Nova Scotia Duck Tolling Retriever

		Nova Scotia Duck Tolling Retriever
		FCI standaard Nº 312

Land van oorsprong		Canada
Vertaling		Francis Vandersteen
Groep		Groep 8 Retrievers-Vlissingen Honden- Water Dogs
Sectie		Sectie 1 Retrievers
Werkproef		Met werkproef
Definitieve erkenning door de FCI		maandag 30 november 1981
Publicatie van de geldende officiële norm		woensdag 24 juni 1987
Laatste update		vrijdag 05 februari 1999
En français, cette race se dit		Retriever de la Nouvelle-Ecosse
In English, this breed is said		Nova Scotia Duck Tolling Retriever
Auf Deutsch, heißt diese Rasse		Nova Scotia Retriever
En español, esta raza se dice		Perro cobrador de Nueva Escocia

Gebruik

De Tol van de hond rent, springt en speelt langs de kustlijn in het volle zicht van een troep van eenden, af en toe verdwijnt uit het zicht en dan snel weer verschijnend, geholpen door de verborgen jager, die gooit kleine stokjes of een bal voor de hond. ludieke acties van de hond wekken de nieuwsgierigheid van de eenden zwemmen voor de kust en ze worden gelokt binnen schot bereik. De Toller wordt vervolgens gestuurd naar de dode of gewonde vogels te halen.

Kort historisch overzicht

De Eend van Nova Scotia Retriever van de Tol werd ontwikkeld in Nova Scotia in het begin van de 19e eeuw tot toll (of lokken) en ophalen van watervogels.

Algemeen totaalbeeld

De Toller is een middelgrote, krachtige, compacte, evenwichtig, goed gespierde hond; gemiddeld tot zwaar in bot, met een hoge mate van behendigheid, waakzaamheid en vastberadenheid. Veel Tollers hebben een enigszins droevige uitdrukking, totdat ze aan het werk gaan, wanneer hun aspect verandert in intense concentratie en opwinding. Op het werk, de hond heeft een snelle, meeslepende actie, waarbij het hoofd bijna op lijn met de rug en de zwaar bevederde staart constant in beweging.

Gedrag en karakter (aard)

De Toller is hoogst intelligent, gemakkelijk te trainen en heeft een groot uithoudingsvermogen. Een sterk en in staat zwemmer, hij is een natuurlijke en vasthoudende retriever op het land en uit het water zich instelling voor snelle actie als maar de kleinste indicatie gegeven dat apporteren verwacht wordt. Zijn sterke wil om te apporteren en zijn speelsheid zijn essentieel voor zijn tolling vermogen.

Hoofd
Bovenschedel
Hoofd		Clean-cut en enigszins wigvormig.
Schedel		De brede schedel is ontly iets afgerond, het achterhoofd niet prominent en de wangen flat. Een goede maat voor de gemiddelde mannelijke zou 5½ ins. (14 cm) tussen de oren, taps toelopend naar 1½ ins. (3,8 cm) bij de brug van de neus. Lengte van het hoofd is ongeveer 9 ins. (23 cm) van de neus tot achterhoofd, maar het hoofd moet in verhouding tot het lichaam grootte.
Stop		Matig.

Facial region
Neus		Versmalt van brug tot punt, met neusgaten goed geopend. Kleur moet mengen met die van de jas of zwart zijn.
Voorsnuit		Taps toeloopt in een schone lijn van de stop naar de neus, met de onderkaak sterk, maar niet prominent. De onderlijn van de snuit loopt bijna in een rechte lijn van de hoek van de lip naar de hoek van het kaakbeen, waarbij de diepte bij de stop groter is dan bij de neus. Haren op de snuit is kort en fijn.
Lippen		Fit redelijk goed af, waarbij een flauwe bocht in het profiel, zonder zwaar te zijn.
Kiezen / tanden		Sterk genoeg om een aanzienlijke vogel dragen en zachtheid in de bek is essentieel. Het correct gebit is strak scharen; volledige gebit vereist.
Ogen		Goed uit elkaar, amandelvormige, middelgroot. Kleur amber tot bruin. Uitdrukking is vriendelijk, alert en intelligent. Oogranden moet de kleur van de lippen.
Oren		Driehoekig, middelgroot, hoog en goed terug op de schedel, met de basis iets omhoog gedragen, goed bevederd aan de achterzijde van de vouw, kort haar bij de afgeronde uiteinden.

Hals

Sterk gespierd en goed aangezet, van gemiddelde lengte, zonder vermelding van keelhuid.

Lichaam
Bovenlijn		Niveau.
Rug		Kort en recht.
Lendenpartij		Sterk en gespierd.
Borst		Diep, borstbeen reikt tot aan de ellebogen. Ribben goed gewelfd, noch tonvormige noch plat.
Onderlijn en buik		Tuck-up matig.

Staart

Naar aanleiding van de natuurlijke zeer lichte helling van het kruis, breed aan de basis, weelderig en sterk bevederd, met de laatste wervel minstens tot aan het spronggewricht. De staart kan onder het niveau van de rug worden uitgevoerd, behalve wanneer de hond alert wanneer het bochten hoog boven, maar nooit het lichaam aan te raken.

Ledematen

Voorhand
Algemeen		Moeten verschijnen als parallelle kolommen; recht en sterk in bone.
Schouders		Schouders moeten gespierd, met het blad goed naar achteren en goed ingedeeld, op het geven van goede schoft schuin in de korte rug. Het blad en de bovenarm zijn ongeveer even lang.
Ellebogen		Moet dicht bij het lichaam, noch naar binnen, noch naar buiten, netjes en gelijkmatig werken.
Voormiddenvoet		Sterk en licht hellend.

Achterhand
Algemeen		Gespierd, breed en vierkant in verschijning. Achterste en voorste gehoekt moeten in evenwicht zijn. Bovenste en onderste secties van ongeveer gelijke lengte.
Dijbeen		Zeer gespierd.
Knie		Goed gebogen.
Spronggewricht		Nou laten we naar beneden, noch naar binnen, noch naar buiten. Hubertusklauwen mogen niet aanwezig zijn.

Voeten

Sterk zwemvliezen van middelmatige grootte, strak en rond, met goed gewelfde tenen en dikke voetzolen. Hubertusklauwen kunnen worden verwijderd.

Gangwerk

De Toller combineert een indruk van kracht met een elastisch, zwierig gangwerk, met goede bereik aan de voorkant en een sterke drijvende achterzijde. Voeten moeten niet naar binnen of buiten te draaien en de benen in een rechte lijn. Als de snelheid toeneemt, de hond moet single-track, met de topline resterende niveau.

Coat
Haarkwaliteit		De Toller is gefokt om te apporteren uit ijskoud water en moet een waterafstotende dubbele vacht van middelmatige lengte en zachtheid hebben met een zachtere, dichte ondervacht. De vacht kan een lichte golf op de rug te hebben, maar is verder rechtdoor. Sommige winterjassen kan een lange, losse krullen bij de keel te vormen. Featherings zijn zacht bij de keel, achter de oren en aan de achterkant van de dijen en voorpoten zijn matig bevederd.
Haarkleur		De kleur is verschillende tinten van rood of oranje met lichtere bevedering en de onderkant van de staart, en meestal ten minste één van de volgende witte markeringen: staartpunt, voeten (niet verder reikt dan de polsen), borst en bles. Een hond of anders een hoge kwaliteit is niet te worden gestraft voor een gebrek aan wit. Het pigment van de neus, lippen en oogleden aan vleeskleurig zijn, mengen met vacht, of zwart.

Maat en gewicht
Schouderhoogte		Ideale hoogte voor reuen boven de 18 maanden 19-20 ins. (48-51 cm); teven ouder dan 18 maanden 18-19 ins. (45-48 cm). Een inch (2,5 cm) boven of onder de ideale hoogte is toegestaan.
Gewicht		Moet in verhouding staan tot de hoogte en bot van de hond - Richtlijnen: 45-51 pond. (20-23 kg) voor volwassen reuen; teven 37-43 lbs. (17-20 kg).

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

General defecten

Schotel of naar beneden-onder ogen gezien.

Abrupt stoppen.

Heldere roze neus.

Neus, oogranden en ogen niet van de voorgeschreven kleur.

Bovenvoorbijt.

Grote, ronde ogen.

Roached, zwaaien terug.

Slappe lendenen.

Staart gedragen onder de lijn van de rug wanneer de hond gaiting.

Staart te kort, geknikt of gekruld raakt de achterkant.

Down on poot.

Spreid of papieren voeten.

Open vacht (niet strak genoeg, losse).

Gebrek aan stof in volwassen hond.

Honden meer dan 1 inch (2,5 cm) boven of onder de ideale hoogte.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressief of schuw honden.

Butterfly neus.

Overschreden met meer dan 1/8 inch (3 mm).

Onderbeet, scheve mond.

Gebrek aan singels.

Wit op de schouders, rond de oren, op de achterkant van de nek, over de rug of flanken.

Zilverkleurige vacht, grijs in de vacht, zwarte gebieden in de vacht.

Elke andere kleur dan rood of oranje tinten.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

https://www.fci.be/

Details: Ook beschikbaar:; Laatst bijgewerkt: 28 januari 2024; Hits: 357

Nova Scotia Duck Tolling Retriever