Als eerbetoon aan

Aan mijn kleine korenbloem


Met dank aan

Aurore

Aan mijn kleine korenbloem, mijn kleine parkiet, mijn klein kuikentje...

Ik kon zien dat je oud was geworden.

Jouw kwetsbaarheid had ons dichter bij elkaar gebracht...

Ik zie je weer voor me, zes jaar geleden, zo arrogant...

Het was niet gemakkelijk om je te temmen en je beten lieten me een paar littekens na.

Toen kwam het wonder...

Je sprong op als ik je benaderde, beantwoordde mijn telefoontjes en stak teder je hoofdje in mijn nek toen ik op mijn toetsenbord zat te typen.

Zoals ik vandaag doe.

Zonder jou.

Deze zondag koos je ervoor om weg te vliegen.

Voor eeuwig en altijd.

Maar je had de elegantie om te wachten tot ik wakker werd.

Om afscheid te nemen...

Dank je, mijn kleine Korenbloem, voor al het geluk dat je me zes jaar lang hebt gegeven.

Ik mis je zo erg...