|
Toen je bij de SPA aankwam, duwde ik je weg omdat de verdwijning van Phébus nog te pijnlijk was.
Ik was nog maar een kind.
Maar al snel adopteerde je me en won je mijn genegenheid.
Je was het meisje van het huis, altijd klaar om te spelen, te werken en te knuffelen.
Ik leerde je tellen en je verbaasde al onze gasten.
Daarna baarde je 9 baby's die we vertroetelden.
Iggins, je kleine protegé, werd mijn favoriet.
Bedankt dat je hem op mijn pad hebt gebracht.
Je vertrok naar Mexico met je meesters en Ipsos.
Hoe kon ik mijn pijn vergeten toen ik jullie zag vertrekken in jullie kooien op het vliegveld?
Met Kerstmis was ons weerzien een groot moment van geluk.
Je sliep 's nachts stiekem op mijn bed...
In 2001 werd je ziek en ik wist van niets.
Op 27 november ging de telefoon.
Papa vertelde me dat ze er niet in geslaagd waren om je te redden.
Maar wat was er gebeurd? Na je zoon, jij...
Zoveel tranen...
Mijn grootste spijt is dat ik je niet heb kunnen helpen om je ziekte te overwinnen en dat ik je niet vaarwel heb kunnen zeggen.
Vandaag ben je terug bij je zonen en rust je naast ons thuis.
Ik zal je nooit vergeten.
Ik hou van je.
|
Nederlands (nl-NL)