Ratonero Murciano de Huerta |
||
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Spanje | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Murcian Ratter (Ratonero murciano) of Huerta Ratter (Ratonero murciano de huerta) is een Spaans hondenras afkomstig uit de regio Murcia. Een lokale ratter bestaat al sinds de 16e of 17e eeuw in de regio Murcia. In die tijd stond hij bekend als Canis villaticus ("boerderijhond") en Perro de Huerta ("Huerta-hond"). Huerta verwijst naar het vruchtbare landbouwgebied van de regio. In de 18e eeuw werd het ras Perro de acequias ("Irrigatie sloot hond") genoemd, wat verwees naar het feit dat het ratten doodde die in irrigatiekanalen gevonden werden. Hij groeide in populariteit als rattenvanger en speelkameraad voor kinderen. Lokale boeren gebruikten hem als rattenvanger en metgezel, maar ook als beschermer van het huis. Hij ving ratten en muizen in stallen, kelders en koeienstallen, maar werd ook gebruikt om op konijnen en hazen te jagen. Het instinct van de Murcian Ratter had zich in de moderne tijd ontwikkeld, zowel door kruisingen als door inteelt. Als gevolg hiervan was er een hond die zowel het instinct en de behendigheid had om ratten te vangen als het kleine formaat van de oude honden die van ver werden geïmporteerd. Eén theorie is dat het ras is ontstaan uit kruisingen tussen geïmporteerde terriers en lokale honden. Een andere theorie is dat zijn voorouders Carthaagse, Romeinse of Egyptische honden kunnen zijn geweest die naar de regio werden gebracht door zeelieden. Hij kan gekruist zijn met de Fox Terrier in de 19e en 20e eeuw, maar het is waarschijnlijker dat hij gekruist is met de Engelse Toy Terrier (Black and Tan) of Manchester Terrier. Deze honden werden ook gebruikt op schepen en het is waarschijnlijk dat Engelse handelaren invloed hadden op hun aankomst in de regio. Tegen de 18e eeuw had de Ratier de Murcia zich ontwikkeld tot het ras dat we vandaag de dag kennen. Aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw was het ras al erg populair in de regio. Het fokken was erg streng en fokkers vermeden kruisingen met de Duitse Pinscher en Chihuahua, omdat zuiverheid erg belangrijk was. Het fokken was geconcentreerd in bepaalde families die toegewijd waren aan zuiverheid, wat resulteerde in opmerkelijke inteelt. Als gevolg daarvan werden zijn kenmerken homogener. Hij werd sterk, behendig en snel in zijn werk. Aan het einde van de 18e en halverwege de 19e eeuw was de meerderheid van de populatie geconcentreerd in het graafschap Huerta de Murcia. Ze waren echter ook populair in Vega Alta del Segura (Cieza, Abarán), Alto Guadalentín, Bajo Guadalentín (Totana, Lorca, Alhama), Valle de Ricote (Archéna, Villanueva del Rio Segura, Ulea), Río Mula (Campos del Río, Mula, Albudeite), Noroeste (Calasparra, Caravaca de la Cruz, Cehegín), Campo de Cartagena (Cartagena, Fuente Álamo) en Comarca del Mar. Naarmate de regio en de economische activiteiten zich ontwikkelden, begon het aantal rassen af te nemen. Tegen de 20e eeuw was het al geïsoleerd van zeer kleine gebieden van Murcia. Het fokken ging nog steeds door in Bajo Guadalentín en Alto Guadalentín, en het grootste aantal individuen werd gevonden in de gemeente Lorca. Hij werd nog steeds gewaardeerd in lokale werkplaatsen en fabrieken als een efficiënte vlotter. In andere gemeenten in de regio werd hij gebruikt als konijnenbeschermer. In 1935 begon Don Pedro Manzanera Cano met het redden van Ratoneros in het Rambilla de San Lazaro gebied van Lorca. Hij kreeg zijn eerste paar honden van de molen van Don Juan de Dios Valdés en later kreeg hij een reu en nog drie teven van dezelfde plaats. Na het ontvangen van een reu van de La Rambla molen, begon Manzanera met een selectieprogramma in de wijk San Jose. Zijn honden verspreidden zich ook naar de wijken San Juan, Santa María, San Pedro, etc. Manzanera gebruikte zijn honden ook om op konijnen te jagen. Hoewel de honden in grootte variëren van 28 tot 40 cm, is de kleinere maat praktischer voor deze taak. Vandaag de dag is de Murcian Ratter populairder als huisdier dan als racer of jager. Hij wordt echter nog steeds gebruikt als jager en beschermer in veel delen van Murcia. De Murcian Ratter lijkt op de Dwergpinscher en de Engelse Toy Terrier. Mannetjes zijn 35,25 cm lang en vrouwtjes 32,79 cm. Mannetjes wegen 6,18 kg en vrouwtjes 5,53 kg. De meest voorkomende kleuren zijn driekleur en black and tan. Andere kleuren zijn zwart, zwart met witte aftekeningen, cinnamon en cinnamon met witte aftekeningen. De oren staan rechtop en de ogen zijn rond of ovaal. De oogkleur is zwart of bruin. De staart is van nature gedrongen of gecoupeerd. Een typisch kenmerk van het ras is de lange levensduur. Een teef met de naam Estrella is bijvoorbeeld 23 jaar oud geworden. De gemiddelde levensverwachting is over het algemeen 14 jaar of meer. |