Een achtergelaten dier adopteren

Dit prachtige initiatief kan een nachtmerrie worden als je jezelf niet informeert over de fouten die je niet moet maken als je een achtergelaten dier adopteert.
Het dier opnemen om het 15 dagen later af te wijzen zou een verdere traumatische ervaring zijn voor zowel jou als de hond of kat.

Je moet rekening houden met de omgeving, de beschikbaarheid en de verwachtingen van het dier wanneer je het asiel bezoekt. Door de juiste keuze te maken wat betreft de soort (hond of kat), het ras en de grootte van het dier dat je opneemt, ben je verzekerd van een duurzame relatie.

- De juiste keuze maken

Een grote, langharige hond is bijvoorbeeld aantrekkelijk, maar heeft ruimte in huis en in de auto nodig, een stukje land om te ravotten, tijd voor lange wandelingen, regelmatige verzorging en een aanzienlijk voedselbudget.

Een kleine gezelschapshond, als je hem minstens drie keer per dag uitlaat, zal zich gemakkelijker aanpassen aan een flat dan een Husky, Berner Sennenhond of jachthond.
Bepaalde rassen met speciale eigenschappen, oorspronkelijk geselecteerd en ontwikkeld door fokkers (bv. herdershonden die gespecialiseerd zijn in het bewaken, verdedigen of hoeden van kuddes), hebben een zeer attente baas nodig die hen kan trainen met “een ijzeren vuist in een fluwelen handschoen”; geef hen ook voldoende activiteit om hun gebrek aan werk te compenseren. Als je samenwoont met je ouders of een partner, moet je er zeker van zijn dat het dier welkom zal zijn. Als je kinderen hebt, moet je nagaan of het dier al aan hen is voorgesteld en hoe het zich tegenover hen heeft gedragen.
De toekomstige “pleegkind” moet er ook rekening mee houden dat bepaalde honden- of kattenrassen een temperament hebben waar hij of zij misschien niet zo dol op is. Zal je bijvoorbeeld met een Siamois kunnen leven met zijn exclusieve gehechtheid?
Het komt zelden voor dat asielen of verenigingen de precieze achtergrond kennen van de dieren die ze opvangen.

Sommige eigenaren hebben de redenen voor het ongewenste gedrag van hun hond, zoals vernielzucht, agressie, blaffen en onreinheid, niet kunnen begrijpen en wijzen hem daarom af.
Anderen, die zien dat het kleine bolletje vacht dat hen deed knappen flink gegroeid is, dat het uitgelaten moet worden, gevoederd moet worden, kortom dagelijks verzorgd moet worden, doen hem liever weg.
Katten daarentegen worden meestal dicht bij huis achtergelaten door baasjes die gaan verhuizen of op vakantie gaan. Ze denken ten onrechte dat de kat gelukkiger zal zijn in de buurt van zijn oude huis en dat hij zijn eigen eten wel zal vinden.
Waarom en hoe is de hond of kat die je in huis neemt in de steek gelaten? Je zult het waarschijnlijk nooit weten, maar het is zeker dat hij geleden heeft en tijd nodig heeft om zijn evenwicht en vertrouwen in de mens terug te vinden.
Allereerst heeft hij de verwarring ervaren van het verlies bij zijn voormalige baasjes, soms dwaalt hij rond voordat hij wordt opgehaald, soms wordt hij mishandeld, en zeker het lijden van een verblijf in een opvangcentrum met moeilijke leefomstandigheden.
Sommige honden krijgen het etiket “agressief” of “bijter” opgeplakt, alleen maar omdat ze grommen of hun hoektanden laten zien, en sommige katten omdat ze “spugen” of krabben. Heel vaak zijn dit natuurlijke reacties die deel uitmaken van de communicatiecodes van de soort. Sommige vormen van agressie kunnen in het dier zijn 'geïnstalleerd', in een giftige emotionele omgeving of als gevolg van een slechte of onbestaande opvoeding; andere keren is het de stress van het opgesloten zitten achter tralies...

Hoe dan ook, als je degene gaat ophalen wiens ongelukkige ogen je hebben geraakt, bereid je dan voor op de toekomst met deze paar tips.

- De juiste gebaren

Wees niet te teder en stel de juiste regels op voor verantwoordelijke, begripvolle en respectvolle eigenaren, maar wees niet te toegeeflijk alleen maar omdat dit dier al te veel heeft geleden.
In de auto is het een goed idee om je huisdier in een transportbox te doen, zodat het kan wennen aan je stem en je geuren.
Laat de kinderen niet te luidruchtig zijn, want ze hebben rust nodig om van hun stress af te komen.
Als hij ziek is tijdens de reis, probeer hem dan niet gerust te stellen, want dan geef je hem alleen maar de verzekering dat hij gelijk heeft dat hij bang is.
Als het een hond is, neem dan de tijd om hem mee te nemen voor een wandeling op een rustige plek, zonder hem los te laten natuurlijk - daar is het nog te vroeg voor. Roep hem bij zijn naam met een zachte stem en prijs hem als hij zijn behoefte doet.
Laat hem, zodra hij er is, in zijn eigen tempo je leefruimte ontdekken, en de plekken die wel en niet zijn toegestaan.
Als het een hond is, geef hem dan meteen een plek met zijn mand, speeltjes en waterbak. Kies een rustig hoekje waar hij zonder angst kan schuilen en rusten en waar hij niet gestoord zal worden (vooral niet door kinderen, die je moet leren respect te hebben voor nieuwkomers). Niet in een drukke ruimte (ingang, gang, trap) waar je de bewegingen van iedereen kunt controleren en waar het dier niet ondergeschikt is; ook niet in een kamer die voor mensen gereserveerd zou moeten zijn.

Vanaf zijn eerste maaltijd (altijd na de jouwe), zorg ervoor dat hij rustig en alleen eet, zodat hij de tijd heeft om zich aan te passen aan zijn nieuwe voedsel (waarschijnlijk niet het voedsel dat hij gewend is). Als uw hond eenmaal zijn bakje heeft gekregen, neem het dan nooit van hem af onder het voorwendsel hem te laten zien wie de baas is! De hond heeft erop gewacht en als hij het eenmaal heeft gekregen, is het van hem. Hij kan bang voor je zijn en agressief worden, wat alleen maar gemotiveerd kan worden door angst voor een onvoorspelbaar persoon. Forceer geen contact als hij bang is, overhaast niets, hij heeft tijd nodig om zijn vertrouwen te herwinnen, laat hem beetje bij beetje naar je toe komen. Misschien is hij gepest door mannelijke mensen of mishandeld door kinderen en is hij nog steeds bang voor hen.
Tijd, geduld en begrip zullen hem helpen om te kalmeren.
Als hij de eerste dagen slordig is, wees dan niet boos, het is een teken van onrust en hij heeft tijd nodig om zich aan te passen. Als hij zich 's nachts of overdag tijdens jouw afwezigheid heeft ontlast, ruim hem dan buiten zijn aanwezigheid op. Scheld hem niet uit, want een hond kan jouw huidige boosheid niet associëren met zijn daden uit het verleden.
Als het een reu is en hij tilt zijn poot op aan een meubelstuk voor je neus, geef dan meteen een luid NEE! met een boze stem. Je kunt je onenigheid alleen kenbaar maken als je het dier op heterdaad betrapt, nooit achteraf.
Wat de kat betreft, laat hem zien waar zijn kattenbak staat, evenals zijn waterbakje en zijn voerbakje, op een goede afstand van hem.
Je moet ook duidelijk maken dat je kat niet op het werkblad, de keukentafel of de eetkamertafel mag klimmen; verbied hem om in de babykamer te komen, enz. Je kat zal snel “goede manieren” begrijpen...
Honden die in de steek gelaten zijn, vrezen de afwezigheid van hun nieuwe baasje. Je moet ze dus voorzichtig voorbereiden op een tijdelijke scheiding.
Als je thuis blijft, begin dan met hem eraan te laten wennen dat hij niet aan je blijft plakken en een tijdje in een andere kamer blijft. Leer hem dan dat jouw vertrek altijd gevolgd wordt door een terugkeer: om dit te doen, verlaat je het huis zonder hem aan te kijken of tegen hem te praten, blijf je een paar minuten buiten en kom je altijd terug met een neutrale houding, zonder te reageren op zijn vreugde-uitbarstingen. Verhoog dan geleidelijk de tijd dat je weg bent.
Kortom, om hun evenwicht te hervinden, hebben deze dieren baasjes nodig die toegeeflijk, kalm, geduldig, aanhankelijk maar niet overdreven zijn, en die weten hoe ze leefregels moeten voorstellen die het dier respecteren.