Als eerbetoon aan

Aan Clint, onze metgezel


Met dank aan

Claude

Je kwam bij ons op 14 april 1996, met de zware taak om ons Hutch te doen vergeten, die de dag ervoor veel te vroeg was vertrokken.

Drie maanden later brachten we je een speelkameraadje, Mail, die ons ook voortijdig verliet in januari 1999.

Daarna kwam Socks en acht jaar lang waren jullie twee geweldige kameraden voor het hele gezin.

Onze kinderen groeiden met je op; ze probeerden je op te voeden en we verpletterden hun pogingen meteen.

Ik kan me nog herinneren dat je op een stoel klom, je poten op tafel zette, onze "Clint Non" afgewisseld met uitbarstingen van gelach je vooruit spoorde tot je op tafel lag met de blik van een geslagen hond...

Je hield van vrijheid, getuige al die keren dat je wegliep en ons in de regio introduceerde, waar goede vrienden je gelukkig altijd vonden.

Twee jaar geleden, tijdens een van deze weglopen, werd je vergiftigd en onze dierenarts verrichtte een wonder door je weer bij ons terug te brengen.

Op 27 februari 2007 begaf je hart het; we wisten dat het kon gebeuren, maar we zorgden voor je en konden ons niet voorstellen dat het zo snel zou gaan.

Sindsdien is onze familie verdrietig; Socks lijkt je regelmatig te bellen.

Hutch, Mail, Clint, we zullen je niet vergeten.