelijk Duitse Doggen in de lijn, waardoor de Ierse Greyhound ontstond zoals we die vandaag de dag kennen.

	Standaard van de Ierse Wolfshond

Uiterlijk van de Tibetan Wolfhound

De Tibetan Wolfhound is een zeer grote hond; in feite valt hij in de categorie reuzen. Ze kunnen tot 91 kilo wegen als ze volwassen zijn. Hun botstructuur wordt beschreven als stevig en robuust. Ze worden waarschijnlijk bijna een meter hoog bij de schouders. Hij heeft meestal een vachtkraag rond de nek. Deze kan zwart zijn met roodbruine aftekeningen. Ze kunnen ook rood zijn over hun hele lichaam. Ze kunnen grijs zijn met bruine aftekeningen, zoals de Ierse Wolfshond. Zijn oren zijn waarschijnlijk flaporen; als dat zo is, moet je hier goed op letten. Zijn staart is waarschijnlijk kort en kan over zijn rug krullen. Hij kan ook bevederd zijn. Zijn vacht is waarschijnlijk hard en dik. Hij kan ook een dichte ondervacht hebben.

Temperament van de Tibetan Wolfhound

De Tibetan Wolfhound is een zachtaardige reus. Ze zijn zachtaardig met alle gezinsleden, maar vooral met kinderen. Over het algemeen zijn ze niet agressief, maar een vroege en goede socialisatie is de sleutel tot een goed opgevoede hond. Goed gesocialiseerd gaan ze goed om met andere honden. Ze kunnen echter afstandelijk zijn tegenover vreemden. Hij brengt niet graag veel tijd alleen door en verlatingsangst kan een probleem worden als je voor langere tijd weg bent. Ze worden niet aanbevolen voor hondeneigenaars die voor het eerst een hond nemen. Hij heeft discipline en een sterke leider nodig; hij heeft de neiging om de roedel over te nemen als zijn baas geen leiderschapskwaliteiten toont. Een gehoorzaamheidsschool of puppycursus kan een goed idee zijn voor de Tibetan Wolfhound. Hij past zich niet erg goed aan verschillende situaties aan. Hij is zeer intelligent en kan enigszins koppig zijn. Hij heeft ook de neiging om te gaan zwerven als hij niet in een omheind gebied wordt geplaatst.

Behoeften en activiteiten van de Tibetan Wolfhound

Als hij binnenshuis leeft, en dat is verrassend, ook al is het een grote hond, kan de Tibetan Wolfhound zich aanpassen aan het leven in een flat, maar hij heeft wel beweging nodig. De Tibetan Wolfhound is binnenshuis niet actief, maar door zijn grootte past hij beter in een grotere flat. Hij moet dagelijks uitgelaten worden. Tibetan Wolfhound spelen graag en gaan graag met je mee naar buiten voor wat voor activiteit dan ook. Hij vindt het heerlijk om te wandelen of je te volgen op fietspaden. Hij zal ook genieten van uitstapjes naar het hondenpark. Nogmaals, hij heeft de neiging om aan te komen als hij niet voldoende actief is, dus beschouw zijn inactiviteit binnenshuis niet als een teken van goede gezondheid. Geef hem speeltjes die zijn geest stimuleren en voor lichamelijke activiteit zorgen.

Onderhoud van de Tibetan Wolfhound

De Tibetan Wolfhound heeft matig onderhoud nodig. Hoewel ze niet geplukt of getrimd hoeven te worden, zoals veel dikharige rassen, moeten ze wel dagelijks geborsteld worden om hun vacht schoon en gezond te houden. Vergeet niet dat de Tibetan Wolfhound, net als veel andere grote honden, moet wennen aan een verzorgingsroutine. Ze kunnen vrij gevoelig zijn voor aanraking en het is sterk aan te raden om ze al op jonge leeftijd te laten wennen aan een verzorgingsritueel. Poets zijn tanden twee of drie keer per week om een slechte adem en de opbouw van tandsteen te voorkomen. Als je tandbederf wilt voorkomen, poets dan elke dag. Knip zijn nagels om de twee of drie weken, tenzij hij ze zelf uitslijt.

Details: Ook beschikbaar:; Laatst bijgewerkt: 23 juni 2024; Hits: 169

Tibetan Wolfhound -- Tibetaanse Mastiff X Ierse Wolfshond