Als eerbetoon aan

Aan mijn kleine Milaydie


Met dank aan

Aurore

Het is 15 jaar en 5 maanden geleden dat jij in mijn leven kwam en het was het mooiste verjaardagscadeau dat ik ooit heb gehad.

Ik zal mijn 12e verjaardag nooit vergeten.

Mijn kleine Milaydie, zo ondeugend en zo schattig, lief en intelligent.

Je gaf me zoveel liefde en zorgde elke dag voor me als een klein moedertje.

Ik dacht dat ik je mijn hele leven bij me zou hebben en ook al woonde ik niet meer thuis, elke keer als ik langskwam gaf je een geweldig feestje voor me.

Dus toen ik hoorde dat je kanker had, voelde het alsof ik stikte.

Je was zo dapper, mijn kleine Milaydie, je was echt een voorbeeld voor mij en mijn ouders.

Dit gevecht van 1 jaar tegen de ziekte was het mooiste bewijs van liefde dat je ons hebt gegeven.

Ondanks alle inspanning die je moest doorstaan en je kleine lichaam dat misvormd en verslonden was door deze nare ziekte.

Toen de dierenarts belde om me te vertellen dat je te veel leed en dat de tijd was gekomen om je te laten gaan, dat het het beste cadeau was dat we jou, mijn ouders en ik, konden geven, stond de tijd voor mij stil.

Sindsdien heb ik het gevoel dat niets meer hetzelfde zal zijn, dat ik je gezichtje nooit meer zal zien en dat ik je nooit meer zal kunnen knuffelen.

Ik mis je, mijn kleine Milaydie, en mijn ouders ook.

Zonder jou is alles leeg.

Deze 12 november 2007 zal voor altijd in mijn geheugen gegrift blijven, ik had zo graag bij je willen zijn in zo'n moeilijke tijd, het spijt me mijn Milaydie!