 |
Indiase wolf |
|
Hij is een wild dier |
Land van oorsprong |
India | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
| Het bezit van dit dier is niet toegestaan Koninklijk Besluit tot vaststelling van de lijst van niet voor productiedoeleinden gehouden zoogdieren die wel gehouden mogen worden (M.B. 24.08.2009) |
| Lange tijd werd gedacht dat de Indiase wolf een ondersoort van de grijze wolf was en werd hij erkend als Canis lupus pallipes, dezelfde soort als de Iraanse wolf. Recent genetisch onderzoek suggereert echter dat de Indiase wolf zich al meer dan 400.000 jaar met geen enkele andere ondersoort heeft vermengd, waardoor het een aparte soort is, Canis indica. Canis lupus pallipes verwijst dan naar de wolven van het Arabische schiereiland, Afghanistan en Pakistan, maar niet naar India. De Indiase wolf is aangepast aan struikgewas, weilanden en semi-aride pastorale omgevingen. Hij komt voornamelijk voor in de Indiase deelstaten Gujarat, Rajasthan, Haryana, Uttar Pradesh, Madhya Pradesh, Maharashtra, Karnataka en Andhra Pradesh. Zijn territorium varieert van 260.000 tot 450.000 vierkante kilometer. Een groot deel van het leefgebied van de Indiase wolf overlapt met dat van de Himalayawolf en daarom is het een wonder dat de twee elkaar niet kruisen. Een Indiase wolf kan een van de kleinste ondersoorten wolven zijn, hoewel hij varieert in hoogte van 61 tot 97 cm en gewicht van 18 tot 28 kg, en een korte, dichte vacht heeft die over het algemeen roodachtig en tawny van kleur is. De Indische wolf (Canis indica) is relatief kleiner en genetisch verschillend van de Iraanse wolf (Canis lupus pallipes). Door zijn kleinere formaat kan de Indische wolf soms overleven op kleinere hoefdieren, konijnen, hazen en knaagdieren die hij vindt. Veel van de wilde dieren waar de Indische wolf vroeger op jaagde, zijn echter door de mens uitgestorven. De Indische wolf wordt daarom vaak gedwongen om op vee te jagen. Dit brengt hem dichter bij de mensen, inclusief kinderen zonder toezicht, die de wolven als eerlijk spel beschouwen. Het voortplantingsseizoen van de Indische wolf is meestal rond oktober, na de regens. Alleen de alfamannetjes en -vrouwtjes van de roedel planten zich voort. Meestal wordt er in december of januari een nest van 3 tot 5 pups geboren in een ondergronds hol. De moeder en vader zorgen voor de pups tot ze zes maanden oud zijn. Hoewel de Indiase wolf in India zogenaamd beschermd is als bedreigde diersoort onder Schedule 1 van de Indian Wildlife Act 1972, wordt er nog steeds op hem gejaagd omdat hij kinderen en vee aanvalt. De grootste bedreiging voor het voortbestaan van de Indiase wolf is de vervolging door gif en het verlies van habitat door intensieve landbouw, ontwikkeling en industrie. In een onderzoek uit 2004 wordt geschat dat er tussen de 2000 en 3000 Indiase wolven in het wild leven. |
Nederlands (nl-NL)