 |
Vancouver Island-wolf |
|
Hij is een wild dier |
Land van oorsprong |
Canada | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
| Het bezit van dit dier is niet toegestaan Koninklijk Besluit tot vaststelling van de lijst van niet voor productiedoeleinden gehouden zoogdieren die wel gehouden mogen worden (M.B. 24.08.2009) |
| De Vancouver Island-wolf werd geïdentificeerd als een ondersoort van de grijze wolf, Canis lupus crassodon, door de zoöloog E. Raymond Hall, PhD, in 1932. Raymond Hall, PhD. in 1932. Zijn oorspronkelijke leefgebied strekte zich uit van de noordelijke Rocky Mountains tot het zuiden van Alberta in Canada. De Vancouver Island-wolf is middelgroot, ongeveer 66 tot 81 cm hoog, 1,22 tot 1,52 m van neus tot staart en 29 tot 41 kg zwaar. Ze zijn meestal een mengeling van grijs, bruin en zwart. Soms worden ze in puur wit gezien. De twee belangrijkste prooien van de Vancouver Island-wolf zijn het Colombiaanse zwartstaarthert en de Roosevelt eland. Hij voedt zich ook met het witstaarthert, dat in 1964 naar het eiland werd gebracht. Het broedseizoen voor deze wolf begint in januari. De wolf van Vancouver Island verdween in de jaren 1800 van omliggende eilanden zoals Salt Spring Island. In 1970 kwam hij op de lijst van de Canadian Wildlife Federation van "Bedreigde diersoorten in Canada". In 1973 werd het wolvenobservatieprogramma voor Vancouver Island gestart met 37 wolven, in 1976 lijken de wolvenpopulaties op Vancouver Island weer te zijn toegenomen met 88 wolven en in 1977 werden ze verwijderd van de provinciale lijst van bedreigde diersoorten. |
Nederlands (nl-NL)