 |
English Burmese |
|
VertalingFrancis Vandersteen |
||
Land van oorsprongDe Engelse Birmaan of Europese Birmaan is een kattenras dat afstamt van de Amerikaanse Birmaan en vanaf de jaren 1950 in het Verenigd Koninkrijk is ontwikkeld. |
| Deze middelgrote kat wordt gekenmerkt door zijn sepiakleurige vacht. Hij verschilt vooral van zijn Amerikaanse tegenhanger door zijn driehoekige gezicht met minder ronde ogen. |
Standaard |
| Het Livre officiel des origines félines (LOOF) en de Cat Fanciers' Association (CFA) maken onderscheid tussen de twee types; merk op dat de CFA de Amerikaanse Birmaan een "Birmaan" noemt en de Engelse Birmaan een "Europese Birmaan". De Governing Council of the Cat Fancy (GCCF), de Fédération Internationale Féline (FIFé) en de World Cat Federation erkennen alleen de Engelse Birmaan als Birmaan. |
Kort historisch overzicht |
| De Tamra Meow of Book of Cat Poems is een rijk geïllustreerde Thaise verzameling gedichten geschreven tussen 1350 en 1767, waarin zeventien verschillende katten worden beschreven, sommige gelukkig en sommige niet. Het manuscript geeft een opsomming en een poëtische beschrijving van de kattenrassen die in die tijd bestonden, waaronder een beschrijving van de Birmaan. Het is mogelijk dat Burmezen in de 19e eeuw in Engeland meededen als Siamese katten. In 1930 bracht een Amerikaanse zeeman een Birmaanse kat mee naar San Francisco: Wong-Mau, wiens hazelnootkleurige vacht lichte variaties vertoonde in de intensiteit van de kleur, die sterker was aan de uiteinden (poten, staart, hoofd) maar niet het gevlekte patroon had. Wong-Mau werd gekocht door Dr Joseph Thomson. Volgens een andere versie van het verhaal bracht Joseph Thomson Wong-Mau rechtstreeks mee uit Birma. De dokter maakte verschillende kruisingen met katten van Thaise oorsprong, in het bijzonder een sealpoint Siamees, om Wong-Mau's vacht te reproduceren. De Cat Fancier Association (CFA) erkende het ras in 1936. De eerste Burmesen werden geïmporteerd naar het Verenigd Koninkrijk in de vroege jaren 1950 en erkend door de Raad van Beheer van de Cat Fancy (GCCF) in 1952. Britse fokkers zetten het Siamese fokprogramma langer voort dan in Amerika en ontwikkelden hun eigen type Birmaan, meer oosters dan de Amerikaanse Birmaan en met een breder scala aan kleuren. De blauwe kleur werd binnen een paar jaar geregistreerd. Rood, crème en schildpad, het resultaat van een toevallige kruising, omdat deze kleuren van nature niet voorkomen bij Birmazen, werden in de jaren 1970 geaccepteerd. De verschillen tussen het Amerikaanse Birmaan type en het Engelse Birmaan type werden te groot en er werden nu twee rassen erkend: de Engelse Birmaan en de Amerikaanse Birmaan. De Engelse Birmaan is erg populair in Groot-Brittannië, waar hij in de top 10 van populairste rassen staat. |
Algemeen totaalbeeld |
| De Engelse Birmaan is een middelgrote kat met een atletische, harmonieuze lichaamsbouw van semi-buitenlands type. |
Gedrag en karakter (aard) |
| Christiane Sacase beschrijft de Birmaan als uitbundig en sportief; hij past zich aan het leven in een flat aan, maar leeft liever buiten waar hij een goede jager is. Ze zijn trouw en aanhankelijk aan hun baasje. Er wordt gezegd dat hun stem doet denken aan die van de Siamees. |
Genetica |
| Burmezen dragen alleen het sepia-gen. De kleur verschijnt geleidelijk naarmate de hond opgroeit. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Het hoofd vormt een driehoek met hoge jukbeenderen en een afgeronde snuit, met de oren in lijn met de driehoek. | |
Facial region |
||
Voorhoofd |
Het voorhoofd is licht afgerond zonder gewelfd te zijn. | |
Neus |
De neus is recht met een duidelijke stop. | |
Ogen |
De ogen, geel van kleur, zijn groot met een schuine bovenlijn en een afgeronde onderlijn. | |
Oren |
Middelgroot, wijd uit elkaar geplaatst op een licht afgeronde schedel, idealiter in lijn met de driehoek gevormd door het hoofd. Breed aan de basis, met afgeronde punten. Van opzij gezien wijzen ze lichtjes naar voren. De oren kunnen bij kittens proportioneel groter lijken dan bij volwassenen, en kleiner bij katers met ontwikkelde wangen. | |
Hals |
| Middelgrote, goed gespierde nek. |
Lichaam |
||
Borst |
Brede borstkas. | |
Staart |
| Gemiddelde lengte, maar langer en fijner dan de Amerikaanse Birmaan. |
Ledematen |
| De poten zijn slank, in verhouding tot het lichaam. |
Voeten |
| Ovale poten. |
Coat |
||
Vacht en textuur |
De vacht is kort, zacht en glanzend. Het patroon is sepia, d.w.z. een effen kleur met subtiele nuances op de poten, het hoofd en de staart. Geaccepteerde kleuren zijn zwart (seal sepia of sable), blauw, chocolade (champagne), lila (platina), rood, crème en tortie. | |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Schofthoogte reu: tussen 22 en 25 cm. Schofthoogte teef: tussen 22 en 25 cm. |
|
Gewicht |
Gemiddeld gewicht volwassen reu: tussen 3,5 en 7 kg. Gemiddeld volwassen vrouwelijk gewicht: tussen 3,5 en 7 kg. |
|
Toleranties |
 Phantom tabby aftekeningen bij niet-agouti kittens en jongvolwassen dieren. Tabby aftekeningen op de kop, poten en staart bij non-agouti katten uit de oranje serie. |
Strafpunten |
| Platte bovenkant van de schedel. Knelling bij een volwassen kat. Gebroken neus. Neus die naar voren loopt. Ronde of oosterse ogen, erg klein of erg dichtbij. Uitpuilende ogen of kin. Phantom tabby aftekeningen bij niet-agouti volwassenen (behalve oranje series). |
Weigering van een titel |
| Medaillon of witte vlekken. Oosterse of bobbelige morfologie. Groene ogen bij Engelse Birmaan. Volwassen dieren klein, iel of met dunne botten. Algemene fouten en gebreken die in de show geëlimineerd worden. |
Toegelaten huwelijken |
| Aziatisch x Aziatisch Aziatisch x Engelse Birmaan Aziatisch x Burmilla Engelse Birmaan x Engelse Birmaan Engelse Birmaan x Burmilla Burmilla x Burmilla |
Nederlands (nl-NL)