Dit bericht is opgedragen aan mijn kleine liefje Vodka, ik ben haar producer en ik ben diep bedroefd.
Hoe kan iemand tegenwoordig zulke verachtelijke dingen doen? Deze kleine hond zou 8 maanden oud zijn geweest op 1 juli 2005!
Ik begin net in deze wereld als amateurfokker en ik had nooit gedacht dat zoiets zou gebeuren.
We geven veel liefde aan onze baby's en ze zullen nog meer liefde krijgen als eerbetoon aan onze kleine VODKA.
Wees alsjeblieft voorzichtig als je je hond uitlaat, zijn leven staat op het spel.
Dank aan iedereen die een afscheidsbericht of persoonlijk bericht wil achterlaten, een eerbetoon voor een kleine hond die alleen maar wilde leven.
Mijn gedachten gaan uit naar zijn baasjes, meneer en mevrouw Geoffroy, met wie we een speciale band hebben.
Rust in vrede mijn kleine prinses. |
|
Ik was maar een kleine Dwergschnauzer van 8 maanden oud.
Ik vertrok naar mijn vrienden in het paradijs, het leven gaf me niet de kans om mijn reis voort te zetten met mijn baasjes.
Zo is het lot.
Mijn producer heeft moeite gedaan om deze paar regels voor me te schrijven.
Na mijn moeder was zij het die me opvoedde tot ik het huis verliet om me bij mijn nieuwe gezin te voegen.
We werden geboren op Halloween 31 oktober.
We waren 5 zussen en 1 broer.
Een van mijn zussen ging naar de hondenhemel zodra ze geboren was.
Ik kwam als derde, mijn moeder Topaze was moe omdat we zo groot waren bij de geboorte, en ze had moeite om me uit mijn kleine buideltje te krijgen waar ik twee maanden lang knus en warm had gezeten.
Het was mijn tweede moeder die het voor elkaar kreeg en dankzij haar kon ik blijven leven.
De 10 weken gingen zonder problemen voorbij.
Opgevoed in liefde, vertroeteld op een warme plek en altijd heel schoon, deed ze haar uiterste best door de nachten naast ons door te brengen zodat mama ons 's nachts niet zou verpletteren als ze zich omdraaide.
Toen kwam mijn nieuwe baasje, als een verrassingskerstcadeau voor mijn nieuwe papa, die al zo lang op mij had gewacht omdat hij al zo lang van een schnauzer droomde.
Op kerstavond kwam ik aan met een prachtige strik die mijn tweede moeder om me heen had gedaan voordat ze wegging.
Voor hem was het cadeau een wonder, zijn wens was eindelijk uitgekomen en ik had ook mijn derde moeder leren kennen.
Het was een liefdesverhaal dat tussen ons begon.
We deelden alles, want als klein meisje was ik niet erg braaf, en 3 maanden na aankomst in mijn nieuwe gezin ging ik terug om gedag te zeggen tegen het huis waar ik was geboren!
Ik was zo blij, ik herkende mijn vriend Benjamin, de kleinste in het huis, en mijn moeder, en ik had zoveel plezier met mijn vader, Swanny, die ik ook niet mag vergeten.
Het leven ging zijn gangetje en een paar weken geleden zat ik met mijn ouders in een film. Vreemd genoeg is de titel van de film The Inseparables, dus we waren figuranten.
Totdat ik me in het weekend van 25 juni ziek begon te voelen.
Mijn bazin vermoedde dat er iets vreemds aan de hand was, dus gingen we naar de dierenarts en die deed er alles aan om me te behandelen.
Ik was vergiftigd en zonder een woord te zeggen in pijn achtergelaten.
Wie had zoiets verachtelijks kunnen doen terwijl we zo gelukkig waren!
Ik ben vertrokken naar een nieuwe wereld waar alles mooi en puur is, zonder haat.
Al mijn vrienden, mijn familie en mijn producent rouwen vandaag om mijn vertrek, maar ik lijd niet meer.
Mijn leven was kort, maar vol en ik was omringd door zoveel liefde.
Ik weet dat ik in al jullie harten zal blijven.
Nu ga ik samen met mijn familie op weg naar nieuwe horizonten.
|
Nederlands (nl-NL)