 |
Als eerbetoon aan Kleine SnoopyMet dank aan Mary-Sol |
 |
| Ik weet niet waar je vandaan komt, want je werd zwervend gevonden, verdwaald en gewond, en vervolgens opgesloten in een kooi. Bij toeval ontmoetten we elkaar en toen mijn ogen op jou vielen, wist ik dat ik eindelijk het maatje had gevonden waar ik op hoopte. Natuurlijk was het niet altijd makkelijk, je had de neiging om weg te rennen, je was zo ondeugend, zo slim, je wist nog steeds weg te komen. Maar we leerden samenleven, we hadden veel affiniteiten, ik mocht alles van je, zelfs je zwakheden en je dwaasheid vergaf ik je. En hoe vaak beefde ik niet als je ging wandelen, bang dat een auto je had aangereden of dat een andere hond je had aangevallen. s Avonds wachtte je tot ik thuiskwam en elke keer was het weer een feest, je gaf me zoveel liefde! Je was klein, maar je had zo'n groot hart! En toen, op een mooie dag, toen we allebei aan het wandelen waren, kwamen we de dood tegen in de bocht van het pad, de dood want jij had de gekke ogen van een woedende hond die jou geen kans gaf. Zoveel jaren van vriendschap en liefde, vandaag rouw ik om je afwezigheid en mijn verdriet is immens. Kleine Snoopy, je had geen stamboom maar ik heb altijd gezegd dat je de perfecte kruising was tussen een Princesse en een troubadour. En zo wil ik eraan blijven denken en dromen dat ik je op een dag eindelijk zal vinden. |
Nederlands (nl-NL)