 |
Welshund |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Groot-Brittannië <> Duitsland -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Welshund |
| De Welshund is een hybride ras, ontstaan uit een mengeling van twee Europese honden, de Dashond en de Welsh Terrier. De Welsh Terrier komt oorspronkelijk uit Wales, terwijl de Dashond oorspronkelijk uit Duitsland komt. Hoewel ze er heel anders uitzien, delen de ouderhonden toch een aantal overeenkomsten, omdat ze allebei werden gebruikt voor de jacht en het speuren, maar tegenwoordig worden ze vaak gefokt als huisdier of gezelschapshond. Beide ouderrassen staan er ook om bekend bijzonder energiek te zijn en hebben matige lichaamsbeweging nodig. De eigenaar van deze kruising moet bereid zijn om hem regelmatig beweging te geven om destructief of negatief gedrag door verveling te voorkomen. Ze moeten van jongs af aan gesocialiseerd worden met andere honden, want ze hebben een sterke persoonlijkheid en kunnen behoorlijk koppig zijn. Dit betekent dat ze van jongs af aan goed getraind moeten worden, wat soms moeilijk kan zijn vanwege hun koppige aard. Terwijl de Welsh Terrier groot is, is de Dashond langer, maar van beide wordt gezegd dat ze pittig en moedig zijn. Omdat de Welshund qua uiterlijk veel verschillende eigenschappen kan erven, zijn er veel variaties om rekening mee te houden. De Dashond staat bekend als klein, terwijl de Welsh Terrier groter is, dus de grootte van de Welshund kan variëren van 10 tot 25 cm. De Welsh Terrier heeft een dubbele vacht, die regelmatig onderhoud vereist, terwijl de vachtstructuur van de Dashond zeer gevarieerd kan zijn. Hoewel sommige bronnen aangeven dat de Welsh Terrier goed is met kinderen, wordt aangeraden om de Dashond onder toezicht te houden. Toezicht op jonge kinderen is altijd aan te raden op jonge leeftijd, vooral bij kleine rassen. |
Geschiedenis van de Welshund |
| De ouderrassen van de Welshund zijn erkend door de American Kennel Club, maar als hybride ras is de Welshund dat niet, hoewel hij wel erkend is door de International Designer Canine Registry en de Designer Breed Registry. De twee ouderrassen zijn al meer dan 100 jaar erkend door de Amerikaanse Kennel Club: de Dashond in 1885 en de Welsh Terrier in 1888. Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat de Dashond, die oorspronkelijk uit Duitsland komt, wordt erkend als behorend tot de jachthondengroep, terwijl de Welsh Terrier tot de terriërgroep behoort. Ongeacht dit verschil, heeft de Dashond Franse Terrier, Pinscher en Basset Hound voorouders. De Welsh Terrier, oorspronkelijk uit Wales, heeft een meer simplistische afstamming, afgeleid van de Engelse Black and Tan Terrier. Terwijl de Dashond oorspronkelijk was ontworpen om op klein wild te jagen, joeg de Welsh Terrier op kleine zoogdieren zoals vossen, dassen, otters en ratten. Beide hebben uithoudingsvermogen en zijn energieke rassen. De Welshund als hybride, hoewel tegenwoordig voornamelijk gefokt als huisdier, zou een goede jager zijn dankzij de vaardigheden die hij van beide ouderrassen erft. Waarom deze twee rassen oorspronkelijk werden gemengd is onduidelijk, maar je kunt het beste van beide krijgen met deze mix. De Welsh Terrier is over het algemeen een zeer gezonde hond, met minimale gezondheidsproblemen, dus het mengen van dit ras zou kunnen betekenen dat hybriden zoals de Welshund deze eigenschap erven. De Welsh Terrier staat erom bekend rustiger te zijn dan andere Terriers en goed met kinderen om te kunnen gaan, eigenschappen waar de Dashond niet per se bekend om staat, maar hij is kleiner van formaat. De Dashond is ook gemakkelijker te verzorgen dan de Welsh Terrier, dus deze mix kan het ideale gezinshuisdier zijn. |
Een beetje van de Welsh Terrier |
||
| Hoewel de geschiedenis van de Welsh Terrier slecht gedocumenteerd is, wordt gedacht dat hij eind 1700 is ontstaan als een familielid van de nu uitgestorven Engelse Black and Tan Terrier, maar de vroegste schriftelijke vermeldingen dateren uit 1450, waardoor hij niet alleen wordt beschouwd als een van de oudste overlevende rassen in het Verenigd Koninkrijk, maar ook als een van de slechts twee rassen waarvan wordt gedacht dat ze in Wales zijn ontstaan. Oorspronkelijk gefokt door boeren om te jagen en hun land te zuiveren van otters, vossen, dassen en andere kleine tot middelgrote prooidieren, is hun moedige karakter vandaag de dag nog steeds duidelijk zichtbaar. Eind 1800 werd het ras eindelijk erkend door de Engelse Kennel Club en in 1900 werd de Welsh Terrier Club of America opgericht. Hoewel het over het algemeen een zeer herkenbaar ras is vanwege de kleur van de vacht en het gangwerk, wordt het beschouwd als een bedreigd ras omdat er elk jaar slechts een paar honderd honden worden geregistreerd bij de Amerikaanse Kennel Club. | ||
 |
||
| Standaard van de Welsh Terrier |
Een beetje van de Dashond |
| De Dashond, of dassenjagende hond in het Duits, is het resultaat van de Duitse fokkerij in de 18e en 19e eeuw, met als doel een hond te creëren die niet alleen de juiste vorm en grootte had om op dieren in het hol te jagen, maar ook een hond met een solide gestel en een onverschrokken houding. In de jaren 1800 werden Doxies uiteindelijk gefokt als huisdieren, waardoor de later erkende Miniature versie ontstond, die qua grootte iets afwijkt van de standaard. Beide worden nu erkend en regelmatiger gehouden als gezelschap, maar velen gebruiken ze nog steeds als jagers in Duitsland, waar hun grootte niet wordt gemeten in gewicht of gestalte zoals in Amerika, maar eerder door de omtrek van hun borstkas, de meest bepalende factor voor de grootte van het gat waarin ze zich kunnen wringen. |
 |
| Standaard van de Dashond |
Uiterlijk van de Welshund |
| Het is vrij moeilijk om het uiterlijk van een Welshund te bepalen. Terwijl zijn ouderras, de Welsh Terrier, vrij eenvoudig is met zijn zwarte en bruine kleuren, is zijn vacht lang en hard. Er is ook de beroemde krullende baard, snor en borstelige wenkbrauwen van de Welsh Terrier. Dashonden, aan de andere kant, zijn ingewikkelder, omdat ze in drie variëteiten komen, glad, lang en ruwharig, en ook in verschillende maten. Ze staan er ook om bekend dat ze verkrijgbaar zijn in verschillende kleuren. Ze kunnen ook verschillende kleuren ogen hebben, waaronder bruin, blauw en hazelnootkleurig. Alle Dashonden hebben korte poten en een lang lichaam, maar de Welsh Terrier kan ongeveer 15 cm groter worden dan de gemiddelde Dashond, dus de grootte van de Welshund kan variëren. Net als de Welsh Terrier heeft de ruwharige Dashond een dubbele vacht. Beide rassen hebben krachtige poten en hebben regelmatig beweging nodig om hun energie kwijt te kunnen. Beide rassen hebben flaporen, maar die van de Dashond zijn veel groter. De Dashond heeft een lange, krachtige snuit met een schaargebit, terwijl de Welsh Terrier ook een vrij lange snuit heeft met een schaar- of platgebit. De snuit van de Welsh Terrier is bedekt met haar, vaak snor en baard genoemd. Beide ouderrassen hebben een vrij korte staart die omhoog wijst, maar de staart van de Welsh Terrier wordt vaak gecoupeerd, in landen waar dit is toegestaan, binnen een paar weken na de geboorte. De Welshund zou redelijk makkelijk te trainen moeten zijn, aangezien beide ouderrassen goed reageren op training. Beweging is essentieel voor de Welshund en omdat de Dashond bekend staat om zijn intelligentie, is het belangrijk om het ras ook mentaal te stimuleren, zodat het zich niet gaat vervelen. |
Temperament van de Welshund |
| Aangezien de Welshund een kruising is en verwante rassen veel verschillen in temperament hebben, is het moeilijk om een typisch temperament voor dit ras te definiëren. De Dashond is zeer intelligent en kan koppig zijn en zijn eigen zin willen krijgen. Ze zijn erg actief, zeker voor een kleine hond, en het is gemakkelijk voor dit ras om zich te vervelen, wat kan leiden tot negatief en destructief gedrag. De Welsh Terrier staat er ook om bekend erg energiek te zijn, dus de Welshund moet van jongs af aan goed worden getraind, zowel lichamelijk als geestelijk. Training is ook belangrijk en er kan een sterke band ontstaan tussen de Welshund en zijn eigenaar. Er wordt gesuggereerd dat teckels beter geschikt zijn voor oudere kinderen, maar van de Welsh Terrier wordt gezegd dat hij uitstekend is met kinderen van alle leeftijden. Sommige bronnen suggereren dat beide honden onder toezicht moeten staan in de buurt van kinderen of andere honden. Socialisatie en toezicht zijn hier essentieel, om ervoor te zorgen dat een positief temperament altijd wordt aangemoedigd vanaf jonge leeftijd. De Amerikaanse Kennel Club stelt dat beide ouderrassen vriendelijk zijn, wat betekent dat de Welshund de nodige eigenschappen heeft voor de perfecte gezinshond. De Amerikaanse Kennel Club stelt ook dat de Dashond leergierig is, terwijl de Welsh Terrier pittig is, wat suggereert dat ze ondeugend zijn en af en toe in de problemen kunnen komen. Houd trainingssessies leuk en vermijd herhaling om deze kruising geïnteresseerd, gestimuleerd en uit de problemen te houden. |
Behoeften en activiteiten van de Welshund |
| Beide ouderrassen, de Welsh Terrier en de Dashond, zijn energiek en vereisen gematigde beweging van ongeveer 60 minuten per dag. Beide staan bekend om hun hoge energieniveau en worden graag gestimuleerd, zowel lichamelijk als geestelijk. Dirt Dog-activiteiten en veldwedstrijden kunnen het ideale uitje zijn voor je hybride. Je Welshund gedijt goed in een warm klimaat, want noch te warm noch te koud past bij dit ras en er moeten maatregelen worden genomen om je hond tegen beide te beschermen. Bij kouder weer kan een kortharige Welshund een trui of truitje nodig hebben. |
Onderhoud van de Welshund |
| De Welshund is een moeilijk ras als het gaat om onderhoud. De Dashond heeft verschillende rasvariëteiten, waaronder langhaar, korthaar en ruwhaar. De Welsh Terrier heeft een dubbele vacht, met een lange, dichte, harde bovenvacht. De textuur, dichtheid en lengte van de vacht kunnen variëren afhankelijk van het ras Dashond waarmee de Welsh Terrier is gemengd. De Welsh Terrier heeft veel onderhoud nodig en moet regelmatig geborsteld worden, indien mogelijk dagelijks. Kortharige Dashonden zijn gemakkelijk te verzorgen en vereisen minimale verzorging met een langharige borstel. De langerharige varianten van de Dashond en de vacht van de Welsh Terrier hebben ook een ontklittende borstel en kam nodig. Als uw Welsh Terrier een langere vacht heeft, kunt u hem naar de trimsalon brengen omdat zijn vacht misschien geplukt moet worden. Regelmatig baden is voor beide rassen aan te raden. Als uw Welshund een borstelige baard, snor en wenkbrauwen heeft zoals de Welsh Terrier, moet u speciale aandacht besteden aan deze gebieden door ze zorgvuldig af te vegen en te verzorgen. Poets de tanden van uw Welsh Terrier ook minstens twee of drie keer per week. Uw hond zal in goede gezondheid verkeren als u hem regelmatig beweging geeft en zijn geest stimuleert met kunstjes. De nagels van uw Welshund moeten eens per maand worden geknipt om ervoor te zorgen dat zijn poten gezond zijn om mee te wandelen en te bewegen. |
Nederlands (nl-NL)