 |
Berger de Crau |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Frankrijk, in de Crau-regio, een alluviale vlakte in de Rhône-delta | |
Vertaling |
Francis Vandersteen | |
Groep |
Groep 1 Herders- en Veedrijvershonden Dogs (uitgezonderd Zwitserse Veedrijvers) | |
En français, cette race se dit |
 |
Berger de Crau |
In English, this breed is said |
 |
Berger de Crau |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
 |
Berger de Crau |
En español, esta raza se dice |
 |
Berger de Crau |
Algemeen totaalbeeld |
| De hond is winterhard en droog, stevig en goed geproportioneerd, nauwelijks groter dan hij lang is. |
Gedrag en karakter (aard) |
| Ondanks een temperament dat nogal hard kan zijn, moet de hond benaderbaar zijn. Het is aanvaardbaar dat hij in het begin op zijn hoede is, vooral als hij niet goed gesocialiseerd is met mensen. Bij dieren moet hij zich laten gelden, zonder te hardhandig te zijn. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Lijkt vrij lang en nogal benig. | |
Schedel |
Niet te smal. | |
Stop |
Licht. | |
Facial region |
||
Neus |
Tamelijk breed. | |
Voorsnuit |
Lang maar minder lang dan de schedel, tamelijk smal en taps toelopend. | |
Lippen |
Licht overhangend. | |
Kiezen / tanden |
Bij voorkeur schaargebit, maar tanggebit aanvaardbaar. | |
Ogen |
Tamelijk klein, oranjebruin tot geel, niet donkerbruin. De ogen lijken doordringend. | |
Oren |
Hangend of half hangend. | |
Lichaam |
||
Algemeenheid |
Over het algemeen solide van uiterlijk. Te smal is beter dan te breed. De hond in normale lichaamsconditie kan een beetje benig lijken, maar nooit rond. De spieren zijn stevig. | |
Staart |
| Dock, brachyurie of volle staart worden geaccepteerd. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
De voorbenen zijn recht. | |
Achterhand |
||
Algemeen |
De achterbenen mogen licht hellend zijn, maar dit mag nooit een handicap zijn voor de hond. | |
Voeten |
| De voeten zijn vrij groot en ovaal. |
Gangwerk |
| Regelmatig en soepel. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
Dru, ruw of een beetje wollig, voelbaar. Kort of halflang, golvend of krullend. Het gezicht mag geschoren zijn. | |
Haarkleur |
Zwart komt het meest voor. Het kan grijs of reebruin zijn, reebruin met zwarte deklaag. Fawn aftekeningen kunnen aanwezig zijn. Beperkte vlekken zijn toegestaan. De slijmvliezen zijn zwart. | |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Voor reuen is de schofthoogte ongeveer 55 tot 60 cm en voor teven 50 tot 55 cm. Kleinere of, nog belangrijker, grotere schofthoogten zijn aanvaardbaar. |
|
Defecten |
| • Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
NB : |
| • Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Toevoegingen door bezoekers |
| De Crau herder aan het werk door Pierre Trolliet Lange tijd had de Crau herdershond geen rivalen als het ging om het werken met de transhumance kuddes in het zuiden van Frankrijk. Deze hond heeft altijd grote kuddes bewaakt en reisde eeuwenlang te voet. Hij moest zijn stempel drukken en het opnemen tegen duizenden schapen over de hele weg, met gewassen langs de hele weg. Dit zijn zeer winterharde honden met een temperament dat brommerig kan zijn, bestand tegen vermoeidheid en slecht weer. Een beetje ruw rond de randen, maar met een overlopend instinct en een natuurlijke manier van hoeden, is de Crau hond snel te leren en werkt hij dicht bij de dieren. Hij is een beetje een blaffer, maar kan worden ingezet op rationele weiden zoals luzerne of soep, waar hij zich stevig moet laten gelden; hij is snel opvliegend. In deze situaties, waar de herder slechts een deel van de weide te grazen geeft, moet de hond als barrière fungeren om te voorkomen dat de dieren de grens overschrijden. |
Gedetailleerde geschiedenis |
| De Berger de Crau maakte ooit deel uit van de grote kuddes in de Provence. Het was een robuuste hond met een assertief karakter, die vooral werd gebruikt om 'de weg te maken' naar de Alpen tijdens de zomertranshumance. Sindsdien is hij grotendeels vervangen door andere rassen, zoals de Beauceron en meer recent de Border-collie. Het ras is echter nog steeds aanwezig op boerderijen in de PACA regio, met een handvol gepassioneerde herders en fokkers die het van generatie op generatie doorgeven. Sinds twee jaar voeren het Maison de la Transhumance en de Société Centrale Canine campagne voor de erkenning van de werkhond als ras. Een dergelijke erkenning zal de steun van officiële instanties verzekeren en deze populatie een grotere overlevingskans geven. Oprichting van een vereniging Op 30 november 2010 werd in Saint-Martin-de-Crau een algemene vergadering gehouden onder auspiciën van het Maison de la Transhumance en de Société Centrale Canine, die leidde tot de oprichting van de Association de Sauvegarde du chien "Berger de Crau". De belangrijkste doelen van deze vereniging zijn het samenbrengen van hondeneigenaren, het vaststellen van een standaard voor het ras als werkhond, het beschermen en promoten van het ras en het uitvoeren van een inventarisatie van het bestaande bestand en genetische controle. De vereniging bestaat uit fokkers en herders in loondienst die actieve leden zijn; alle andere leden zijn geassocieerde leden. Het belangrijkste doel van de vereniging is om de Crau te behouden als een drijfhond, die voldoet aan de behoeften van fokkers en professionele herders, met werkcriteria die duidelijk zijn vastgelegd in de rasstandaard. Vandaag de dag heeft de vereniging 30 leden, met een jaarlijkse contributie van €10. Ontwikkeling van een primitieve standaard Ook al is hij heel eenvoudig, hij moet nu worden opgesteld zodat de belangrijkste kenmerken van de Berger de Crau kunnen worden voorgesteld aan elke betrokken persoon of organisatie. Er is unanieme overeenstemming dat deze standaard een sectie moet bevatten over de werkkwaliteiten, omdat deze de Berger de Crau minstens zo karakteriseren als de morfologie. Een eerste bijeenkomst van honden werd georganiseerd in 2009 tijdens de Saint Valentin beurs in Saint-Martin-de-Crau. Er werden 11 volwassen teven en 12 volwassen reuen geteld en de eerste criteria voor de rasstandaard werden opgesteld. Inventaris van bestaande voorraad Fokkers en herders zal ook worden gevraagd om de vereniging te informeren over alle honden die ze kennen. Er zal een tellingsformulier worden opgesteld, bijvoorbeeld naar het voorbeeld van het formulier dat wordt gebruikt voor waakhonden. Verzameld op het niveau van de vereniging, zal een kopie van de formulieren naar de Société Centrale Canine worden gestuurd, waar een speciaal bestand zal worden gecreëerd dat de basis vormt van een stamboek. Genetische controle Deze monitoring zal het mogelijk maken om de genetische diversiteit in de huidige kudde en de relaties tussen de honden te bepalen; dit zal helpen bij het genetisch beheer van de populatie, bijvoorbeeld om inteeltproblemen te voorkomen. De genetische identificatie van elke hond zal worden gebruikt om de afstamming te controleren om fouten te voorkomen bij het opnemen van honden in het stamboekbestand. Als Crau honden een goede genetische originaliteit laten zien, zal het ook mogelijk zijn om te controleren of individuen zonder bekende oorsprong en een "Crau Shepherd" type morfologie inderdaad Crau Shepherds zijn en geen "bastaards". Hiertoe vond een tweede bijeenkomst plaats op de St Martin de Crau beurs op 9 februari 2011. Het doel was om zoveel mogelijk 'Berger de Crau' honden samen te brengen, zodat ze ter plekke geïdentificeerd konden worden met behulp van een microchip en hun genetische vingerafdruk genomen kon worden door middel van mondbemonstering. Dit is een pijnloze en zeer snelle procedure, waardoor elke eigenaar een genetische identiteitskaart voor zijn hond(en) kan krijgen. Deze operatie, die gratis is voor eigenaars omdat ze betaald wordt door de Société Centrale Canine, is essentieel voor rasherkenning. Het geeft informatie over de genetische diversiteit van de populatie, de verwantschap tussen honden en de genetische typologie van de populatie in vergelijking met die van rassen waarvan vermoed wordt dat ze een rol hebben gespeeld bij het ontstaan ervan. De operatie identificeerde 23 honden .... Op basis van dit succes en om deze aanpak voort te zetten, zullen er in de nabije toekomst nog meer van dit soort bijeenkomsten worden gepland. Met dank aan het Maison de la transhumance |
Nederlands (nl-NL)