 |
Darwin vos |
|
Hij is een wild dier |
Land van oorsprong |
Chili | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
| Het bezit van dit dier is niet toegestaan Koninklijk Besluit tot vaststelling van de lijst van niet voor productiedoeleinden gehouden zoogdieren die wel gehouden mogen worden (M.B. 24.08.2009) |
| De vos van Darwin (Lycalopex fulvipes) is een kleine, momenteel bedreigde soort hondachtige in het geslacht Lycalopex. De Darwin vos werd ontdekt op het eiland Chiloé, voor de kust van Chili, door de natuuronderzoeker Charles Darwin in 1834. Er werd lang gedacht dat de Darwin vos een ondersoort was van de Argentijnse Grijze Vos (P. griseus), maar de ontdekking in 1990 van een kleine populatie Darwin vossen op het vasteland, in het Nahuelbuta National Park1, en de daaropvolgende genetische analyse, stelden vast dat de Darwin vos een unieke soort is. De Darwin vos heeft een donkerbruine vacht, met rode vlekken op de kop en het gezicht, en heeft kortere poten dan continentale vossen. Hij weegt tussen de twee en vier kilo. De Darwin vos heeft een gevarieerd dieet. In de dichte bossen waar hij voorkomt, jagen vossen op zoogdieren, reptielen, lieveheersbeestjes en ongewervelde dieren. Ze eten echter ook fruit en bessen en soms vogels en amfibieën. Hij eet soms aas, maar voornamelijk levende dieren en fruit. Het is dus voornamelijk een alleseter, en soms een aaseter. De Darwin vos wordt over het algemeen beschouwd als een exclusieve bossoort, die leeft in de vochtige en gematigde bossen van het zuiden. Ze komen alleen voor in de beboste gebieden van Chiloé en het vasteland. Ze zijn het meest actief in de schemering en voor zonsopgang. Er zijn vermoedelijk nog maar 250 Darwin vossen over op het eiland Chiloé en ongeveer 70 op het vasteland, en daarom worden ze door de IUCN5 als ernstig bedreigd beschouwd. De versnippering van het bos naast de nationale parken is een reden tot bezorgdheid, terwijl de honden die in de parken aanwezig zijn, potentiële doodsoorzaken door besmetting of directe aanvallen, waarschijnlijk de grootste bedreiging vormen voor het voortbestaan van de vossen. Vervolging van mensen die denken dat ze hun pluimvee aanvallen, zelfs als ze weinig gevaar vormen, is ook een potentieel probleem. |
Nederlands (nl-NL)