|
Ik zal nooit de warmte en liefde vergeten die ik voelde toen je me kwam halen en me tegen je aanhield toen ik begin december 1999 op het punt stond te sterven van de honger en de kou, toen mijn eerste baasjes me in de steek hadden gelaten in het wild.
Ik zag in je ogen zoveel zachtheid en ook zoveel lijden.
Ik realiseerde me toen dat er een band en medeplichtigheid tussen ons was ontstaan die niets ooit zou kunnen vernietigen en dat wij tweeën elkaar zouden helpen bij de wederopbouw.
Wat waren we gelukkig samen in die negen jaar!
Twee jaar geleden gingen we op zoek naar Benny.
Je zei dat hij een goede vriend voor me zou zijn.
Op dat moment was ik boos op je, ik wilde je niet delen.
Maar ik besefte al snel dat je gelijk had en dat Benny me jonger had gemaakt.
Weet je, ik had nog heel lang aan je zijde willen blijven.
Toen je wist dat ik niet meer te redden was, had je de kracht om me niet te dwingen een agressieve behandeling te ondergaan en me het lijden en de angst te besparen.
Ik ben met een gerust hart weggegaan en daar ben ik je dankbaar voor.
Vanuit de hondenhemel kan ik je immense verdriet zien en dat maakt me van streek.
Stop alsjeblieft met huilen, zet een glimlach op en vind je levenslust terug.
Ik ben nog steeds bij je, ook al zie je me niet meer en het gaat goed met me.
Ik wacht op je en ik zal er zijn om je te verwelkomen als het zover is.
Ik hou van je met heel mijn hart en geef je veel grote likken om je tranen te drogen.
|
Nederlands (nl-NL)