Bostie

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
U.S.A. <> Groot-Brittannië -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen
Dit ras staat ook wel bekend als
Bostie Terrier
Boston Westie

Een korte presentatie van de Bostie

Bosties zijn vastberaden, energieke en nieuwsgierige gezelschapshonden. Ze vereisen gematigde activiteit en veel genegenheid van hun baasjes. De gemiddelde levensduur voor honden van kleine rassen ligt tussen de 10 en 14 jaar. Ze wegen over het algemeen tussen de 6,5 en 9 kilo en worden tussen de 25,5 en 40,5 centimeter hoog. Bosties hebben een compact Boston Terrier lichaam en Westie gelaatstrekken en vacht, die over het algemeen lang, zwart-wit van kleur en pezig van structuur zijn. Nog niet erkend door de Amerikaanse Kennel Club, zijn Bosties een uitstekende aanvulling voor een actief gezin.

Geschiedenis van de Bostie

De naam Bostie, ook bekend als de Boston Westie of Bostie Terrier, is een combinatie van de naam van zijn ouderras, de Boston Terrier, en de bijnaam van zijn andere ouderras, de West Highland White Terrier of Westie. Het product van deze twee rassen, de Bostie, begon onofficieel gefokt te worden in de vroege tot midden jaren 1900. Het is pas onlangs erkend als een specifieke hybride kruising, maar wordt niet algemeen erkend of geregistreerd door de AKC.
        

Een beetje van de Boston Terrier

        
De Boston Terrier is een ras dat in de beginjaren werd gebruikt voor pit-gevechten. De twee rassen die oorspronkelijk werden gebruikt om de Boston Terrier te creëren waren de Engelse Bulldog en de Engelse Witte Terrier, wat nu een uitgestorven ras is. Op een gegeven moment werden ook Franse Bulldogs in hun voorouders geïntroduceerd. De basis van dit ras werd bepaald na de geboorte van een specifieke hond genaamd Hooper's Judge, die ongeveer 14 kilo woog op volwassen leeftijd. Het ras werd langzaam teruggebracht door reuen te kruisen met kleinere vrouwelijke Boston Terriers. American Bulldog Terrier was de eerste naam die aan het ras werd gegeven, maar die viel niet goed bij veel hondenliefhebbers. Als gevolg daarvan werd de naam uiteindelijk veranderd in Boston Terrier om hun plaats van herkomst te vertegenwoordigen, namelijk Boston, Massachusetts.
Standaard van de Boston Terrier

Een beetje van de West Highland White Terrier

De Westie komt oorspronkelijk uit Schotland ten tijde van Koning James I en werd gefokt voor de jacht op vossen, dassen en ongedierte. Het ras stond in het verleden bekend onder andere namen, zoals White Scottish, Little Skye, Cairn en Roseneath Terriers. Het ras werd in 1908 door de AKC geregistreerd als Roseneath. Het volgende jaar werd de naam veranderd in de West Highland White Terrier en is een populaire huisdier en show hond.
Standaard van de West Highland White Terrier

Uiterlijk van de Bostie

Bosties hebben het lichaam en de gelaatstrekken van de Boston Terrier. Het ras is klein met een compacte romp en snuit. Bosties wegen gemiddeld tussen de 6,5 en 9 kilo en worden tussen de 25,5 en 40,5 centimeter hoog. Hun vacht is lang, dicht en stug, net als hun Westie-voorouders. Bosties zijn over het algemeen zwart-wit, maar kunnen ook indrukken hebben van andere kleuren die veel voorkomen bij Boston Terriers, zoals bruin en gestroomd. Bosties zijn vasthoudend, zoals blijkt uit hun vastberaden en levendige uitdrukkingen. Ze hebben rechtopstaande, driehoekige oren, donkere ogen en een schaarvormige kaak. Hun relatief slanke poten eindigen in ronde, katachtige poten en ondersteunen hun verder robuuste spierstructuur.

Temperament van de Bostie

Bosties zijn over het algemeen vrolijke, sociale dieren die zich erg aan hun baasjes hechten. Ze zijn extravert en schieten goed op met kinderen, hoewel ze soms verlegen zijn in de buurt van volwassen vreemden. In dezelfde geest moeten ze langzaam aan nieuwe honden worden voorgesteld. Maar als een Bostie eenmaal een vriend heeft gemaakt, zal hij vanaf dat moment heel vriendelijk en speels zijn. Het prachtige karakter van de Bostie maakt ze tot geweldige huisdieren en familiemetgezellen. Tegelijkertijd erft de Bostie een onwankelbaar gevoel van onafhankelijkheid van zijn beide ouderrassen. Als zodanig kunnen ze moeilijk te trainen en relatief veeleisend zijn, wat frustrerend kan zijn voor eigenaren. Bosties hebben ook de neiging om te blaffen en te graven als ze opgewonden raken. De beste manier om deze instincten tegen te gaan is om Bosties vroeg en consequent bloot te stellen aan ijverige training. Dit ras kan gevoelig zijn en zal snel verlegen of terughoudend worden als het verkeerd wordt behandeld. Hieruit volgt dat Bosties het het beste doen in een liefdevolle en bevestigende gezinsomgeving.

Behoeften en activiteiten van de Bostie

De Bostie is een optimistisch ras dat gematigde beweging en constante menselijke genegenheid nodig heeft. Ze genieten van korte tot gematigde wandelingen, ontspannen escapades in het park en ongedwongen recreatie met hun baasjes. Bosties hebben matige zwerf- en jachtimpulsen, dus dit ras kan het beste altijd onder toezicht gehouden worden als ze buiten zijn. Bosties passen zich goed aan aan het leven in een stedelijke flat als ze dit soort regelmatige activiteit en socialisatie krijgen. Het is echter belangrijk op te merken dat Bosties in de eerste plaats huishonden zijn, dus een goede tijd binnenshuis is net zo belangrijk, zo niet belangrijker, voor dit ras. Over het algemeen zijn Bosties gelukkige huisdieren als ze dicht bij hun baasjes blijven en de kans krijgen om de hele dag te socialiseren.

Onderhoud van de Bostie

Bosties zijn niet volledig hypoallergeen, maar produceren minder allergenen door de haarachtige vacht die ze erven van hun Westie-ouder. Het lange haar van Bosties heeft de neiging om te klitten en te vervilten en moet regelmatig worden geborsteld. Eigenaren moeten Bosties ook maandelijks in bad doen en het haar rond de ogen en oren trimmen om infecties in deze gebieden te voorkomen. Sommige Bosties moeten regelmatig gestript en geplukt worden om hun vacht in goede conditie te houden. Net als alle andere rassen moeten Bosties dagelijks hun tanden laten poetsen en 1-2 keer per maand hun nagels laten knippen om pijnlijke overgroei, scheuren of splijten te voorkomen.