Alaskan Malador

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
U.S.A. <> Canada -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen
Dit ras staat ook wel bekend als
Alaskan Lab

Een korte presentatie van de Alaskan Malador

Alaskan Maladors zijn actieve, aanhankelijke huisdieren die met bijna iedereen overweg kunnen. Ze hebben een beetje beweging, aandacht en onderhoud nodig. In ruil daarvoor krijgen baasjes een trouwe hond die hen vergezelt op allerlei avonturen in de buitenlucht. Alaskan Maladors zijn ook makkelijk te trainen en leren gemakkelijk commando's en trucjes dankzij hun intelligentie. Dit ras is waarschijnlijk ontstaan in de vroege jaren 1800, toen de ouderrassen, de Alaskan Malamute en Labrador Retriever, aanwezig en populair waren in de Verenigde Staten. Hoewel het een uitstekend gezinsgezelschap is, komt dit ras niet veel voor in de meeste delen van de wereld en wordt het niet erkend door de Amerikaanse Kennel Club in de lijst van rashonden.

Geschiedenis van de Alaskan Malador

De naam Alaskan Malador is een combinatie van de namen van de ouderrassen van de hond: de Alaskan Malamute en de Labrador Retriever. Alaskan Maladors worden mogelijk al sinds begin 1900 gefokt, gezien de lange geschiedenis van de Labrador Retriever en Alaskan Malamute in de Verenigde Staten. Toch zijn ze een ongebruikelijke kruising en worden ze niet erkend door de AKC.
        

Een beetje van de Alaskan Malamute

        
Men denkt dat de Alaskan Malamute afstamt van de eerste honden die in contact kwamen met de mensheid. Ze verschenen meer dan 4000 jaar geleden en kregen de naam Malamute van de Mahlemuts Innu stam die de noordwestkust bewoonde van wat nu Alaska is. De Alaskan Malamute waren trouwe metgezellen die oorspronkelijk werden gebruikt om op grote dieren te jagen, met name zeehonden en beren. Ze hielpen stamleden ook hun weg te vinden over ruw terrein en in barre klimaten door op te treden als gidsen en sledehonden. Uiteindelijk ontdekten Noord-Amerikaanse ontdekkingsreizigers de Alaskan Malamute en importeerden deze in de jaren 1800 naar de Verenigde Staten als werkhond. In de Verenigde Staten hielp het ras goudzoekers bij het leiden van expedities in het Westen. Uiteindelijk begonnen Amerikaanse fokkers het ras te mengen met kleinere honden voor race- en entertainment doeleinden. Dit verzwakte de raszuivere lijn aanzienlijk. Gelukkig werd er in de jaren 1920 een poging gedaan om het ras Alaskan Malamute nieuw leven in te blazen, waardoor het in verval geraakte ras weer opbloeide. In 1935 erkende de Amerikaanse Kennel Club officieel de Alaskan Malamute en in 2003 werd het de officiële hond van de staat Alaska.
Standaard van de Alaskan Malamute

Een beetje van de Labrador Retriever

De Labrador Retriever komt oorspronkelijk uit Newfoundland, Canada. Zoals zijn naam al doet vermoeden, werd hij gefokt om voorwerpen te apporteren, zoals gewond klein wild en visfuiken zoals een net, zowel op het land als in het water. Als gevolg van een belasting op honden in de late jaren 1800, daalde de Labrador Retriever populatie aanzienlijk in de regio. Daarentegen explodeerde de populatie in het Verenigd Koninkrijk, waar de Engelsen het ras al sinds het begin van de 19e eeuw importeerden. De Labrador Retriever werd kort daarna geïmporteerd in de Verenigde Staten en erkend door de AKC in 1917. Sindsdien is het een van de populairste rassen in de Verenigde Staten.
Standaard van de Labrador Retriever

Uiterlijk van de Alaskan Malador

Als hybride die niet volledig gestabiliseerd is, kan de Alaskan Malador elke combinatie van fysieke eigenschappen van zijn ouderrassen erven. In het algemeen lijkt dit ras echter op een magere Labrador met Alaskan Malamute aftekeningen op het gezicht en lichaam. Het heeft een gespierd lichaam, met een matig brede borst en een licht gewelfde nek. Hij heeft hangende oren zoals zijn Labrador ouder en grote amandelvormige ogen zoals zijn Alaskan Malamute ouder, wat hem een duidelijk Spitz uiterlijk geeft. Zijn ogen kunnen blauw, hazelnootkleurig, bruin of amberkleurig zijn en zijn vacht kan een veelkleurige combinatie zijn van kleuren die beide ouders delen. Bovendien is de vacht dicht en kort, terwijl de ondervacht zacht en wollig is. Het komt ook vaak voor dat Alaskan Maladors prominente zwarte aftekeningen rond hun gezicht hebben. Tot slot heeft de Alaskan Malador grote, zwaar gewatteerde poten en een middellange, volle staart, met de mogelijkheid van bevedering langs de kuif.

Temperament van de Alaskan Malador

Alaskan Maladors zijn energieke, extraverte honden die genieten van het gezelschap van mensen. Ze gaan graag op onderzoek uit en zijn het gelukkigst als ze de hele dag wandelen of op avontuur gaan met hun baasjes. De Labrador Retriever invloed in dit ras betekent dat ze erg mensgericht zijn, zozeer zelfs dat Alaskan Maladors gevoelig zijn voor verlatingsangst. Eigenaars kunnen dit probleem tot op zekere hoogte bestrijden door ervoor te zorgen dat hun huisdier een regelmatig, evenwichtig schema heeft. Deze kruising is ook zeer intelligent en heel gemakkelijk te trainen; hij is ook heel goed in het leren en uitvoeren van trucjes. Houd er wel rekening mee dat rusteloze en verveelde Alaskan Maladors onhandelbaar en destructief kunnen zijn. Bovendien is de Alaskan Malador een allemansvriend: hij past zich perfect aan aan huishoudens met meerdere huisdieren en kan het heel goed vinden met kinderen. Ze reageren goed op positieve bevestiging en genegenheid. Al met al past deze grote hond zich perfect aan aan een actieve levensstijl en een liefdevol gezinshuis.

Behoeften en activiteiten van de Alaskan Malador

Deze kruising staat bekend om zijn uithoudingsvermogen en houdt van krachtige beweging en activiteit. Zijn twee ouderrassen houden van buitenavonturen, en Alaskan Maladors zijn geen uitzondering. Ze genieten van inspannende wandelingen, zwemmen en buiten spelen in grote open ruimtes, eventueel in het gezelschap van andere honden. Omdat deze honden erg actief zijn, hebben ze tussen de 60 en 90 minuten fysieke inspanning per dag nodig. Alaskan Maladors zijn ook zeer intelligent en leren graag trucjes en commando's en spelen binnenspelletjes met hun baasjes. Hoewel dit ras zich aanpast aan alle klimaattypes, gedijt het goed in landelijke of voorstedelijke omgevingen waar het een tuin en/of een grote buitenruimte heeft waarin het kan rennen.

Onderhoud van de Alaskan Malador

Alaskan Maladors zijn geen hypoallergeen ras en zijn niet geschikt voor huisdiereigenaren met allergieën. Hun vacht is dicht en verhaart veel, vooral wanneer de seizoenen veranderen. Tot op zekere hoogte kunnen eigenaren het verharen verminderen door hun huisdieren dagelijks te borstelen met een speldenkussen, tandenborstel of ontklittende borstel. Alaskan Maladors moeten ook af en toe in bad worden gedaan - niet meer dan eens in de twee maanden - om te voorkomen dat de natuurlijke oliën in hun vacht uitdrogen. Ze moeten ook regelmatig hun oren laten schoonmaken, hun tanden dagelijks laten poetsen om gebitsproblemen te voorkomen en hun nagels elke maand laten knippen om pijnlijke gezwellen te voorkomen.