Wolfdog

Wolfdog

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong

Vertaling

Een korte presentatie van de Wolfdog

Wolfhonden kunnen het best worden omschreven als metgezellen in plaats van als huisdieren. Ze zijn intelligenter dan de meeste gedomesticeerde hondenrassen, ze zijn zich bewust van zichzelf en hun omgeving, ze dagen zelfs de meest ervaren houders uit met hun koppigheid en houding en, in het algemeen, zijn het de meest voorspelbare honden, omdat wolven het toonbeeld zijn van hondengedrag en wolfhonden hebben de neiging om hun emoties heel goed uit te drukken.

De algemene indeling voor wolfgehalte is als volgt: 1-49% wordt beschouwd als laag gehalte (LC), 50-74% wordt beschouwd als gemiddeld gehalte (MC), en 75% en hoger wordt beschouwd als hoog gehalte (HC); hoog gehalte kan 1-3 hoektanden hebben, maar is verder vrijwel niet te onderscheiden van een zuivere wolf.

Natuurlijk zijn er overlappende onderverdelingen van de normale classificaties, zoals Low Content, Upper Low Content, Medium Low Content, Medium Content, Upper Medium Content, High Low Content, High Content en Wolf Content, die gebruikt worden om het dier te beschrijven. Deze termen worden over het algemeen gebruikt in reddingsoperaties als het exacte genotype onbekend is. Een genotype is het % van een dier gebaseerd op een verifieerbare afstamming. De verifieerbare afstamming is niet de CKC-papieren, aangezien elk dier gemakkelijk geregistreerd kan worden bij de CKC en de CKC het percentage niet verifieert. Veel fokkers zonder scrupules gebruiken CKC-papieren om te proberen de bloedlijnen van hun dieren te verifiëren.

Geschiedenis van de Wolfdog

Wolfhonden worden geboren uit het kruisen van zuivere wolven gefokt door pelsdierfokkerijen met honden met een gelijkaardig uiterlijk zoals Malamute, Herdershond, Husky. Ze worden nooit gemaakt door een teef vastgebonden buiten in wolvengebied te laten, noch door wolven te gebruiken die uit het hol werden gestolen toen ze nog puppies waren. De meeste Wolfhonden worden gefokt Wolfhond X Wolfhond, maar sommige worden nog steeds gefokt Wolfhond X Wolf of voor lage tot gemiddelde niveaus Wolfhond/Wolf X Hond". Als algemene regel geldt: hoe hoger het afstammingsgetal, hoe makkelijker het dier te hanteren is. Bijvoorbeeld, een hond die voortkomt uit een zuivere paring tussen een Wolf en een Wolfhond of een Hond wordt een F1 genoemd. Als dit dier vervolgens wordt gekruist met een ander F1-dier, zullen de resulterende puppy's F2's zijn, enzovoort. Het getal geeft het aantal generaties aan dat een dier scheidt van een zuivere wolf.

Wolfhonden zijn gemengde honden en kunnen als zodanig niet geregistreerd worden bij een gerenommeerde Kennel Club, zoals de American Kennel Club. Er zijn online registers die tegen betaling papieren verstrekken voor deze honden, maar dit zijn online oplichters - pas op. Er zijn een paar groepen/clubs van Wolfshond liefhebbers, de meest voorkomende zijn de Florida Lupine Association en de United Canine Association.

Fenotypering

Fenotypering is een manier om te helpen bij het bepalen van het wolfgehalte, ofwel voor dieren waarvan de afstamming niet te controleren is, of om te helpen bepalen of een fokker zijn dieren verkeerd voorstelt, bijvoorbeeld door een nul- of laaggehalte hooggehalte te noemen. Een hoog gehalte zal er nooit uitzien of zich gedragen als een hond, dat is onmogelijk. Medium content zal een gelijk of iets hoger aantal wolventrekken hebben dan hondentrekken. Een laag gehalte zal minder wolventrekken hebben dan hondentrekken. Hoe meer wolventrekken een dier heeft, hoe hoger de inhoud. Houd er echter rekening mee dat een paar kenmerken niet noodzakelijk wolf inhoud betekenen, omdat honden en wolven een aantal vergelijkbare kenmerken delen en het is alleen het cumulatieve aantal kenmerken dat wolf inhoud kan worden bepaald door fenotypering.

Volwassen wolvenkenmerken

Smalle borstkas (voorpoten moeten elkaar bijna raken of zelfs raken wanneer ze stilstaan), grote poten, zwemvliezen, lange snuit, geen stop (punt tussen voorhoofd en snuit, helling moet geleidelijk zijn), zwarte of gemolken teennagels (nooit lichtgekleurd), V-vormige cape, gebandeerde vacht (een enkele streng vacht moet meerdere kleuren hebben), rechte staart, borstelige staart, zwarte staart (behalve bij poolkatten), iets naar buiten gedraaide voorpoten, koehakkigheid, lange poten, schuine ogen, zwart omrande ogen, zwarte neus, zwarte lippen, oogkleur (geel, grijs, bruin, groen, amber), blauw is uiterst zeldzaam in hoge gehaltes, gemengde vacht, gemengd masker, kleine oren, ronde oren, goed behaarde oren (er steekt geen roze uit).

Baby's worden donkerbruin/zwart geboren, ze krijgen geleidelijk hun kleuren (bij bepaalde honden van hoge kwaliteit kunnen een of twee leden van een nest wit geboren worden als gevolg van lijnkruising, een genetisch defect, enz.), geen zichtbare aftekeningen bij de geboorte (de kleur moet effen zijn met weinig afwijking), de oren moeten geprikt zijn en blijven op 3 weken.

Uiterlijk van de Wolfdog

Hier kan het erg duur worden. Low en veel Mediums kunnen in een normale omheining leven. Maar dieren met een hoog gehalte hebben vaak een omheining van 2-3 meter, steunen, bundels en draden nodig om ontsnapping te voorkomen. Een verveeld dier is een ongelukkig dier en zal eerder proberen te ontsnappen. Er mogen geen balken in de omheining zitten om als houvast te dienen, de omheining moet gemaakt zijn van veepanelen of sterke kettingschakels, want wolfhonden staan erom bekend dat ze door zwakkere kettingschakels heen bijten, of zelfs door omheiningen van vinyl. Hout is niet aan te raden omdat het op den duur degradeert en een risico op ontsnapping inhoudt als het begint te rotten of te verzwakken. Middelgrote en grote wolfhonden zullen waarschijnlijk proberen te ontsnappen. Hoogte is niet altijd genoeg, want een wolfhond kan letterlijk over een hek van kettingschakels of veeplanken klimmen. Tot je huisdier ouder is, zul je niet echt weten of het een ontsnappingsrisico vormt.

Er zijn dieren met veel inhoud die gemakkelijk in bedwang te houden zijn en dieren met weinig inhoud die ontsnappingskunstenaars zijn. Het hangt er gewoon vanaf of je huisdier eruit wil, of hij zich verveelt, of er iets aan de andere kant van de omheining is dat hem echt opwindt. Houten en vinyl omheiningen lopen het risico weggevreten te worden. Ideaal is een groot omheind terrein, geen draadloze of ingegraven elektrische omheining, waar hij veel ruimte heeft om te rennen en te spelen. Wolfhonden zijn ook erg sociale dieren en moeten altijd minstens één andere hond als gezelschap hebben.

Temperament van de Wolfdog

Afhankelijk van de inhoud van de wolfhond, kan het temperament aanzienlijk variëren. Als je geïnteresseerd bent in een wolfhond, moet je rekening houden met zowel de persoonlijkheid van de wolf als die van de huishond.

Temperament met een hoge inhoud

High Content Wolfhonden hebben de neiging om de meeste fysieke en persoonlijkheidskenmerken van wolven te delen. Als zodanig zijn High Content Wolfhonden vaak erg angstig en geven ze er de voorkeur aan zich te verstoppen voor vreemden. Ze zijn niet beschermend, je kunt een of twee waarschuwingsblaffen, -huffen of -brullen krijgen om je te laten weten dat er een vreemdeling aanwezig is voordat het dier zich terugtrekt.

Het is essentieel dat gezinsleden het dier dagelijks verzorgen vanaf de leeftijd van 10 dagen. Onthoud dat puppy's, of het nu wolven, wolfshonden of honden zijn, op deze leeftijd erg vatbaar zijn voor ziektes en dat elke interactie met mensen buiten het gezin een gezondheidsrisico kan vormen. Contact met mensen moet vroeg beginnen, bij voorkeur tussen 10 en 14 dagen na de geboorte van de hond. Onderzoek heeft aangetoond dat als een puppy niet wordt behandeld tijdens de kritieke hechtingsperiode van zijn eerste 21 dagen, hij kan reageren met zeer angstig gedrag ten opzichte van mensen en in gevangenschap. De omgang moet doorgaan om te voorkomen dat de socialisatie verloren gaat.

Tussen zes en acht weken oud overwint de bereidheid van de hond om vreemden te benaderen en met hen in contact te komen zijn natuurlijke wantrouwen. Dit wordt beschouwd als het optimale moment om een hond te introduceren in zijn nieuwe huis en nieuwe omgeving.

Tijdens deze fase moet een hond geleidelijk worden blootgesteld aan potentieel angstaanjagende stimuli zoals kinderen, de postbode, stofzuigers, spuitbussen, straatgeluiden, harde geluiden, enz. Tussen acht en twaalf weken oud moet de puppy ook vertrouwd raken met de plaatsen, omstandigheden en omstandigheden die hij als volwassen hond waarschijnlijk zal tegenkomen. Tijdens deze gevoelige fase raken honden niet alleen gehecht aan mensen, maar ook aan plaatsen.

Gefokte honden zijn uiterst intelligent en zullen je zelfbeheersing op de proef stellen. Tenzij je een zeshoekige kennel hebt - dat zijn de normale vier zijden van een omheining, plus een boven- en onderkant van sterk kettingschakel of veepanelen - is niets bomvrij, en zelfs dan kan een wolfshond een zwakke plek vinden, zoals een verroeste of beschadigde plek.

In de meeste gevallen, met een hoge inhoud, bestaat er niet zoiets als een huishond. Hoewel sommige mensen erin geslaagd zijn om voorwerpen met een hoog gehalte in huis te halen, is dit niet de norm en kunnen ze het dier vaak niet zonder toezicht achterlaten. De reden hiervoor is dat de term van een dier dat je uit huis en haard opeet in het spel komt. In dit geval gaat het niet om voedsel. Het is niet ongewoon dat een dier met veel voedingsstoffen je meubels, de gipsplaat in je huis, elektriciteitsdraden, deuren, de gevelbekleding aan de buitenkant van het huis doorknaagt - alles wat het in zijn bek kan vinden. Een ander onacceptabel gedrag dat vaak wordt gezien bij honden met een hoog gehalte aan voedingsstoffen is springen op tafels, meubels en soms zelfs op de bovenkant van koelkasten.

Hoog-inhoudelijke wolfhonden willen je het minst graag een plezier doen. Hoewel ze erg aanhankelijk zijn, zullen ze waarschijnlijk geen trucjes doen, zitten wanneer dat wordt gevraagd, blijven, omrollen, enz.

Vanwege hun sterke neiging om te jagen, mogen jonge kinderen, katten of kleine honden nooit alleen gelaten worden met een Wolfhond met een sterke persoonlijkheid. Een kind dat gillend rondrent, loopt het risico een sterke prooidrift op te wekken en letsel of zelfs de dood te veroorzaken. Houd er rekening mee dat dit niet alleen een kenmerk is van de wolf, andere hondenrassen, in het bijzonder Scandinavische rassen, hebben ook de neiging om een sterke prooidrift te hebben. Zelfs als hij op jonge leeftijd met katten of kleine honden is gesocialiseerd, mag een hond met een hoog gehalte nooit alleen worden gelaten met een van beide.

Medium Temperament

Wolfhonden met een gemiddelde inhoud zijn over het algemeen socialer dan honden met een hoge inhoud. Ze hebben soms wat tijd nodig om aan vreemden te wennen en zijn in het begin erg angstig, maar met geduld hebben ze de neiging om veel sneller te vertrouwen. Een slecht gesocialiseerde gemiddelde inhoud zal minder snel verwilderen dan een hoge inhoud met hetzelfde gebrek aan socialisatie. Met een goede opvoeding kan een gemiddelde inhoud extravert zijn, maar veel van hen behouden een zekere verlegenheid rond vreemden. Gemiddelde inhouden kunnen vaak in huis worden gehaald, hoewel kauwen een probleem kan zijn, zijn ze over het algemeen meer bereid om te behagen dan hoge inhouden.

Over het algemeen gaan wolfshonden beter om met kleine dieren dan honden met een hoog gehalte, maar omdat wolfshonden vaak worden gemengd met Scandinavische rassen, herdershonden, Border Collies of andere rassen met een hoge neiging tot jagen, moeten eigenaren voorzichtig zijn in de buurt van jonge kinderen, katten of kleine honden. Temperamentvolle honden kunnen ook destructief zijn.

Laag Temperament

Honden met een laag gehalte zijn de beste keuze voor iemand die nieuw is met wolfshonden. Ze zijn vaak het meest extrovert, het meest bereid om te behagen en het beste in huis, terwijl ze de intelligentie en het zelfbewustzijn van een tophond behouden. Honden met een lage inhoud zijn gemakkelijk te trainen, hoewel ze soms koppig kunnen zijn. Honden met een lage inborst schieten ook het best op met kinderen, katten en kleine honden. Katten hebben echter nog steeds de neiging om als prooi gezien te worden. Een vroege socialisatie kan helpen om de meeste risico's uit te sluiten.

Vergeet ook niet dat fokken waarbij geen rekening wordt gehouden met temperament kan resulteren in een onstabiel dier; sommige fokkers staan erom bekend dat ze agressieve of gedragsgestoorde wolfhonden hebben. Dit is niet noodzakelijk te wijten aan de wolf in het dier, maar aan het feit dat agressieve dieren gefokt zijn om slecht gedrag aan te moedigen in hun nakomelingen.

Instabiliteit is niet noodzakelijk te wijten aan het fokken van agressieve wolfhonden. Wat er vaak gebeurt is een mismatch tussen het temperament van de hondenrassen die gekozen zijn om te kruisen met een wolf. Bijvoorbeeld, bepaalde lijnen van Duitse Herdershonden hebben een inherent genetisch temperament voor agressie, bescherming en/of assertiviteit. Daarom zijn het, met de juiste training, uitstekende politie- of beschermingshonden. Als je dit temperament mengt met het verlegen, gereserveerde temperament van een wolf, zal de Wolfhond onstabieler zijn vanwege het interne conflict dat wordt gecreëerd door deze twee tegengestelde genetica. Soms zal de wolfhond zich terugtrekken, soms zal hij aanvallen, altijd onvoorspelbaar. In een bepaalde situatie reageert de wolfhond misschien niet. Dan, in een andere zeer vergelijkbare situatie, kan de wolfhond proberen aan te vallen. Je kunt toekomstig gedrag niet voorspellen op basis van gedrag in het verleden. Deze neiging kan niet worden getraind. De onuitgelokte klik tussen verlegenheid en agressie zal mogelijk en onvoorspelbaarder zijn ongeacht de inhoud van de Wolfhond, vanwege het ras waarmee hij is gemengd. Dit is een ongelukkig gevolg van slecht geïnformeerd en onzorgvuldig fokken. De Wolfhond betaalt de prijs met zijn leven als hij als venijnig wordt beschreven.

Behoeften en activiteiten van de Wolfdog

Wolfhonden van alle niveaus hebben veel mentale stimulatie en lichaamsbeweging nodig. Een deel van deze beweging kan in hun verblijf worden gedaan door met ze te spelen. Wolfhonden hebben extreem veel beweging nodig. Een rustdag duurt minstens 3 uur. Een normale dag moet minstens 5 uur activiteit bevatten: rennen, zoektraining, sleeën/karren trekken. De meeste honden kunnen net als elke andere hond aan de lijn worden uitgelaten en zouden idealiter elke dag moeten worden uitgelaten. Hoogwaardige honden kunnen soms angstig zijn in bepaalde wandelsituaties en voelen zich misschien meer op hun gemak in landelijke wandelgebieden dan in buitenwijken. Het is niet aan te raden om een wolfshond in een stedelijke omgeving te houden. De leefruimte van een wolfhond moet erg groot zijn en moet plekken hebben om te schuilen en te schuilen, voorwerpen om op te klimmen, niet in de buurt van de omheining, en speeltjes. Het regelmatig aanbieden van nieuwe vormen van verrijking is essentieel om een Wolfhond gelukkig en gezond te houden.

Een wolfshond moet aan twee lijnen worden uitgelaten. De ene is bevestigd aan de halsband of het harnas en de andere is een schuifriem. De riem aan de halsband of het harnas moet de hoofdlijn zijn, de schuiflijn wordt gebruikt als back-up als het dier ergens van schrikt, want als hij in paniek zijn harnas of halsband verliest, loopt hij het risico te ontsnappen, waardoor hij het risico loopt te verdwalen, in beslag genomen te worden door de dierenbescherming of overreden te worden door een auto.

Onderhoud van de Wolfdog