 |
Komondor |
|
FCI standaard Nº 53 |
||
Land van oorsprong |
Hongarije | |
Vertaling |
Francis Vandersteen | |
Groep |
Groep 1: Herdershonden en veedrijvers (met uitzondering van de Zwitserse Sennenhonden) | |
Sectie |
Sectie 1 Herdershonden | |
Werkproef |
Zonder werkproef | |
Definitieve erkenning door de FCI |
maandag 09 augustus 1954 | |
Publicatie van de geldende officiële norm |
dinsdag 06 april 2010 | |
Laatste update |
woensdag 13 september 2000 | |
En français, cette race se dit |
 |
Komondor |
In English, this breed is said |
 |
Komondor |
Auf Deutsch, heißt diese Rasse |
 |
Komondor |
En español, esta raza se dice |
 |
Komondor |
Gebruik |
| Herdershond. |
Kort historisch overzicht |
| De Komondor is een oud Hongaars hoeden ras van Aziatische afkomst. Zijn oorspronkelijke voorouders hoogstwaarschijnlijk kwam met de zwervende, leven als nomaden van de oude Magyaren in het Karpaten bekken vee. |
Algemeen totaalbeeld |
| De Komondor is groot en sterk gebouwd. De winnende uiterlijke verschijning en waardig gedrag dwingt ontzag in de waarnemer, en mogelijk angst. Hij is niet van cliëntelisme van de natuur. De robuuste lichaam is bedekt met gematteerd, snoer, heel dichte, lange haren. Het lichaam van opzij gezien, een weinig afwijkende liggend op het plein rechthoek. De dicht behaard hoofd stijgt boven het lichaam. De staart wordt opknoping neer met de punt van de staart is gebogen bijna de horizontaal. De haarkleur is ivoor. |
Belangrijke verhoudingen |
| De lichaamslengte iets groter dan de schofthoogte. De diepte van de borst is ongeveer de helft van de schofthoogte. Snuit lengte iets minder dan de helft van de totale lengte van de weg. |
Gedrag en karakter (aard) |
| Zorg en bescherming van de kudde toevertrouwd aan zijn toezicht en voor de verdediging van het pand en het huis van zijn meester, maakte hij een niet aflatende moed. Hij valt stil en moedig. Hij beschouwt de sector toevertrouwd aan zijn zorg als zijn eigendom en zijn tolereren de aanwezigheid van een vreemde. Het is verdachte door de natuur. Gedurende de dag, hij gewillig laag om een overzicht op zijn grondgebied te houden. Tijdens de nacht het komt en gaat voortdurend. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Groot en goed geproportioneerd aan het lichaam. Zelfs de overvloedige haar vormende scherm maakt het niet onevenredig te maken. | |
Schedel |
Uitpuilende. De wenkbrauwen zijn goed ontwikkeld. | |
Stop |
Hoewel beschuldigd, maar niet te abrupt. | |
Facial region |
||
Neus |
Rechts, stompe, zwart. | |
Voorsnuit |
Niet scherp. | |
Lippen |
Zwart. Ze worden aangebracht op de tanden en de kaken van de mond is gezaagd. | |
Neusbrug |
Afschuining wet. | |
Kiezen / tanden |
Kaken royaal gespierd, sterk en krachtig, gelede regelmatig en volledig overeenkomt met de tandformule schaar. | |
Wangen |
Grote en middelgrote lengte. | |
Ogen |
Horizontaal geplaatst, donkerbruin. Oogranden zijn zwart en past strak oogbol. | |
Oren |
Gehecht matig hoog op de gewelfde schedel. Uit de clip, eerlijk gezegd opknoping V-vormig of U. De hond is niet gevallen, noch wakker maakt of aan te vallen. | |
Hals |
| Zeer goed gespierd. Het vormt een hoek van 35 ° met de horizontaal. In rust en rustige locatie de nek wordt bijna gedragen als een verlengstuk van de bovenlijn. Het is eerder derde korter lengte. Zonder keelhuid of kraag. |
Lichaam |
||
Bovenlijn |
De lichaamsdelen die de toplijn vormen zijn breed en sterk gespierd. | |
Schoft |
Goede lengte, geaccentueerd op de voorkant. | |
Rug |
Kort. | |
Lendenpartij |
Gemiddelde lengte. | |
Croupe |
Breed, van gemiddelde lengte, licht hellend. | |
Borst |
Breed en sterk gespierd. De ribbenkast is matig naar beneden, breed en lang. | |
Onderlijn en buik |
Buik iets verhoogd. | |
Staart |
| Stel laag, eerlijk gezegd hangende, en het einde is licht gebogen, bijna horizontaal. Het is gewenst dat de rijlengte het spronggewricht bereikt. Wanneer de aandacht van de hond opgewonden is, heft hij zijn staart tot aan de hoogte van de achterlijn. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
De lange haren en schilferige deur in hoge mate invloed op de beoordeling van de leden. Gezien vanaf de voorkant en in het profiel, vorige vormige kolommen zijn recht, parallel en verticaal. De borst is breed, waarvan de leden elkaar bepaalt, sterk en vrij in hun beweging. De leden worden aan het lichaam bevestigd. Het frame is sterk en krachtig. De gewrichten zijn groot. | |
Schouders |
Matig schoepen. De schouderbladen loodrecht boven het laagste punt van de borst geplaatst. | |
Voorvoeten |
Groot, solide, met strakke vingers pads zijn leigrijs, goed ontwikkeld en gestoffeerde nagels zijn grijs. | |
Achterhand |
||
Algemeen |
De positie van de achterpoten ondersteunt het lichaam door het gemiddelde opening gehoekt. Bij voortzetting van het kruis is matig lang en breed onderzoek zwaar gespierde ledematen. | |
Dijbeen |
Zeer gedefinieerde spieren, groot. | |
Achtervoeten |
De achterpoten zijn langer dan de voorpoten, behalve dat ze identiek zijn. Hubertusklauwen moeten verwijderd worden. | |
Gangwerk |
| Lichte beweging, helder, gemeten. Wordt niet verlengd en beslaat veel grond. |
Huid |
| De huid is zeer gepigmenteerd en leigrijs. Voorkeur, tandvlees en gehemelte zijn ook zeer gepigmenteerd. De weinige patiënten met gepigmenteerde huid roze kleur wordt niet gezocht. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
Het hele lichaam is bedekt met lang haar. De fleece is gemaakt van een haar hardere dekking en fijner ondervacht. De kwaliteit van de jurk wordt bepaald door de verhouding tussen de toplaag en de ondervacht. De aanwezigheid van haar pluizig en gezellig is van fundamenteel belang. Er is echter een even dicht haar, golvend en geregen. De plukjes haar zijn iets kleiner dan niet vervilte. Het haar is langer op de heuvel in de lumbale regio en de achterkant van de dijen (minstens 20-27 cm) en gemiddelde lengte op de rug, de zijkanten van de ribbenkast en schouderblad regio (ten minste 15 tot 22 cm) en is korter op de wangen, de wenkbrauwen, de bovenkant van het hoofd, de oren, hals en ledematen (10 tot 18 cm), het haar is korter op de lippen en de onderste delen van de poten (9 tot 11 inch). Of het haar of het haar gekamd verwaarloosd worden gezocht. | |
Haarkleur |
Ivoor. | |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Reuen minstens 70 cm, teven minimaal 65 cm. | |
Gewicht |
Het gewicht is 50 tot 60 kg bij reuen en 40 tot 50 kg bij teven. | |
Defecten |
| • Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
General defecten |
Er is weinig soort storing, ras is zeer consistent met het feit dat altijd al het doel van de fokkerij is nooit veranderd. Onvoldoende pigmentatie van de neus, ogen en oogranden. Losse oogleden. Gekrulde staart. |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
| Agressief of schuw. Conformatie flens, onvoldoende bespiering. Bovenste en onderste prognathie, tandboog afgebogen. Entropion, ectropion. Rechtopstaande oren, armen. Korte staart (niet bereiken van de hak 3 cm). Zware ledematen; defecten in gangen. Jurk van een andere kleur qu'ivoire; jurk multicolour. Grootte doet de ondergrens vermeld in de norm niet bereiken. |
NB : |
| • Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Bibliografie |
| http://www.fci.be/ |
Toevoegingen door bezoekers |
| Related to other bearded Molossers of the East, this ancient sheepdog was introduced to Hungary over a thousand years ago by the invading Magyars. Some believe that the Komondor has remained unchanged since the mid 1500's, while others claim its development was completed at the begining of the 20th century. An excellent wolf-killer, this Hungarian sheepdog is highly valued for its working abilities. Its long corded white coat allows the Komondor to blend in with the flock and surprise the potential predators with an extremely swift and powerful attack. Some fanciers suggest that this mighty breed is the sole reason for the complete eradication of wolves in Hungary. The Komondor makes a good watchdog, due to its natural distrust of strangers. An agreable and loving companion, this breed requires a fair ammount of exercise and needs regular care of its trademark "dreadlocks" to avoid matting. The only colour accepted is white. Average height is around 28 inches. |
Gedetailleerde geschiedenis |
| De "koning van de Hongaarse herdershonden" is de trotse Komondor, waarvan de zeer grote en overvloedige "geribbelde" vacht een sterke indruk maakt. Komodor; omdat we soms de "n" van zijn naam vergeten; roept onmiddellijk de Italiaanse Commodore op, die perfect bij het temperament en de lichaamsbouw van deze hond past, echt een "commandant". Bovendien kon het woord "Komondor" hier zijn oorsprong vinden, gezien de zeer frequente historische banden tussen Frankrijk en Hongarije. Karel de Grote, bijvoorbeeld, diende in 799 de Avaren van Pannonia in, en de vestiging in Napels van het huis van Anjou regeerde in de veertiende eeuw over Hongarije. De monniken van de abdij van Cluny stichtten daar zelfs scholen. Het zou a priori legitiemer zijn om naar een Hongaarse wortel te zoeken voor de naam van deze Berger, in dit geval komor, wat "sereen" betekent, volgens een suggestie van de schrijver Szinney. Toch is deze etymologie niet unaniem. In oude Soemerische geschriften vinden we verschillende woorden die overeenkomen met de namen van de drie oudste Hongaarse rassen, pu-ly, ku-assa en ten slotte ku-mun-dur, wat "hoofd van honden" zou betekenen. De hypothese is zeker verontrustend, maar de specialisten van de Soemerische periode vinden het volkomen fantasievol. Hoe het ook zij, de Komondor maakt onmiskenbaar deel uit van het Hongaarse erfgoed, zelfs als de datum van vestiging in Hongarije niet met zekerheid is vastgesteld. Men zou kunnen denken dat hij in 896 arriveerde, toen de Magyaarse stammen van Prins Arpâd zich vestigden in de poesta. Of zou het zijn gebracht door de Mongolen die in de dertiende eeuw Hongarije binnenvielen ? Veel documenten getuigen in ieder geval van de oudheid van deze hond. Zo verschijnt de Komondor in een klassieker van de Hongaarse literatuur, de geschiedenis van koning Astiagis, geschreven in 1544 door Peter Kanoyi. De Tsjechische humanist Amos Komensky, bekend als Comenius (1592 - 1670), verwijst ook naar de Komondor. Wat de eerste grafische voorstelling betreft, deze is recenter, omdat het een gravure is die is opgenomen in de natuurlijke historie van Ferenc Péthe, daterend uit 1815. Anderzijds, met betrekking tot de verwantschap van de Komondor met de andere "berghonden", moeten we toegeven dat we verloren zijn in vermoedens. Toegegeven, als berghonden is de Komondor een verdediger van kuddes tegen roofdieren, en aangezien deze bewoner van de uitgestrekte vlaktes geen "bergbewoner" is, kan men er bezwaar tegen maken dat berghonden ongetwijfeld veel waren meer wijdverspreid vroeger en dat hun habitat pas laat is gekopieerd op die van de laatste wolven en beren, namelijk de bergen. De Komondor verschilt echter duidelijk van de andere afstammelingen van de Tibetaanse Mastiff, terwijl hij een "neef" heeft die er veel dichter bij staat, de Kuvasz. Afgezien van zijn hoge gestalte lijkt de Komondor eerder op een andere familie van honden, waarvan de vertegenwoordigers Briard, Bobtail en Bergamasque zijn, wat een bijzondere tak van de reeks Aziatische molosses zou kunnen zijn. Dit gezin zou ook de Russische Ovtcharka (ook wel Owtchar, Aftcharka genoemd) omvatten, die werd beschreven in werken van de late negentiende eeuw, onder meer door graaf Henry Bylandt, en soms zelfs getekend of gefotografeerd (toelaten niet te twijfelen aan het vroegere bestaan van dit ras, zelfs als het vandaag lijkt te zijn uitgestorven, geen van de Ovtcharka opgetekend door het Sovjet-Cynologisch Congres van 1952 lijkt er echt op, behalve misschien de Zuid-Russische Ovtcharka, eerste van de Russische herders erkend door de FCI). Er blijft dus een groot deel van het mysterie rond de Hongaarse herder. Hoe oud en vreemd het ook mag zijn, de Komondor zal tot de jaren 1920-1930 moeten wachten om zich zorgen te maken over zijn lot in zijn geboorteland en het volgende decennium dat hij in het Westen zal worden ontdekt. Na de Eerste Wereldoorlog merkte dr. Emil Rajsits de schaarste op van Komondor op het Hongaarse platteland: graangewassen zijn uitgebreid ten koste van extensief vee en de laatste grote kuddes zijn niet langer bang voor roofdieren (buiten plunderaars). Als de Komondor op dit moment niet is verdwenen, is dit omdat het, dankzij het zeer ontwikkelde instinct van de bewaker, zeer gewaardeerd werd door de boeren. Echter, deze traditionele fokkerij is zeer afgenomen, dus Dr Rajsits overweegt een nieuwe toekomst voor het ras: alleen een hond fokken en aanpassing van deze hond aan stedelijke leefomstandigheden, of op zijn minst rustieke, kan hij geef het leven terug. In 1921 schreef deze helderziende man een eerste standaard, en in 1924 werd de Hongaarse Komondor-club opgericht (voorheen was er alleen de Vereniging van Hongaarse Herder-fokkers.) Deze redding is perfect geslaagd, sinds 1935 in Hongarije zijn ongeveer duizend Komondors (of Komondorok, meervoud) naar behoren geregistreerd in het National Book of Origins. Het is tegelijkertijd dat het ras zich buiten Hongarije begint te verspreiden, eerst in Duitsland, daarna snel in de Verenigde Staten, wat nauw verbonden is met de belangrijke Hongaarse emigratie naar het land. Amerika, vooral in de jaren vóór de Tweede Wereldoorlog. In 1937 is de bevolking van Komondor groot genoeg in de Verenigde Staten voor de American Kennel Club om te beslissen om het officieel vanaf die datum te registreren. De oorlog onderbreekt deze ontwikkeling ernstig. Pas in de jaren zestig werd de Komondor opnieuw samengesteld in zijn land.Vóór 1960 vroeg Hongarije om erkenning van de Komondor door de Internationale Cynologische Federatie. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan komen hondenverzamelaars pas in 1962 weer in contact met hun Hongaarse collega's, maar vanaf dat moment geniet de Komondor van een netto hernieuwde interesse in de Verenigde Staten, waar geen buitenlander het sponsorschap van een aantal persoonlijkheden van Hongaarse afkomst, als de acteur van televisie Oskar Beregi. Tegenwoordig is Komondor bekend in Canada, Oost-Europa, de Bondsrepubliek Duitsland, Nederland, Zwitserland, België en Italië. Hij kwam in de jaren zeventig in Frankrijk aan. Maar pas in 1977 begonnen de Franse mankrachten uit te breiden, met het oog op wat in eerste instantie een deel van de Hongaarse herders kon worden gecreëerd binnen een club "d" ontvangst ". Inderdaad, het aantal geboorten voor alle Hongaarse herdershonden (Komondor, Puli, Kuvasz) had de drempel van 50 per jaar nog niet bereikt, een grens die echter snel zal worden overwonnen, aangezien uiteindelijk 15 In november 1981 wordt de Hongaarse herdersclub geboren. Sinds ze haar verantwoordelijkheden heeft uitgebreid naar alle Eastern Shepherd Dogs (uit Europa en de Sovjet-Unie), is deze club nu aangesloten bij de Central Canine Society en erkend door het Ministerie van Landbouw. Met zijn ietwat opzichtige originaliteit springt de Komondor in het oog. Maar het karakter is niet minder bijzonder. Bovendien zou de persoon die het zou nemen voor een "goede grote teddybeer" een ernstige ontkenning kunnen worden toegebracht. De dikke, geribde massa van haar jurk kan zelfs een oorzaak van misverstand zijn voor de onvoorzichtige weinigen, die haar gedrag goed kennen: ze laat de uitdrukking van haar ogen of de bewegingen van haar oren niet toe; bovendien blaft hij zelden. Is het zo onvoorspelbaar, zoals vaak wordt beweerd? In werkelijkheid, de Komondor schudt niet, het gaat onmiddellijk naar actie wanneer het wil. En zoals hij bleef. een krachtig instinct van bescherming gecombineerd met een sterk gevoel voor initiatief, veel moed, zelfs bijten, hij is een formidabele waakhond. Deze rol, tamelijk actueel, is niet ver verwijderd van de originele "taak" van de Komondor: beschermer van de kuddes. En we moeten ons niet voorstellen dat een hond bij de herder verblijft, wachtend op de orders om te handelen. Nee, de Komondor leefde permanent bij de schapen, bijna uitsluitend geleid door zijn instinct om zijn werk te doen. Door zijn aanwezigheid stelde hij de schapen gerust, omdat het predatoren, maar ook andere dieren, zoals vossen, zwijnen, zwerfhonden, die in paniek schaapachtig zijn, ontmoedigden, wat niet niets is. Kalm en bijna onzichtbaar onder de schapen, gedurende de dag, oefende hij 's nachts, door zijn sonore blaffen, zijn onberispelijke waakzaamheid en zijn onverbiddelijke dapperheid, een waarlijk soevereine macht. Dit verklaart zijn huidige gedrag, heel anders dan dat van herdershonden, of beter gezegd, kuddehonden, zoals Puli. Deze roeping voor bescherming, waar dressuur weinig ingrijpt, is onlangs geëerd in de Verenigde Staten: deze buitengewone faculteit van Komondors om de kudde effectief te beschermen, wordt nu met veel succes gebruikt in de Verenigde Staten, een land van de buitenlucht en coyotes. Snel en sluw, deze kleine dieren verwoesten de kuddes en zijn een echte plaag voor Amerikaanse schapen- en geitenhouders. Na veel onderzoek ontdekten de Amerikanen dat één hond, meer dan wie ook, in staat was om hun probleem te beantwoorden: de Komondor. De loutere aanwezigheid ervan is genoeg om de coyote die het heeft gedetecteerd af te schrikken. In het geval van een gevecht is de Komondor een formidabele tegenstander, beschermd door zijn dikke vacht. Deze buitengewoon rustieke hond is gemaakt om buiten te leven, wat hij zeker de voorkeur geeft aan het comfort van een gezellig interieur. Hoewel hij meestal een rustig gedrag heeft, dat hij bijvoorbeeld van het dutje houdt (maar altijd een open oog heeft), heeft hij ruimte en vrijheid nodig. Het zien ervan is trouwens een nogal buitengewoon gezicht! Het kan daarom het hele jaar door worden achtergelaten, op voorwaarde dat het een eenvoudige schuilplaats biedt voor periodes van hitte en vooral regen. Inderdaad, de dikke pelisse maakt het praktisch ongevoelig voor de kou (het klimaat van de poesta is continentaal, dus zeer rigoureus in de winter), maar het moet niet te vaak nat van hart zijn, omdat het moeilijk is om te drogen (Baden zijn echter niet ontmoedigd, integendeel). De Komondor is onafhankelijk: hij laat zich niet benaderen of aaien door vreemden, hij manifesteert niet de noodzaak om constant te leven met zijn meesters, hij is geen voorbeeldige gezelligheid tegenover andere honden. Hij is een dominante hond, die een natuurlijke autoriteit nodig heeft, in staat om een minimum aan opleiding te geven voordat hij zich (naar zes of zeven maanden) wil manifesteren om zichzelf voor de leider te nemen. Als volwassene weegt hij echter in 60 kilo. Liefhebbers van grillen, toegeeflijke of vellieke karakters, maar ook gewelddadige en boosaardige temperamenten, ga je gang, je zou voor verrassingen kunnen komen te staan. Maar in stevige handen, de Komondor is een lieve en aanhankelijke hond, patiënt met kinderen, niet "plakkerig", een zeer veilige bewaker, je kunt nog altijd overal naar toe gaan. Te besteden, zal hij genieten van regelmatige wandelingen en lang genoeg, momenten van frol vrijheid, maar hij heeft geen enorme ruimtes nodig. Het verkrijgen van een Komondor kan alleen een serieuze en doordachte daad zijn, omdat dit dier echt buitengewoon, solide, uiterst vertederend, de aandacht verdient. |
Nederlands (nl-NL)