 |
|
Chien de Bali - Kintamani Standard FCI Nº 362
|
|
|
Origine
|
|
République d’Indonésie Village de Sukawana, district de Kintamani Régence Bangli, province de Bali |
Traduction
|
|
Iris Borianne |
Groupe
|
|
Groupe 5 Chiens de type Spitz et de type primitif |
Section
|
|
Section 5 Spitz asiatiques et races apparentées |
Epreuve
|
|
Sans épreuve de travail |
Reconnaissance provisoire par la FCI
|
|
mercredi 20 février 2019 |
Publication du standard officiel en vigueur
|
|
mercredi 13 juin 2018 |
Dernière mise à jour
|
|
jeudi 28 mars 2019 |
In English, this breed is said
|
 |
Kintamani - Bali Dog |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
|
 |
Kintamani - Bali-Hund |
En español, esta raza se dice
|
 |
Perro Kintamani-Bali |
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
|
 |
Bali Dog - Kintamani |
Cette race est aussi connue sous
|
|
Anjing Kintamani-Bali
|
Utilisation
|
Chien de compagnie. |
|
Bref aperçu historique
|
Le Kintamani est un chien de compagnie répandu en Indonésie. Cette race est originaire du village de Sukawana, dans le district de Kintamani, à Bali, une région connue pour ses montagnes, volcans et forêts ; cependant, ses origines véritables restent inconnues à ce jour. Dans le Lontar Bali, un document traditionnel balinais très ancien, il est fait mention de KulukGembrong, dont on suppose qu’il serait l’ancêtre du Kintamani. En 1985, avec la collaboration du Programme d’études vétérinaires de l’Université d’Udayana, le Club du Kintamani de Bali (Pantrab) organise sa toute première exposition canine à Bali. Le Kintamani est par excellence la race nationale de la République d’Indonésie et est très populaire. Il s’est multiplié dans tout le pays, où il est un chien de compagnie très prisé. La race a été ainsi nommée pour rendre hommage au pays natal du Kintamani. |
Aspect général
|
Chien équilibré au corps rectangulaire ; tête en forme de coin ; stop modéré ; oreilles dressées ; queue en sabre ; poil double composé d’un poil de couverture dur, de longueur moyenne sur le corps et plus court sur la face. |
Proportions importantes
|
Le rapport entre la longueur du corps et la hauteur au garrot vaut 11 : 10. Les femelles peuvent être légèrement plus longues. La hauteur de la poitrine vaut la moitié de la hauteur au garrot. Le rapport entre la longueur du museau et la longueur de la tête vaut 2 : 5. La longueur de la tête vaut ¼ de la longueur du corps. |
Comportement / caractère
|
Attentif, intelligent, vigilant, doux, loyal et facile à dresser. |
Tête
|
Région crânienne
|
Crâne
|
|
Le front est large et en forme de coin. |
Stop
|
|
Modéré. |
Région faciale
|
Truffe
|
|
Large et bien développée. Chez les Kintamani blanc/biscuit, la truffe est noire ou marron, bien que le gris soit admis. Chez les sujets à robe noire, fauve ou bringée, la truffe est noire. Il arrive que la truffe devienne plus claire chez les individus plus âgés. |
Museau
|
|
Fort, en forme de coin, il va en s’amenuisant. |
Lèvres
|
|
Bien jointives et recouvrant totalement la mandibule. De couleur foncée. |
Mâchoires et dents
|
|
Denture complète ; articulé en ciseaux. |
Joues
|
|
Relativement bien développées. |
Yeux
|
|
En forme d’amande, les yeux sont insérés sur un plan horizontal au même niveau que le stop. Ils sont noirs ou marron, avec des paupières bien pigmentées. Toute autre couleur est jugée indésirable. |
Oreilles
|
|
Bien dressées, triangulaires, arrondies à l’extrémité et tournées vers l’avant. Attachées légèrement plus bas que le haut du crâne et très écartées l’une de l’autre. Les oreilles doivent être entièrement dressées chez les sujets âgés de plus de 12 mois. Chez les Kintamani à robe blanche, les poils du pourtour de l’oreille sont couleur biscuit. |
Cou
|
Bien rattaché au corps, fort, bien développé et musclé. Dépourvu de fanon. |
Corps
|
Généralité
|
|
De forme rectangulaire, avec une ligne du dessus horizontale. |
Ligne du dessus
|
|
Horizontale. |
Garrot
|
|
Bien développé et bien détaché du cou. |
Dos
|
|
Droit et fort. |
Rein
|
|
Large et musclé. |
Croupe
|
|
Large, de longueur modérée. |
Poitrine
|
|
Bien développée et descendue jusqu’aux coudes. |
Côtes
|
|
Modérément cintrées. |
Ligne du dessous
|
|
Légèrement levretté. |
Queue
|
Attachée bas au milieu de la croupe et bien fournie. La forme idéale est une queue modérément recourbée vers le haut, bien que l’on admette une queue complètement enroulée. La pointe de la queue ne doit pas descendre sous la ligne du dessus. |
Membres antérieurs
|
Généralités
|
|
L’épaule et le bras sont de même longueur. La hauteur au niveau des coudes vaut la moitié de la hauteur au garrot. |
Epaules
|
|
Bien relâchée. |
Bras
|
|
Large et fortement musclé. |
Coudes
|
|
Bien appliqué au corps. |
Avant-bras
|
|
Droits et parallèles entre eux. |
Carpe
|
|
Large. |
Métacarpe
|
|
Peu incliné. |
Pieds antérieurs
|
|
Pieds compacts et ronds, avec des doigts serrés. |
Membres postérieurs
|
Généralités
|
|
Bien développés, forts et modérément angulés. Vus de derrière, ils sont parallèles entre eux. |
Cuisses
|
|
Large. |
Grassets
|
|
Modérément angulé, il ne doit jamais être trop rapproché des zones paracentrales du corps. |
Jambes
|
|
Forte et musclée. |
Jarret
|
|
De longueur moyenne et perpendiculaire au sol. |
Métatarse
|
|
Larges, plats vus de profil. |
Pieds postérieurs
|
|
Pieds compacts et ronds, avec des doigts serrés. |
Allures
|
Elastiques et légères, avec de belles foulées et une bonne poussée des postérieurs. |
Robe
|
Qualité du poil
|
|
Poil double. Le sous-poil est doux, relativement court. Le poil de couverture est dur et de longueur moyenne sur les côtés du corps. Le cou et le garrot sont recouverts d’un poil de couverture long et dur. La queue est très fournie. (Le poil de couverture plus long au niveau du cou est appelé « BADONG » et forme une collerette. Le poil plus long qui s’étale du garrot jusqu’au dos est appelé « BULU GUMBA ». « BADONG » et « BULU GUMBA » sont plus visibles chez les mâles que chez les femelles). |
Couleur du poil
|
|
Blanc, noir, fauve, bringé. Blanc : Robe blanche avec pourtour des oreilles couleur biscuit. Une robe blanche sans poil biscuit sur le pourtour d’oreille est admise quoique non recherchée. La truffe est noire ou marron. Noir : Entièrement noir. On admet un peu de blanc sur la poitrine, les doigts et/ou la pointe de la queue. La truffe est noire. Fauve : Les différentes nuances de fauve, allant du fauve clair au rouge intense. Un masque noir est préférable. La truffe est noire. On admet un peu de blanc sur la poitrine, les doigts et/ou la pointe de la queue. Bringé : Rayures foncées ou noires sur fond fauve (différentes nuances allant du fauve clair au rouge intense). Un masque noir est préférable. La truffe est noire. On admet un peu de blanc sur la poitrine, les doigts et/ou la pointe de la queue. |
Taille et poids
|
Hauteur au garrot
|
|
Mâles : 49-57 cm. Hauteur conseillée : 53 cm. Femelles : 44-52 cm. Hauteur conseillée : 48 cm. |
Poids
|
|
Mâles : 15-18 kg. Femelles : 13-16 kg. |
Défauts
|
• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel. • Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité. |
|
Défauts généraux
|
Absence de dimorphisme sexuel.
Absence d’une ou plusieurs dents (à l’exception des PM1 et/ou M3).
Yeux trop clairs. |
Défauts graves
|
Queue enroulée retombant plus bas que la ligne du dessus. |
Défauts entrainant l’exclusion
|
Chien agressif ou peureux.
Prognathisme supérieur ou inférieur.
Poil clairsemé sur la queue.
Oreilles non dressées chez les individus âgés de 12 mois ou plus.
Paupières non pigmentées.
Toute couleur non prévue dans le standard. |
NB :
|
• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié. • Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires. • Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum. • Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction. |
Historique détaillé
|
Le Kintamani est un chien originaire de l'île indonésienne de Bali. C'est un animal de compagnie populaire pour les Balinais et localement la seule race officielle de Bali et des efforts sont actuellement en cours pour faire accepter le chien par la Fédération Cynologique Internationale comme une race reconnue. C'est une race évolutive indigène à la région de Kintamani qui a évolué à partir des chiens de rue locaux de Bali, qui sont plutôt une race sauvage aléatoire distinctive à Bali.
Des études génétiques ont montré que, malgré des preuves du contraire, le chien Kintamani est originaire de Bali. Trente et un marqueurs de répétition en tandem hautement polymorphes de chiens Kintamani, de chiens de rue de Bali, de dingos australiens et de neuf races reconnues du American Kennel Club (AKC) d'origine nord-est asiatique ou européenne ont été comparés. Le chien Kintamani était identique au chien de la rue de Bali à tous sauf trois. Le chien de la rue de Bali et le chien Kintamani étaient plus étroitement alignés avec le dingo australien, plus lointainement lié aux races reconnues d'AKC d'origine chinoise, et plus lointainement lié aux races d'AKC de l'ouest de l'Eurasie. Par conséquent, le chien Kintamani a évolué à partir de chiens sauvages balinais avec peu de perte de diversité génétique.
Ces résultats viennent malgré les faits observables sur le chien Kintamani qui les rendent plus semblables aux races d'ailleurs et qui les distinguent du chien du village moyen, des faits qui avaient donné foi à une croyance populaire locale selon laquelle la race était née il y a 600 ans d'un Chow Chow chinois importé de l'étranger.
Le Kintamani ressemble à un mélange entre Samoyède et Malamute. Ils ont de longs poils, un large visage, un front plat et des joues plates comme des chiens chinois Chow Chow et sont capables de vivre comme un animal de compagnie. Tandis que beaucoup vivent à peu près le même genre de vie qu'un chien de village moyen, ils creusent des trous pour nicher leurs petits et certains vivent dans de petites cavernes parmi les rochers autour de Kintamani. Ils sont considérés localement comme de beaux chiens et sont souvent recherchés comme de bons animaux de compagnie. Le chien Kintamani est doux autour des gens, mais conserve assez de comportement autoritaire pour en faire un chien de garde remarquable (mais pas vicieux).
La couleur de la robe la plus désirée et la mieux acceptée est le blanc - de préférence avec des oreilles à pointe d'abricot. Les éleveurs confinent souvent les chiens dans des grottes sombres et froides près du volcan Kintamani, insistant sur le fait qu'il s'agit d'une étape essentielle dans le développement de l'épaisse couche blanche. Cependant, d'autres couleurs de robe, comme le noir, le beige et le bringé existent.
La hauteur du garrot de la femelle Kintamani est de 40-50 cm, 45-55 cm pour le mâle, soit à peu près la même taille que le chien de rue de Bali. Les traits physiques souhaités du chien Kintamani comprennent des oreilles dressées, une queue courbée vers l'avant maintenue à la ligne médiane, un pelage moyen à long, des yeux bruns en forme d'amande et un pigment de peau noire.
Les chiens de rue de Bali viennent dans beaucoup de couleurs et de modèles de manteau, et ils sont presque toujours à poils courts et à queue droite. Les deux continuent de draguer dans des terriers creusés dans la terre, un trait de chien sauvage.
Une race farouchement indépendante, le Kintamanis peut être agressivement territorial tout en étant tendre et affectueux avec sa propre famille. Alors que la plupart des chiens sont peu enclins à grimper et à monter en hauteur, Kintamanis grimpe sur les toits et passe une partie de la journée à s'asseoir ou à dormir au sommet d'un mur de jardin. Ils ont les pieds légers et bougent librement, sans à-coups et de manière lâche, et aboient lorsqu'ils sont confrontés à un son ou à une vision inhabituelle.
Les études génétiques de la race ont montré que cela a probablement évolué à partir de chiens sauvages balinais locaux, et est lointainement lié à d'autres races asiatiques.
Il est également possible que le chien Kintamani soit venu avec les envahisseurs javanais du royaume de Majapahit en 1343 ou avec les réfugiés javanais de la guerre civile au 15ème siècle. Mais de toutes les hypothèses concernant les origines du chien Kintamani, une seule est vraiment plausible: entre le 12ème et le 16ème siècle, un trader chinois nommé Lee a atterri à Singaraja dans le nord de Bali, amenant avec lui un chien Chow Chow qui a grandi avec les chiens sauvages balinais locaux. Lee s'est installé plus tard dans la région de Kintamani et y a élevé sa famille. La preuve que la famille Lee vivait à Kintamani existe sous la forme d'un temple chinois dans lequel les fidèles de la foi confucéenne continuent d'adorer.
Afin d'obtenir l'accréditation internationale pour la race, l'autorité de la régence de Bangli facilite l'exposition et le concours de chien de Kintamani chaque année pour promouvoir le chien de Kintamani. L'autorité guide également les éleveurs de chiens Kintamani, établit des règles concernant les zones d'épuration du chien Kintamani et a réalisé un projet pilote de démonstration dans certains villages. |
 |
|
Kintamani - Bali Dog FCI Standard No. 362
|
|
|
Origin
|
|
Republic of Indonesia Sukawana Village, District of Kintamani Bangli Regency, Bali Province |
Translation
|
|
Himpunan Trah Anjing Kintamani-Bali (Kintamani-Bali Dog Club) |
Group
|
|
Group 5 Spitz and primitive type |
Section
|
|
Section 5 Asian Spitz and related breeds |
Working
|
|
Without working trial |
Acceptance on a provisional basis by the FCI
|
|
Wednesday 20 February 2019 |
Publication of the official valid standard
|
|
Wednesday 13 June 2018 |
Last update
|
|
Tuesday 26 March 2019 |
En français, cette race se dit
|
 |
Chien de Bali - Kintamani |
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
|
 |
Kintamani - Bali-Hund |
En español, esta raza se dice
|
 |
Perro Kintamani-Bali |
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
|
 |
Bali Dog - Kintamani |
In his country of origin, his name is
|
|
Anjing Kintamani-Bali
|
|
Brief historical summary
|
The Kintamani-Bali Dog is a common household pet in Indonesia. This breed is native from the village of Sukawana in the district of Kintamani in Bali. The Kintamani-Bali Dog comes from the region of mountains, vulcanos and forests. The beginning of Kintamani-Bali Dog is still unknown. Very ancient Lontar Bali, a traditional Balinese documentation, mentioned about KulukGembrong which is believed to be the origin of Kintamani-BaliDog. In 1985, with the collaboration of the Veterinary Medicine Study Program of Udayana University, the Kintamani-Bali Dog Club of Bali (Pantrab) held its first dog show in Bali. Kintamani-Bali Dog is Republic of Indonesia’s national breed and very popular in the country. Kintamani-Bali Dog has spread throughout Indonesia, and is used as a companion. The name of the breed was given after the region of origin of this dog. |
General appearance
|
Well balanced dog with a rectangular body, a wedge shaped head, moderate stop, pricked ears and a sickle tail with a double-coat, harsh outer coat of medium length on the body and shorter on its face. |
Important proportions
|
Length of body / Height at withers is 11 : 10. Females can be slightly longer. Depth of chest is half of the height at withers. Length of muzzle / Length of head is 2 : 5. Length of head is 1/4 of body length. |
Behaviour / temperament
|
Watchful, intelligent, alert, gentle, loyal and easy to train. |
Head
|
Cranial region
|
Skull
|
|
The forehead is broad and wedge shaped. |
Stop
|
|
Moderate. |
Facial region
|
Nose
|
|
Broad and well developed. On white with biscuit coloured Kintamani-Bali Dog, nose colour is black or brown. Grey colour is permitted. On black, fawn and brindle Kintamani-Bali Dog, nose colour is black. Nose colour may become lighter with the age. |
Muzzle
|
|
Strong, wedge-shaped and tapering. |
Lips
|
|
Tight, fully cover-up the lower jaw and dark pigmented. |
Jaws and teeth
|
|
Scissor bite with a complete dentition. |
Cheeks
|
|
Relatively well developed. |
Eyes
|
|
Almond-shaped; well set-in horizontal line at the level of stop. Eyes colour is black or brown, with well pigmented eye lids. Other eye colours are considered as undesirable. |
Ears
|
|
Fully erect and triangular in shaped, round-tip and facing front. Set slightly below the top of skull and far apart. Full erected ears is a must after 12 months of age. Edges of ears are biscuit colour for white coloured Kintamani-Bali Dog. |
Neck
|
Well set into the body, strong, well developed muscular, without dewlap. |
Body
|
Body
|
|
Rectangular in shape with a leveled top line. |
Topline
|
|
Level. |
Withers
|
|
Well developed and smooth floating from the neck. |
Back
|
|
Straight and strong. |
Loin
|
|
Broad and muscular. |
Croup
|
|
Broad, of moderate length. |
Chest
|
|
Well developed. Moderately sprung rib cage, and depth to elbow. |
Underline and belly
|
|
Slightly tucked up. |
Tail
|
Set in low, on the center of croup with full feathered coat. The ideal shape is curved upward moderately. Full curled is allowed. The end of tail should not drop lower than the level of topline. |
Forequarters
|
Generality
|
|
Shoulder and upper arm are equal in length. Height to elbow is half height at withers. |
Shoulders
|
|
Well layed back. |
Upper arm
|
|
Broad and strongly muscular. |
Elbows
|
|
Tight. |
Forearm
|
|
Straight and parallel. |
Carpal
|
|
Broad. |
Pastern
|
|
With little inclination. |
Forefeet
|
|
The toes are close set, compact, round in shape. |
Hindquarters
|
Generality
|
|
Well developed, strong and moderately angulated. Parallel when viewed from the rear. |
Upper thigh
|
|
Broad. |
Lower thigh
|
|
Strong and muscular. |
Stifle
|
|
Moderated angulated, never be too close to theparacentral part of the body. |
Metatarsus
|
|
Broad, flat when viewed from the side. |
Hock
|
|
Medium length and perpendicular to the ground. |
Hind feet
|
|
The toes are close set, compact, round in shape. |
Gait and movement
|
Resilient and light with good reach and drive. |
Coat
|
Hair
|
|
Double-coat; soft under-coat is relatively short, harsh outer-coat is medium length along the sides of body. The neck and withers are surrounded with long harsh outer-coat. Full-feathered tail. (The longer length outer coat around the neck is called “BADONG”, and forms a ruff around the neck. The longer coat atwithers which extend around the back is called “BULU GUMBA”, “BADONG” and “BULU GUMBA” is more visible on the males rather than the females). |
Colour
|
|
White, black, fawn, and brindle. White : White with biscuit coloured ear edge. White without biscuit coloured ear edge is accepted but not preferred. Nose is black or brown. Black : Full black. Small amount of white on the chest, toes and/or at tip of tail is permissible. Nose is black. Fawn : Fawn comes in various shades, from light fawn to deep red. Black mask is preferred. Nose is black. Small amount of white on the chest, toes or tip of tail is allowed. Brindle : Fawn background of various shades from light fawn to deep red as base colour, with dark or black stripes. Black mask is preferred. Nose is black. Small amount of white on the chest, toes or tip of tail is allowed. |
Size and weight
|
Height at withers
|
|
Males : 49 - 57 cm. Preferred at 53 cm. Females : 44 - 52 cm. Preferred at 48 cm. |
Weight
|
|
Males : 15 - 18 kg. Females : 13 - 16 kg. |
Faults
|
• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work. • Faults listed should be in degree of seriousness. |
|
General faults
|
Lack of sexual demorphism.
Any missing tooth (except PM1 and/or M3).
Eyes too light in colour. |
Serious faults
|
Curled-tail which drops below the topline. |
Disqualifying faults
|
Aggressive or overly shy dogs.
Overshot or undershot.
Thin coat on tail.
Ears not erect at 12 months and older.
Unpigmented eye lids.
Any other colour not mentioned in this standard. |
NB :
|
• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified. • The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying. • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum. • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding. |
Detailed history
|
The Kintamani is a dog native to the Indonesian island of Bali. It is a popular pet for the Balinese and locally the only official breed in Bali, and efforts are currently underway to have the dog accepted by the Fédération Cynologique Internationale as a recognized breed. It is an evolutionary breed indigenous to the Kintamani region that evolved from Bali's local street dogs, which are rather a random wild breed distinctive to Bali.
Genetic studies have shown that, despite evidence to the contrary, the Kintamani dog originated in Bali. Thirty-one highly polymorphic tandem repeat markers from Kintamani dogs, Bali street dogs, Australian dingoes and nine recognized American Kennel Club (AKC) breeds of Northeast Asian or European origin were compared. The Kintamani dog was identical to the Bali street dog in all but three respects. The Bali Street Dog and the Kintamani Dog were more closely aligned with the Australian Dingo, more distantly related to recognized AKC breeds of Chinese origin, and more distantly related to AKC breeds of western Eurasia. Consequently, the Kintamani dog evolved from Balinese wild dogs with little loss of genetic diversity.
These findings come despite observable facts about the Kintamani dog that make them more similar to breeds elsewhere and distinguish them from the average village dog, facts that had given credence to a popular local belief that the breed originated 600 years ago from a Chinese Chow Chow imported from abroad.
The Kintamani looks like a cross between Samoyed and Malamute. They have long hair, a broad face, a flat forehead and flat cheeks like Chinese Chow Chow dogs and are able to live as a pet. While many live much the same kind of life as the average village dog, they dig holes to nest their young and some live in small caves among the rocks around Kintamani. They are regarded locally as beautiful dogs and are often sought after as good pets. The Kintamani dog is gentle around people, but retains enough authoritative behavior to make it a remarkable (but not vicious) watchdog.
The most desired and accepted coat color is white - preferably with apricot-tipped ears. Breeders often confine the dogs to dark, cold caves near the Kintamani volcano, insisting that this is an essential stage in the development of the thick white coat. However, other coat colors such as black, beige and brindle exist.
The withers height of the female Kintamani is 40-50 cm, 45-55 cm for the male, about the same size as the Bali Street Dog. Desired physical traits of the Kintamani dog include erect ears, a forward curved tail held at the midline, a medium to long coat, brown almond-shaped eyes and black skin pigment.
Bali Street Dogs come in many colors and coat patterns, and are almost always short-haired and straight-tailed. Both continue to dredge in burrows dug in the earth, a wild dog trait.
A fiercely independent breed, the Kintamanis can be aggressively territorial yet tender and affectionate with its own family. While most dogs are reluctant to climb and climb high, Kintamanis will climb onto rooftops and spend part of the day sitting or sleeping atop a garden wall. They are light-footed and move freely, smoothly and loosely, and bark when confronted with unusual sound or sight.
Genetic studies of the breed have shown that it probably evolved from local Balinese wild dogs, and is distantly related to other Asian breeds.
It's also possible that the Kintamani dog came with the Javanese invaders of the Majapahit kingdom in 1343, or with Javanese refugees from the civil war in the 15th century. But of all the hypotheses concerning the origins of the Kintamani dog, only one is truly plausible : between the 12th and 16th centuries, a Chinese trader named Lee landed in Singaraja in northern Bali, bringing with him a Chow Chow dog that grew up with the local Balinese wild dogs. Lee later settled in the Kintamani region and raised his family there. Proof that the Lee family lived in Kintamani exists in the form of a Chinese temple in which devotees of the Confucian faith continue to worship.
To gain international accreditation for the breed, the Bangli Regency Authority facilitates the Kintamani Dog Show and Competition every year to promote the Kintamani dog. The authority also guides Kintamani dog breeders, establishes rules for Kintamani dog purification areas and has carried out a pilot demonstration project in selected villages. |
 |
|
Kintamani - Bali-Hund FCI-Standard Nr. 362
|
|
|
Ursprung
|
|
Republik Indonesien Dorf Sukawana, Distrikt Kintamani Region Bangli, Provinz Bali |
Übersetzung
|
|
Skrivanek Belgium, durch den VDH überprüft Offizielle Originalsprache (EN) |
Gruppe
|
|
Gruppe 5 Spitze und Hunde vom Urtyp |
Sektion
|
|
Sektion 5 Asiatische Spitze und verwandte Rassen |
Arbeitsprüfung
|
|
Ohne Arbeitsprüfung |
Vorläufigen Anerkennung durch die FCI
|
|
Mittwoch 20 Februar 2019 |
Publikation des gültigen offiziellen Standards
|
|
Mittwoch 13 Juni 2018 |
Letzten Aktualisierung
|
|
Freitag 05 April 2019 |
En français, cette race se dit
|
 |
Chien de Bali - Kintamani |
In English, this breed is said
|
 |
Kintamani - Bali Dog |
En español, esta raza se dice
|
 |
Perro Kintamani-Bali |
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
|
 |
Bali Dog - Kintamani |
In seinem Herkunftsland heißt er
|
|
Anjing Kintamani-Bali
|
Verwendung
|
Gesellschaftshund. |
|
Kurzer geschichtlicher abriss
|
Der Kintamani-Bali-Hund ist in Indonesien ein beliebtes Haustier. Der Ursprung der Rasse ist das Dorf Sukawana im Distrikt Kintamani auf Bali. Der Kintamani-Bali-Hund stammt aus einer vulkanischen und waldreichen Bergregion. Die Anfänge des Kintamani-Bali-Hundes sind bis heute unbekannt. In den uralten Lontar Bali-Schriften, den traditionellen balinesischen Büchern, ist vom Kuluk Gembrong die Rede, von dem man annimmt, dass er der Vorläufer des Kintamani-Bali-Hundes ist. Im Jahr 1985 fand in Zusammenarbeit mit dem veterinärmedizinischen Studienprogramm der Universität Udayana auf Bali die erste Hundeausstellung der Kintamani-Bali Zuchtvereinigung (Pantrab) statt. Der Kintamani-Bali-Hund ist eine Nationalrasse der Republik Indonesien und im Land sehr populär. Der Kintamani-Bali-Hund ist als Gesellschaftshund in ganz Indonesien verbreitet. Der Name der Rasse stammt aus der Region, in der dieser Hund seinen Ursprung hat. |
Allgemeines erscheinungsbild
|
Ein gut ausgewogener Hund mit rechtwinkligem Körper, einem keilförmigen Kopf, mit mäßigem Stopp, Stehohren, Stichelrute , Stockhaar mit Unterwolle, rauem Deckhaar von mittlerer Länge und kürzer am Gesicht. |
Wichtige proportionen
|
Körperlänge / Widerristhöhe 11: 10. Hündinnen können etwas länger sein. Die Tiefe der Brust erreicht die Hälfte der Widerristhöhe. Länge des Fangs / Kopflänge 2: 5. Die Kopflänge erreicht 1/4 der Körperlänge. |
Verhalten / charakter (wesen)
|
Aufmerksam, intelligent, wachsam, freundlich, loyal und einfach auszubilden. |
Kopf
|
Oberkopf
|
Schädel
|
|
Die Stirn ist breit und keilförmig. |
Stop
|
|
Mäßig. |
Facial region
|
Nasenschwamm
|
|
Breit und gut entwickelt. Bei dem weißen und weizenfarbigen Kintamani-Bali-Hund ist die Nase schwarz oder braun. Grau ist zulässig. Bei dem schwarzen, falbfarbenen und gestromten Kintamani-Bali-Hund ist die Nase schwarz. Die Nasenfarbe kann im Alter heller werden. |
Fang
|
|
Stark, keilförmig und sich verjüngend. |
Lefzen
|
|
Straff, den Unterkiefer vollständig verdeckend und dunkel pigmentiert. |
Kiefer / Zähne
|
|
Scherengebiss mit vollständig entwickeltem Gebiss. |
Wangen
|
|
Relativ gut entwickelt. |
Augen
|
|
Mandelförmig, gut eingesetzt in horizontaler Linie auf der Höhe des Stopps. Die Augen sind schwarz oder braun, mit gut pigmentierten Lidern. Andere Augenfarben gelten als unerwünscht. |
Ohren
|
|
Vollständig aufgerichtet und dreieckig, runde Spitze, nach vorne gerichtet. Leicht unterhalb der Schädelhöhe angesetzt und weit auseinanderstehend. Vollständig aufgerichtete Ohren sind ab einem Alter von 12 Monaten vorgeschrieben. Die Ohrenränder sind bei einem weißen Kintamani-Bali-Hund weizenfarben. |
Hals
|
Guter Übergang in den Körper, stark, gut entwickelte Muskulatur, ohne Wamme. |
Körper
|
Allgemeinheit
|
|
Rechtwinklige Form mit gerader Oberlinie. |
Obere Profillinie
|
|
Gerade. |
Widerrist
|
|
Gut entwickelt und fließender Übergang vom Hals. |
Rücken
|
|
Gerade und stark. |
Lenden
|
|
Breit und muskulös. |
Kruppe
|
|
Breit, von moderater Länge. |
Brust
|
|
Gut entwickelt, mäßig gewölbter Brustkorb, reicht tief bis zum Ellbogen. |
Untere Profillinie und Bauch
|
|
Leicht aufgezogen. |
Rute
|
Tief angesetzt, mittig der Kruppe, komplett befedert. Die ideale Form ist mäßig aufwärts gebogen. Vollständig geringelt ist zulässig. Die Rutenspitze sollte nicht unter der Oberlinie geführt werden. |
Vorderhand
|
Allgemeines
|
|
Schulter und Oberarm von identischer Länge. Die Höhe bis zum Ellbogen ist die Hälfte der Widerristhöhe. |
Schultern
|
|
Gut geneigt. |
Oberarm
|
|
Breit und sehr muskulös. |
Ellenbogen
|
|
Eng anliegend. |
Unterarm
|
|
Gerade und parallel. |
Vorderfusswurzelgelenk
|
|
Breit. |
Vordermittelfuss
|
|
Wenig geneigt. |
Vorderpfoten
|
|
Die Pfoten sind geschlossen, kompakt und rund. |
Hinterhand
|
Allgemeines
|
|
Gut ausgeprägt, kräftig und mit moderater Winkelung. Von Hinten gesehen parallel. |
Oberschenkel
|
|
Breit. |
Unterschenkel
|
|
Stark und muskulös. |
Knie
|
|
Moderate Winkelung, niemals zu dichtzum parazentralen Teil des Körpers. |
Hintermittelfuss
|
|
Breit, von der Seite aus gesehen flach. |
Sprunggelenk
|
|
Von mittlerer Länge und senkrecht zum Boden. |
Hinterpfoten
|
|
Die Pfoten sind geschlossen, kompakt und rund. |
Gangwerk
|
Elastisch und leicht, mit gutem Schub und Vortritt. |
Coat
|
Haar
|
|
Stockhaar, weiches, relativ kurze Unterwolle, raues Deckhaar von mittlerer Länge an den Seiten des Körpers. Hals und Widerrist sind umrahmt von langem, rauem Deckhaar. Buschige Rute. (Das längere Deckhaar um den Hals wird als „BADONG” bezeichnet und bildet einen Kragen um den Hals. Das längere Haar am Widerrist, das sich bis über den Rücken verlängert, wird als „BULU GUMBA”bezeichnet. („BULU GUMBA” und „BADONG” sind bei Rüden ausgeprägter als bei Hündinnen). |
Farbe
|
|
Weiß, Schwarz, Falb und gestromt. Weiß: Weiß mit weizenfarbigen Ohrenrändern. Weiß ohne weizenfarbige Ohrränder wird akzeptiert, jedoch nicht bevorzugt. Die Nase ist schwarz oder braun. Schwarz: Vollständig schwarz. Geringfügiges Weiß an Brust, Pfoten und/oder Rutenspitze ist zulässig. Die Nase ist schwarz. Falb: Falb in unterschiedlichen Schattierungen, von hellem Falb bis Tiefrot. Eine schwarze Maske wird bevorzugt. Der Nasenschwamm ist schwarz. Geringfügiges Weiß an Brust, Pfoten oder Rutenspitze ist zulässig. Gestromt: Falbfarbener Hintergrund in unterschiedlichen Schattierungen, von hellem Falb bis Tiefrot als Grundfarbe, mit dunklen oder schwarzen Streifen. Eine schwarze Maske wird bevorzugt. Der Nasenschwamm ist schwarz. Geringfügiges Weiß an Brust, Pfoten oder Rutenspitze ist erlaubt. |
Grösse und gewicht
|
Widerristhöhe
|
|
Rüden: 49 - 57 cm. Bevorzugt 53 cm. Hündinnen: 44 - 52 cm. Bevorzugt 48 cm. |
Gewicht
|
|
Rüden: 15 - 18 kg. Hündinnen: 13 - 16 kg. |
Fehler
|
• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen. • Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden. |
|
Allgemeine Fehler
|
Mangelhafte Ausprägung des Geschlechtstyps.
Fehlende Zähne (mit Ausnahme von PM1 und/oder M3).
Zu helle Augenfarbe. |
Schwere fehler
|
Geringelte Rute, die unter die Oberlinie fällt. |
Disqualifizierende fehler
|
Aggressive oder übermäßig ängstliche Hunde.
Vor- oder Rückbiss.
Dünnes Haar an der Rute.
Ohren ab 12 Monaten nicht aufgerichtet.
Nicht pigmentierte Lider.
Andere als in diesem Standard erwähnte Farben. |
NB :
|
• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden. • Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend. • Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden. • Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden. |
Detaillierter Verlauf
|
Der Kintamani ist ein Hund, der auf der indonesischen Insel Bali beheimatet ist. Er ist ein beliebtes Haustier für die Balinesen und lokal die einzige offizielle Rasse Balis. Derzeit laufen Bemühungen, den Hund von der Fédération Cynologique Internationale als anerkannte Rasse akzeptieren zu lassen. Es handelt sich um eine evolutionäre Rasse, die in der Region Kintamani heimisch ist und sich aus den lokalen balinesischen Straßenhunden entwickelt hat, die eher eine unverwechselbare zufällige wilde Rasse in Bali sind.
Genetische Untersuchungen haben ergeben, dass der Kintamani-Hund trotz gegenteiliger Beweise ursprünglich aus Bali stammt. Einunddreißig hochpolymorphe Tandem-Repeat-Marker von Kintamani-Hunden, Balinesischen Straßenhunden, Australischen Dingos und neun vom American Kennel Club (AKC) anerkannten Rassen nordostasiatischer oder europäischer Herkunft wurden verglichen. Der Kintamani-Hund war in allen außer drei Punkten mit dem Bali-Straßenhund identisch. Der Bali-Straßenhund und der Kintamani-Hund waren enger mit dem Australischen Dingo verwandt, weiter mit anerkannten AKC-Rassen chinesischen Ursprungs und weiter mit AKC-Rassen aus dem westlichen Eurasien verwandt. Folglich hat sich der Kintamani-Hund mit wenig Verlust an genetischer Vielfalt aus balinesischen Wildhunden entwickelt.
Diese Ergebnisse kommen trotz der beobachtbaren Fakten über den Kintamani-Hund, die sie den Rassen aus anderen Ländern ähnlicher machen und sie vom durchschnittlichen Dorfhund unterscheiden, Fakten, die einem lokalen Volksglauben Glauben geschenkt hatten, dass die Rasse vor 600 Jahren aus einem aus dem Ausland importierten chinesischen Chow Chow entstanden sei.
Die Kintamani sehen aus wie eine Mischung aus Samojeden und Malamuten. Sie haben lange Haare, ein breites Gesicht, eine flache Stirn und flache Wangen wie chinesische Chow Chow-Hunde und sind in der Lage, als Haustier zu leben. Während viele in etwa die gleiche Art von Leben führen wie ein durchschnittlicher Dorfhund, graben sie Löcher, um ihre Jungen zu nisten, und einige leben in kleinen Höhlen zwischen den Felsen um Kintamani. Sie gelten vor Ort als schöne Hunde und werden oft als gute Haustiere gesucht. Der Kintamani-Hund ist sanftmütig in der Nähe von Menschen, behält aber genug autoritäres Verhalten bei, um ihn zu einem bemerkenswerten (aber nicht bösartigen) Wachhund zu machen.
Die am meisten gewünschte und akzeptierte Fellfarbe ist weiß - am besten mit apricotfarbenen Spitzohren. Züchter sperren die Hunde oft in dunkle, kalte Höhlen in der Nähe des Vulkans Kintamani und betonen, dass dies ein wesentlicher Schritt in der Entwicklung der dicken weißen Schicht ist. Es gibt jedoch auch andere Fellfarben, wie schwarz, beige und gestromt.
Die Widerristhöhe der Kintamani-Hündin beträgt 40-50 cm, beim Rüden 45-55 cm, was in etwa der Größe des Balinesischen Straßenhundes entspricht. Zu den erwünschten körperlichen Merkmalen des Kintamani-Hundes gehören Stehohren, eine nach vorne gebogene Rute, die an der Mittellinie gehalten wird, ein mittellanges bis langes Fell, mandelförmige braune Augen und ein schwarzes Hautpigment.
Balinesische Straßenhunde kommen in vielen Farben und Mantelmustern, und sie sind fast immer kurzhaarig und haben einen geraden Schwanz. Beide baggern weiterhin in in die Erde gegrabenen Höhlen, ein Merkmal des wilden Hundes.
Als vehement unabhängige Rasse kann der Kintamanis aggressiv territorial sein, während er gleichzeitig zärtlich und liebevoll zu seiner eigenen Familie ist. Während die meisten Hunde nur ungern klettern und in die Höhe gehen, klettert Kintamanis auf Dächer und verbringt einen Teil des Tages damit, auf der Spitze einer Gartenmauer zu sitzen oder zu schlafen. Sie sind leichtfüßig und bewegen sich frei, ruckartig und locker und bellen, wenn sie mit einem ungewöhnlichen Geräusch oder Anblick konfrontiert werden.
Genetische Untersuchungen der Rasse haben gezeigt, dass sie sich wahrscheinlich aus lokalen balinesischen Wildhunden entwickelt hat und entfernt mit anderen asiatischen Rassen verwandt ist.
Es ist auch möglich, dass der Kintamani-Hund mit den javanischen Invasoren des Königreichs Majapahit im Jahr 1343 oder mit den javanischen Flüchtlingen aus dem Bürgerkrieg im 15. Von allen Hypothesen über die Herkunft des Kintamani-Hundes ist jedoch nur eine wirklich plausibel : Zwischen dem 12. und 16. Jahrhundert landete ein chinesischer Händler namens Lee in Singaraja im Norden Balis und brachte einen Chow Chow-Hund mit, der mit den einheimischen balinesischen Wildhunden aufwuchs. Lee ließ sich später in der Region Kintamani nieder und zog dort seine Familie groß. Der Beweis, dass die Familie Lee in Kintamani lebte, existiert in Form eines chinesischen Tempels, in dem die Anhänger des konfuzianischen Glaubens noch immer anbeten.
Um die internationale Akkreditierung für die Rasse zu erhalten, erleichtert die Bangli Regentschaftsbehörde jedes Jahr die Kintamani-Hundeausstellung und den Kintamani-Hundewettbewerb, um den Kintamani-Hund zu fördern. Die Behörde leitet auch Züchter von Kintamani-Hunden an, stellt Regeln für die Reinigungsgebiete des Kintamani-Hundes auf und hat in einigen Dörfern ein Pilotprojekt zur Demonstration durchgeführt. |
 |
|
Perro Kintamani-Bali FCI Standard No. 362
|
|
|
Origen
|
|
República de Indonesia Aldea de Sukawana, distrito de Kintamani Regencia de Bangli, provincia de Bali |
Traducción
|
|
Himpunan Trah Anjing Kintamani-Bali (Asociación de perros Kintamani-Bali) Idioma oficial : EN |
Grupo
|
|
Grupo 5 Perros tipo Spitz y tipo primitivo |
Sección
|
|
Sección 5 Spitz asiáticos y razas semejantes |
Prueba de trabajo
|
|
Sin prueba de trabajo |
Reconocimiento a título provisional por la FCI
|
|
miércoles 20 febrero 2019 |
Publicación del estándar oficial válido
|
|
miércoles 13 junio 2018 |
Última actualización
|
|
viernes 05 abril 2019 |
En français, cette race se dit
|
 |
Chien de Bali - Kintamani |
In English, this breed is said
|
 |
Kintamani - Bali Dog |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
|
 |
Kintamani - Bali-Hund |
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
|
 |
Bali Dog - Kintamani |
En su país de origen, su nombre es
|
|
Anjing Kintamani-Bali
|
Utilizacion
|
Perro de compañía. |
|
Breve resumen historico
|
El perro Kintamani-Bali es un animal doméstico común en Indonesia. Esta raza es nativa de la ciudad de Sukawana, en el distrito de Kintamani en Bali. El perro Kintamani-Bali procede de la región de montañas, volcanes y bosques. Aún se desconoce el origen del perro Kintamani-Bali. En el Lontar Bali, un antiguo manuscrito balinés tradicional, se hace referencia al Kuluk Gembrong, que podría ser el origen del perro Kintamani-Bali. En 1985, la asociación de perros Kintamani-Bali de Bali (Pantrab) celebró su primera exposición de perros en Bali en colaboración con el programa de estudios veterinarios de la Universidad de Udayana. El perro Kintamani-Bali es la raza nacional de la República de Indonesia que goza de popularidad en el país. El perro Kintamani-Bali se ha extendido por toda Indonesia como perro de compañía. La raza recibe el nombre de la región de origen de este perro. |
Aspecto general
|
Perro bien balanceado, de cuerpo rectangular con cabeza en forma de cuña, stop moderado, orejas erectas y cola en forma de hoz con manto doble, un manto externo áspero de longitud media en el cuerpo y más corto en la zona del rostro. |
Proporciones importantes
|
Largo del cuerpo/altura a la cruz es de 11:10. Las hembras pueden ser ligeramente más largas. La profundidad de pecho corresponde a la mitad de la altura a la cruz. Largo del hocico/largo de la cabeza es de 2:5. El largo de la cabeza es 1/4 del largo del cuerpo. |
Temperamento / comportamiento
|
Vigilante, inteligente, alerta, gentil, leal y fácil de adiestrar. |
Cabeza
|
Region craneal
|
Cráneo
|
|
La frente es ancha y en forma de cuña. |
Depresión naso-frontal (stop)
|
|
Moderada. |
Facial region
|
Trufa
|
|
Ancha y bien desarrollada. En los perros Kintamani-Bali de color blanco con tonalidades bizcocho, la trufa es de color negro o marrón. Se permite el color gris. En los perros Kintamani-Bali de color negro, bayo y atigrado, la trufa es de color negro. El color de la trufa puede aclararse con la edad. |
Hocico
|
|
Fuerte, en forma de cuña y adelgazándose. |
Belfos
|
|
Ajustados, abarcan totalmente la mandíbula inferior y presentan una pigmentación oscura. |
Mandíbulas / Dientes
|
|
Mordida en tijera con dentición completa. |
Mejillas
|
|
Relativamente bien desarrolladas. |
Ojos
|
|
Almendrados y insertados en la línea horizontal al nivel del stop. Ojos de color negro o marrón con párpados bien pigmentados. Otro color de ojos es considerado indeseable. |
Orejas
|
|
Completamente erectas y de forma triangular, con las puntas redondeadas y orientadas hacia el frente. Situadas ligeramente por debajo de la parte superior del cráneo y muy distantes entre sí. Es imprescindible que las orejas estén completamente erectas a partir de los 12 meses de edad. En los perros Kintamani-Bali de color blanco, los bordes de las orejas son color bizcocho. |
Cuello
|
Bien insertado en el cuerpo, fuerte, con una musculatura bien desarrollada y sin papada. |
Cuerpo
|
Generalidad
|
|
De forma rectangular con una línea superior a nivel. |
Línea superior
|
|
Nivelada. |
Cruz
|
|
Bien desarrollada y con una transición fluida desde el cuello. |
Espalda
|
|
Recta y fuerte. |
Lomo
|
|
Ancho y musculado. |
Grupa
|
|
Ancha, de longitud moderada. |
Pecho
|
|
Bien desarrollado. Caja torácica ligeramente arqueada y con una profundidad que llega hasta los codos. |
Línea inferior
|
|
Ligeramente retraído. |
Cola
|
De inserción baja, situada en el centro de la grupa, totalmente cubierta de pelo largo. La forma ideal es curvada ligeramente hacia arriba. Se permite la cola totalmente enroscada. El extremo de la cola no debe caer por debajo de la línea superior. |
Miembros anteriores
|
Generalidad
|
|
Escápulas y húmeros son del mismo largo. La altura al codo corresponde a la mitad de la altura a la cruz. |
Hombro
|
|
Bien inclinados hacia atrás. |
Brazo
|
|
Anchos y muy musculados. |
Codo
|
|
Firmes. |
Antebrazo
|
|
Rectos y paralelos. |
Carpo
|
|
Ancho. |
Metacarpo
|
|
Ligeramente inclinado. |
Pies delanteros
|
|
Dedos muy juntos, compactos y de forma redonda. |
Miembros posteriores
|
Generalidad
|
|
Bien desarrollados, fuertes y ligeramente angulados. Paralelos si se observan desde atrás. |
Muslo
|
|
Ancho. |
Pierna
|
|
Fuerte y musculada. |
Rodilla
|
|
Ligeramente angulada, nunca ha de situarse demasiado cerca de la parte paracentral del cuerpo. |
Metatarso
|
|
Ancho y plano si se observa desde el lateral. |
Corvejón
|
|
De longitud media y perpendicular al suelo. |
Pies traseros
|
|
Dedos muy juntos, compactos y de forma redonda. |
Movimiento
|
Elástico y ligero, con buen alcance y propulsión. |
Manto
|
Pelo
|
|
Doble manto; el manto interno es suave y relativamente corto, mientras que el manto externo es áspero y de longitud media en los laterales del cuerpo. El cuello y la cruz están cubiertos de un manto externo largo y de tacto áspero. Cola totalmente cubierta de pelo largo. (El manto externo de mayor longitud alrededor del cuello se denomina “BADONG” y conforma un collar alrededor del mismo. El manto de mayor longitud en la cruz, que se extiende a la espalda, se denomina “BULU GUMBA”, tanto el BADONG como el BULU GUMBA son más visibles en los machos que en las hembras). |
Color
|
|
Blanco, negro, bayo y atigrado. Blanco : Blanco con los bordes de las orejas en tonalidades bizcocho. Se acepta el color blanco sin los bordes de las orejas en color bizcocho, si bien no es lo preferente. La trufa es de color negro o marrón. Negro : Totalmente negro. Se permite una pequeña cantidad de blanco en el pecho, los dedos o la punta de la cola. La trufa es de color negro. Bayo : Bayo en varias tonalidades, desde un bayo claro a un rojo intenso. Se prefiere la presencia de máscara negra. La trufa es de color negro. Se permite una pequeña cantidad de blanco en el pecho, los dedos o la punta de la cola. Atigrado : Bayo de fondo de varias tonalidades, desde bayo claro a rojo intenso como color base, con rayas oscuras o negras. Se prefiere la presencia de máscara negra. La trufa es de color negro. Se permite una pequeña cantidad de blanco en el pecho, los dedos o la punta de la cola. |
Tamaño y peso
|
Altura a la cruz
|
|
Machos : 49-57 cm. Preferentemente : 53 cm. Hembras : 44-52 cm. Preferentemente : 48 cm. |
Peso
|
|
Machos : 15-18 kg. Hembras : 13-16 kg. |
Faltas
|
• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional. • Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad. |
|
Faltas generales
|
Ausencia de dimorfismo sexual.
Cualquier falta de dientes (excepto PM1 y/o M3).
Ojos con un color demasiado claro. |
Faltas graves
|
Cola enroscada que cae por debajo de la línea superior. |
Faltas descalificantes:
|
Agresividad o extrema timidez.
Prognatismo superior o inferior.
Manto fino en la cola.
Orejas no erectas a partir de los 12 meses de edad.
Párpados sin pigmentación.
Cualquier otro color que no se mencione en este estándar. |
NB :
|
• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado. • Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias. • Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto. • Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza. |
Historia detallada
|
El Kintamani es un perro originario de la isla indonesia de Bali. Es una mascota popular entre los balineses y, a nivel local, la única raza oficial de Bali; actualmente se está intentando que la Fédération Cynologique Internationale lo acepte como raza reconocida. Se trata de una raza evolutiva autóctona de la región de Kintamani que evolucionó a partir de los perros callejeros locales de Bali, que son más bien una raza salvaje aleatoria distintiva de Bali.
Los estudios genéticos han demostrado que, a pesar de las pruebas en contra, el perro de Kintamani es originario de Bali. Se compararon 31 marcadores de repetición en tándem altamente polimórficos de perros de Kintamani, perros callejeros de Bali, dingos australianos y nueve razas reconocidas por el American Kennel Club (AKC) de origen nororiental asiático o europeo. El perro de Kintamani era idéntico al perro callejero de Bali en todos los aspectos excepto en tres. El perro callejero de Bali y el Kintamani estaban más estrechamente emparentados con el dingo australiano, más distantemente emparentados con las razas AKC reconocidas de origen chino y más distantemente emparentados con las razas AKC de origen euroasiático occidental. En consecuencia, el perro de Kintamani evolucionó a partir de los perros salvajes balineses sin apenas pérdida de diversidad genética.
Estos descubrimientos se producen a pesar de que existen hechos observables en el perro de Kintamani que lo hacen más similar a otras razas y lo distinguen del perro de pueblo medio, hechos que habían dado credibilidad a la creencia popular local de que la raza se originó hace 600 años a partir de un Chow Chow chino importado del extranjero.
El Kintamani parece un cruce entre un samoyedo y un malamute. Tienen el pelo largo, la cara ancha, la frente y las mejillas planas, como los perros Chow Chow chinos, y pueden vivir como animales de compañía. Aunque muchos llevan el mismo tipo de vida que el perro medio de pueblo, cavan agujeros para anidar a sus crías y algunos viven en pequeñas cuevas entre las rocas que rodean Kintamani. En la zona se les considera perros hermosos y a menudo se buscan como buenas mascotas. El perro de Kintamani es dócil con las personas, pero conserva un comportamiento lo suficientemente autoritario como para convertirlo en un perro guardián notable (pero no feroz).
El color de pelaje más deseado y aceptado es el blanco, preferiblemente con orejas de color albaricoque. Los criadores a menudo confinan a los perros en cuevas oscuras y frías cerca del volcán Kintamani, insistiendo en que esta es una etapa esencial en el desarrollo del espeso pelaje blanco. Sin embargo, existen otros colores de pelaje como el negro, el beige y el atigrado.
La altura a la cruz de la hembra Kintamani es de 40-50 cm, 45-55 cm para el macho, aproximadamente la misma altura que el Bali Street Dog. Los rasgos físicos deseables del perro Kintamani incluyen orejas erectas, una cola curvada hacia delante mantenida en la línea media, un pelaje de medio a largo, ojos marrones almendrados y pigmento negro en la piel.
Los perros callejeros de Bali se presentan en muchos colores y patrones de pelaje, y casi siempre son de pelo corto y cola recta. Ambos siguen escarbando en madrigueras excavadas en la tierra, un rasgo propio de los perros salvajes.
Raza ferozmente independiente, el Kintamanis puede ser agresivamente territorial pero tierno y afectuoso con su propia familia. Mientras que la mayoría de los perros son reacios a trepar y elevarse, los Kintamanis se suben a los tejados y pasan parte del día sentados o durmiendo en lo alto de un muro del jardín. Tienen pies ligeros y se mueven con soltura, suavidad y soltura, y ladran cuando se enfrentan a un sonido o una vista inusuales.
Los estudios genéticos de la raza han demostrado que probablemente evolucionó a partir de los perros salvajes balineses locales y que está emparentada a distancia con otras razas asiáticas.
También es posible que el perro Kintamani llegara con los invasores javaneses del reino Majapahit en 1343 o con los refugiados javaneses de la guerra civil del siglo XV. Pero de todas las hipótesis sobre los orígenes del perro de Kintamani, sólo una es realmente plausible : entre los siglos XII y XVI, un comerciante chino llamado Lee desembarcó en Singaraja, al norte de Bali, trayendo consigo un perro Chow Chow que creció con los perros salvajes balineses locales. Lee se instaló más tarde en la región de Kintamani y allí crió a su familia. La prueba de que la familia Lee vivió en Kintamani es un templo chino en el que los seguidores de la fe confuciana siguen rindiendo culto.
Con el fin de obtener la acreditación internacional de la raza, la Autoridad de la Regencia de Bangli organiza cada año la Exposición y Concurso Canino de Kintamani para promover el perro de Kintamani. La autoridad también orienta a los criadores de perros de Kintamani, establece normas para las zonas de purificación del perro de Kintamani y ha llevado a cabo un proyecto piloto de demostración en algunos pueblos. |
 |
|
Bali Dog - Kintamani FCI standaard nr. 362
|
|
|
Land van oorsprong
|
|
Republiek Indonesië Sukawana Village, District of Kintamani Bangli Regency, provincie Bali |
Vertaling
|
|
Francis Vandersteen |
Groep
|
|
Groep 5 Spitsen en primitief type |
Sectie
|
|
Sectie Sectie 6 Primitief type |
Werkproef
|
|
Zonder werkproef |
Voorlopige erkenning door de FCI
|
|
woensdag 20 februari 2019 |
Publicatie van de geldende officiële norm
|
|
woensdag 13 juni 2018 |
Laatste update
|
|
dinsdag 26 maart 2019 |
En français, cette race se dit
|
 |
Chien de Bali - Kintamani |
In English, this breed is said
|
 |
Kintamani - Bali Dog |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
|
 |
Kintamani - Bali-Hund |
En español, esta raza se dice
|
 |
Perro Kintamani-Bali |
In zijn land van herkomst is zijn naam
|
|
Anjing Kintamani-Bali
|
|
Kort historisch overzicht
|
De Kintamani-Bali-hond is een veel gebruikt huisdier in Indonesië. Dit ras komt oorspronkelijk uit het dorp Sukawana in het district Kintamani op Bali. De Kintamani-Bali Dog komt uit de regio van bergen, vulkanen en bossen. Het begin van Kintamani-Bali Dog is nog steeds onbekend. Heel oud Lontar Bali, een traditionele Balinese documentatie, vermeldde KulukGembrong waarvan wordt gedacht dat het de oorsprong is van Kintamani-BaliDog. In 1985 organiseerde de Kintamani-Bali Honden Club van Bali (Pantrab), met medewerking van het Veterinary Medicine Study Program van Udayana University, zijn eerste hondenshow op Bali. Kintamani-Bali Dog is het nationale ras van de Republiek Indonesië en erg populair in het land. Kintamani-Bali Dog is verspreid over heel Indonesië en wordt gebruikt als een metgezel. De naam van het ras werd gegeven na de regio van oorsprong van deze hond. |
Algemeen totaalbeeld
|
Goed uitgebalanceerde hond met een rechthoekig lichaam, een wigvormige kop, een matige stop, geprikt oren en een sikkelstaart met een dubbele laag, een harde buitenlaag van gemiddelde lengte op het lichaam en korter op het gezicht. |
Belangrijke verhoudingen
|
Lichaamslengte / schofthoogte is 11: 10. Teven kunnen iets langer zijn. Diepte van de borst is de helft van de schofthoogte. Lengte van de snuit / lengte van het hoofd is 2: 5. De lengte van het hoofd is 1/4 van de lichaamslengte. |
Gedrag en karakter (aard)
|
Waakzaam, intelligent, alert, zachtaardig, loyaal en gemakkelijk te trainen. |
Hoofd
|
Bovenschedel
|
Schedel
|
|
Het voorhoofd is breed en wigvormig. |
Stop
|
|
Matig. |
Facial region
|
Neus
|
|
Breed en goed ontwikkeld. Op wit met biscuitgekleurde Kintamani-Bali-hond is de neuskleur zwart of bruin. Grijze kleur is toegestaan. Op zwart, fawn en gestroomd Kintamani-Bali Dog, neus kleur is zwart. De neuskleur kan met de leeftijd lichter worden. |
Voorsnuit
|
|
Sterk, wigvormig en taps toelopend. |
Lippen
|
|
Strak, volledig bedekken de onderkaak en donker gepigmenteerd. |
Kiezen / tanden
|
|
Schaarbeet met een volledig gebit. |
Wangen
|
|
Relatief goed ontwikkeld. |
Ogen
|
|
Amandelvormige; goed ingestelde horizontale lijn op het niveau van de stop. De kleur van de ogen is zwart of bruin, met goed gepigmenteerde oogleden. Andere oogkleuren worden als ongewenst beschouwd. |
Oren
|
|
Volledig rechtopstaand en driehoekig van vorm, met ronde punt en naar voren gericht. Stel iets onder de bovenkant van de schedel en ver uit elkaar. Volledig opgerichte oren zijn een must na 12 maanden oud. Randen van oren zijn koekkleur voor wit gekleurde Kintamani-Bali hond. |
Hals
|
Goed ingebracht in het lichaam, sterk, goed ontwikkeld gespierd, zonder keelhuid. |
Lichaam
|
Algemeenheid
|
|
Rechthoekig van vorm met een genivelleerde bovenlijn. |
Bovenlijn
|
|
Niveau. |
Schoft
|
|
Goed ontwikkeld en soepel zwevend vanuit de nek. |
Rug
|
|
Recht en sterk. |
Lendenpartij
|
|
Breed en gespierd. |
Croupe
|
|
Breed, van gemiddelde lengte. |
Borst
|
|
Goed ontwikkeld. Matig geveerde ribbenkast en diepte tot elleboog. |
Onderlijn en buik
|
|
Lichtjes opgetrokken. |
Staart
|
Laag aangezet, in het midden van de croupe met volledig gevederde vacht. De ideale vorm is matig naar boven gekromd. Volledig gekruld is toegestaan. Het uiteinde van de staart mag niet lager vallen dan het niveau van de bovenbelijning. |
Voorhand
|
Algemeen
|
|
Schouder en bovenarm zijn gelijk in lengte. Hoogte tot elleboog is de helft van de schofthoogte. |
Schouders
|
|
Goed gelegen. |
Opperarm
|
|
Breed en sterk gespierd. |
Ellebogen
|
|
Tight. |
Onderarm
|
|
Recht en parallel. |
Voorvoetwortelgewricht
|
|
Breed. |
Voormiddenvoet
|
|
Met weinig neiging. |
Voorvoeten
|
|
De tenen zijn dicht op elkaar geplaatst, compact, rond van vorm. |
Achterhand
|
Algemeen
|
|
Goed ontwikkeld, sterk en matig gehoekt. Parallel gezien vanaf de achterkant. |
Dijbeen
|
|
Breed. |
Onderbeen
|
|
Sterk en gespierd. |
Knie
|
|
Gemodereerd gehoekt, nooit te dicht bij het paracentral deel van het lichaam. |
Achtermiddenvoet
|
|
Breed, plat vanaf de zijkant bekeken. |
Spronggewricht
|
|
Gemiddelde lengte en loodrecht op de grond. |
Achtervoeten
|
|
De tenen zijn dicht op elkaar geplaatst, compact, rond van vorm. |
Gangwerk
|
Veerkrachtig en licht met goed bereik en drive. |
Coat
|
Haarkwaliteit
|
|
Double-coat; zachte ondervacht is relatief kort, de harde buitenmantel is van gemiddelde lengte langs de zijkanten van het lichaam. De nek en de schoft zijn omringd met een lange, harde buitenmantel. Volle staart. (De buitenjas met de langere lengte rond de nek wordt "BADONG" genoemd en vormt een kraag rond de nek. De langere mantel langs de achterkant, "BULU GUMBA", "BADONG" en "BULU GUMBA" genoemd, is beter zichtbaar teven). |
Haarkleur
|
|
Wit, zwart, roodborst en gestroomd. Wit: Wit met oorrand in biscuit. Wit zonder biscuitkleurige oorrand wordt geaccepteerd maar verdient niet de voorkeur. Neus is zwart of bruin. Zwart: volledig zwart. Een kleine hoeveelheid wit op de borst, tenen en / of staartpunt is toegestaan. Neus is zwart. Fawn: Fawn komt in verschillende tinten, van licht reekalf tot dieprood. Zwart masker heeft de voorkeur. Neus is zwart. Een kleine hoeveelheid wit op de borst, tenen of staartpunt is toegestaan. Gestroomd: Fawn achtergrond van verschillende tinten van licht fawn tot diep rood als basiskleur, met donkere of zwarte strepen. Zwart masker heeft de voorkeur. Neus is zwart. Een kleine hoeveelheid wit op de borst, tenen of staartpunt is toegestaan. |
Maat en gewicht
|
Schouderhoogte
|
|
Reuen: 49 - 57 cm. De voorkeur gaat uit naar 53 cm. Teven: 44 - 52 cm. Bij voorkeur op 48 cm. |
Gewicht
|
|
Reuen: 15 - 18 kg. Teven: 13 - 16 kg. |
Defecten
|
• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
|
General defecten
|
Gebrek aan seksueel demorphisme.
Elke ontbrekende tand (behalve PM1 en / of M3).
Ogen te licht van kleur. |
Zware defecten
|
Gekrulde staart die onder de bovenlijn valt. |
Defecten die leiden tot uitsluiting
|
Agressieve of overdreven schuwe honden.
Overshoot of ondervoorbijt.
Dunne vacht op de staart.
Oren niet op de leeftijd van 12 maanden en ouder.
Ongepigmenteerde oogleden.
Elke andere kleur die niet in deze norm wordt genoemd. |
NB :
|
• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Gedetailleerde geschiedenis
|
De Kintamani is een hond die oorspronkelijk voorkomt op het Indonesische eiland Bali. Het is een populair huisdier voor de Balinezen en lokaal het enige officiële ras op Bali en er worden momenteel inspanningen geleverd om de hond door de Fédération Cynologique Internationale als erkend ras te laten accepteren. Het is een evolutionair ras dat inheems is in de regio Kintamani en dat zich heeft ontwikkeld uit de lokale straathonden van Bali, die meer een willekeurig wild ras zijn dat kenmerkend is voor Bali.
Genetische studies hebben aangetoond dat, ondanks bewijs van het tegendeel, de Kintamani hond oorspronkelijk uit Bali komt. Eenendertig hoog polymorfe tandem repeat markers van Kintamani honden, Bali straathonden, Australische dingo's en negen erkende American Kennel Club (AKC) rassen van Noordoost-Aziatische of Europese oorsprong werden met elkaar vergeleken. De Kintamani hond was op drie na identiek aan de Bali straathond. De Bali straathond en de Kintamani waren nauwer verwant aan de Australische Dingo, nauwer verwant aan erkende AKC rassen van Chinese oorsprong, en nauwer verwant aan AKC rassen van West-Europese oorsprong. Als gevolg hiervan is de Kintamani hond geëvolueerd van Balinese wilde honden met weinig verlies van genetische diversiteit.
Deze bevindingen komen ondanks waarneembare feiten over de Kintamani hond die hen meer doet lijken op rassen elders en hen onderscheidt van de gemiddelde dorpshond, feiten die geloof hadden gegeven aan een lokaal volksgeloof dat het ras 600 jaar geleden is ontstaan uit een Chinese Chow Chow geïmporteerd uit het buitenland.
De Kintamani lijkt op een kruising tussen een Samojeed en een Malamute. Ze hebben lang haar, een breed gezicht, een plat voorhoofd en platte wangen zoals Chinese Chow Chow honden en kunnen als huisdier leven. Hoewel velen hetzelfde leven leiden als de gemiddelde dorpshond, graven ze holen om hun jongen in te nestelen en sommigen leven in kleine grotten tussen de rotsen rond Kintamani. Ze worden lokaal beschouwd als prachtige honden en zijn vaak gewild als goede huisdieren. De Kintamani hond is vriendelijk in de omgang met mensen, maar behoudt genoeg gezag om een opmerkelijke (maar niet wrede) waakhond te zijn.
De meest gewenste en geaccepteerde vachtkleur is wit - bij voorkeur met abrikooskleurige oren. Fokkers sluiten de honden vaak op in donkere, koude grotten in de buurt van de vulkaan Kintamani, omdat ze volhouden dat dit een essentiële fase is in de ontwikkeling van de dikke witte vacht. Er bestaan echter ook andere vachtkleuren, zoals zwart, beige en gestroomd.
De schofthoogte van de vrouwelijke Kintamani is 40-50 cm, voor de mannelijke 45-55 cm, ongeveer dezelfde hoogte als de Bali Street Dog. Wenselijke uiterlijke kenmerken van de Kintamani hond zijn onder andere rechtopstaande oren, een naar voren gebogen staart die op de middellijn wordt gehouden, een middellange tot lange vacht, amandelvormige bruine ogen en zwart huidpigment.
Bali Street Dogs zijn er in vele kleuren en vachtpatronen, en ze zijn bijna altijd kortharig en hebben een rechte staart. Beide honden graven nog steeds in holen die in de aarde zijn gegraven, een trekje van de wilde hond.
Als fel onafhankelijk ras kan de Kintamanis agressief territoriaal zijn, maar teder en aanhankelijk voor zijn eigen familie. Terwijl de meeste honden terughoudend zijn om te klimmen en hoog te komen, klimmen Kintamanis op daken en brengen ze een deel van de dag door zittend of slapend bovenop een tuinmuur. Ze zijn lichtvoetig en bewegen zich vrij, soepel en losjes, en blaffen wanneer ze geconfronteerd worden met een ongewoon geluid of een ongewoon zicht.
Genetische studies van het ras hebben aangetoond dat het waarschijnlijk is geëvolueerd van de lokale Balinese wilde honden, en dat het ver verwant is aan andere Aziatische rassen.
Het is ook mogelijk dat de Kintamani hond is meegekomen met de Javaanse invallers van het Majapahit koninkrijk in 1343 of met Javaanse vluchtelingen van de burgeroorlog in de 15e eeuw. Maar van alle hypotheses over de oorsprong van de Kintamani hond is er maar één echt aannemelijk : tussen de 12e en 16e eeuw landde een Chinese handelaar genaamd Lee in Singaraja in het noorden van Bali, en bracht een Chow Chow hond mee die opgroeide met de lokale Balinese wilde honden. Lee vestigde zich later in de regio Kintamani en liet daar zijn familie opgroeien. Het bewijs dat de familie Lee in Kintamani woonde, bestaat in de vorm van een Chinese tempel waar volgelingen van het confucianistische geloof nog steeds hun erediensten houden.
Om internationale erkenning voor het ras te krijgen, organiseert de Bangli Regency Authority elk jaar de Kintamani Dog Show and Competition om de Kintamani hond te promoten. De autoriteit begeleidt ook hondenfokkers in Kintamani, stelt regels op voor zuiveringsgebieden voor Kintamani honden en heeft een demonstratieproject uitgevoerd in bepaalde dorpen. |