 |
Boreale lynx |
|
Hij is een wild dier |
Land van oorsprong |
Euraziatisch | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
| Het bezit van dit dier is niet toegestaan Koninklijk Besluit tot vaststelling van de lijst van niet voor productiedoeleinden gehouden zoogdieren die wel gehouden mogen worden (M.B. 24.08.2009) |
| De boreale lynx, ook bekend als de Euraziatische lynx, de gewone lynx, de havikwolf en, ten onrechte, de Europese lynx, is een kattensoort in het geslacht Lynx. Het is ongepast om hem de Europese lynx te noemen omdat zijn verspreiding in feite grotendeels Euraziatisch is, tot aan de kust van de noordelijke Stille Oceaan. De Boreale Lynx is gemakkelijk te herkennen aan zijn lange poten, korte staart en spitse oren en komt voor in een grote verscheidenheid aan vachten en maten. Het gezicht van de boreale lynx is versierd met een kraag van lang haar rond de nek. Net als alle lynxen zijn zijn driehoekige oren bedekt met een pluk zwart haar, tot 4,5 cm lang; de onderkant is gemarkeerd door een witte vlek. Verticale strepen lopen over het voorhoofd en een zwarte streep loopt van de buitenste ooghoek naar de wangen. Hij heeft slechts 28 tanden in plaats van de gebruikelijke 30 voor katachtigen; de Boreale Lynx heeft echter de eigenschap dat hij een boventand kan hebben. De korte staart eindigt in een zwarte mof. De poten zijn lang en de poten groot in vergelijking met de rest van het lichaam. Dit is een aanpassing om zich te verplaatsen in de sneeuw: de lange poten maken het gemakkelijker om zich uit de voeten te maken in een dik pak sneeuw. Door zijn brede poten oefent de Boreale lynx drie keer minder druk uit op de grond dan de wilde kat. Daardoor zakt de Boreale Lynx minder weg in de sneeuw, alsof hij sneeuwschoenen draagt6, en loopt hij stiller5. De voorpootafdrukken zijn 5 tot 7,5 cm breed en lang, en de achterpootafdrukken zijn 4,5 tot 6 cm lang en 5 cm breed. De kleur van zijn vacht is de meest variabele van het Lynx geslacht. Het varieert van crèmewit tot donkerbruin, met meer of minder zwarte vlekken op het lichaam, die effen of in rozetten kunnen zijn. De boreale lynx heeft een bijzonder dichte vacht, vooral op de rug waar de haarconcentratie oploopt tot 9.000 haren/cm2 vergeleken met 4.600 op de buik. Het haar bestaat uit twaalf tot dertien haren per haar. De noordelijke lynx is twee keer zo groot als de andere drie lynxsoorten. Hij weegt tussen de 9 en 35 kg, de grootste ondersoort is de Siberische lynx; het gemiddelde is 25 kg voor mannetjes en 21 kg voor vrouwtjes. Hij meet 65 tot 75 cm bij de schouder en 77 tot 135 cm in lengte. Er is een aanzienlijke seksuele dimorfie: mannetjes zijn gemiddeld een kwart groter dan vrouwtjes. De belangrijkste ondersoorten zijn : De Europese lynx, ook bekend als Euraziatische lynx of Euraziatische lynx. Deze ondersoort omvat de populaties in de Baltische staten, Rusland en Scandinavië De Karpatische lynx, die in de Karpaten leeft. Tot deze populatie behoort ook West-Europa (met name Frankrijk en Zwitserland), omdat de geherintroduceerde exemplaren afkomstig zijn uit de Balkan De Balkan Lynx, die in het zuidwesten van de Balkan leeft De Kaukasische lynx, wiens verspreidingsgebied, nu sterk verkleind, Klein-Azië omvatte De Tibetaanse lynx, die voorkomt in Centraal-Azië De Altaï Lynx De Baikal Lynx, die leeft in centraal Siberië, met een populatie in oostelijk Siberië De Amoerlynx, die voorkomt in het stroomgebied van de Amoer De boreale lynx "jaagt door zo dicht mogelijk bij zijn prooi te komen om deze bij verrassing te vangen". Het is de enige lynx die bij voorkeur kleine hoefdieren aanvalt, zoals reeën en gemzen. De Boreal Lynx valt niet of nauwelijks auerhoen aan. In navolging van de Red Lynx in Noord-Amerika zou de Boreal Lynx een potentiële predator van de wasbeer kunnen zijn en, als dat zo is, de populaties van de wasbeer kunnen reguleren die onlangs opnieuw in Europa zijn geïntroduceerd, waar hij, bij afwezigheid van verschillende van zijn natuurlijke predatoren (waaronder de Grijze Wolf), steeds meer schade toebrengt aan maïsgewassen en plaatselijke fauna. De Boreale Lynx is geen aaseter en weigert voedsel dat in een te vergevorderde staat van ontbinding verkeert. De Boreale Lynx kan op vee jagen, maar de predatiedruk op huisdieren varieert sterk van regio tot regio. Er zijn gevallen gemeld van specialisatie in de jacht op schapen. Bij herintroductie laten de statistieken een plotselinge toename zien van aanvallen op vee, gevolgd door een periode van stabilisatie. De impact van de lynx op vee wordt echter als gering beschouwd in vergelijking met die van de grijze wolf en de bruine beer. Het gebruik van patouhonden om lynxen af te schrikken en vee te beschermen is effectief gebleken. De boreale lynx valt geen mensen aan, zelfs niet als die in de buurt van zijn jongen komen. |
Nederlands (nl-NL)