 |
Cock-A-Chon |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
U.S.A. <> Frankrijk / België -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Cock-A-Chon |
| De Cock-A-Chon is een specifieke kruising tussen de Amerikaanse Cocker Spaniel, een jachthond die familievriend is geworden, en de Bichon à poil frisé, een vrolijk klein gezelschapsras. De resulterende kruising is een innemend, aanhankelijk dier met een grote intelligentie en een bereidheid om te behagen. Ze zijn er in vele kleurencombinaties en kunnen de grove, krullende vacht van de Bichon Frise hebben of de zijdezamere, gladdere vacht van de Amerikaanse Cocker Spaniel. Hoewel hun vachtverzorging dagelijkse aandacht en een beetje extra werk vereist, hebben ze vrij weinig beweging nodig, waardoor ze ideale kandidaten zijn voor een leven op een flat. |
Geschiedenis van de Cock-A-Chon |
| Spaniels worden geclassificeerd als een type jachthond, maar ze hielpen jagers al lang voor de uitvinding van het geweer. Aanvankelijk werden deze honden gefokt om wild uit het diepe kreupelhout te jagen voor boogjagers en, in sommige gevallen, om vogels terug te halen van waar ze gevallen waren. Vroege Spaniels werden verdeeld in twee groepen, afhankelijk van waar ze werkten: Water Spaniels en Land Spaniels. Op een gegeven moment in de 17e eeuw werd er een onderscheid gemaakt tussen de soorten Land Spaniel en werden ze geclassificeerd als Springer of Cocker Spaniel, volledig gebaseerd op de grootte van de hond. De kleinere Spaniels werden gebruikt om zowel bont als gevederd wild, zoals houtsnip, op te sporen, waardoor ze de naam Cocker Spaniel kregen, en de grotere Spaniels kregen de naam Springer Spaniel voor hun vermogen om wild op te sporen voor de jacht. |
Een beetje van de Amerikaanse Cocker Spaniel |
||
| Spaniels worden geclassificeerd als een type jachthond, maar in werkelijkheid hielpen ze jagers al lang voor de uitvinding van het geweer. Vroege Spaniels werden onderverdeeld in slechts twee groepen, afhankelijk van waar ze werkten: Water Spaniels en Land Spaniels. Land Spaniels werden oorspronkelijk gefokt om op wild te jagen vanuit diep onderhout voor boogjagers en, in sommige gevallen, om vogels en andere dieren terug te halen van waar ze gevallen waren. In de 17e eeuw begon men een onderscheid te maken tussen soorten Land Spaniels en werden ze geclassificeerd als Springer of Cocker Spaniel, volledig gebaseerd op de grootte van de hond. De grotere Spaniels werden Springer Spaniels genoemd omdat ze gewend waren om wild te spuwen, de kleinere honden waren echter bedreven in het jagen op houtsnip en andere vogels voor hun eigenaars, waardoor ze de namen Cocker Spaniel en Cocker kregen. De Spaniel Club werd opgericht in Engeland in 1902. Amerikaanse Cocker Spaniels werden gefokt als huisdieren en ontwikkelden zich dus anders dan de Cocker Spaniel in Engeland. Hun rug werd langer, hun kop boller en hun prooi aanzienlijk kleiner. Het was zo'n verandering dat in 1935 een groep werd gevormd voor diegenen die de voorkeur gaven aan het traditionele uiterlijk van de Engelse Cocker Spaniel en die onvermurwbaar waren in het ontmoedigen van kruisingen tussen de originele Engelse Cocker Spaniel en de nieuwe veramerikaniseerde versie van de Cocker Spaniel en in 1946 werd de Amerikaanse Cocker Spaniel erkend als een apart ras, wat het ras is dat is gebruikt om de Cock-A-Chon te ontwikkelen. | ||
 |
||
| Standaard van de Amerikaanse Cocker Spaniel | ||
Een beetje van de Bichon frise |
||
| De Bichon Frise is een kleine witte hond die afstamt van een Italiaanse waterspaniël, dezelfde Italiaanse waterspaniël waaruit de poedel en maltezer zijn ontstaan. Deze kleine huisdieren stonden bekend als Bichon Tenerife en werden gewaardeerd om hun vrolijke, aanhankelijke karakter. Ze reisden vaak mee met zeelieden om te worden gebruikt als handelsobject en van de jaren 1300 tot 1800 waren ze geliefd bij de ene of de andere koninklijke familie. Nadat ze uit de gratie waren geraakt bij het koningshuis, vonden deze dappere kleine honden een thuis in de straten met orgeldraaiers en voerden ze kunstjes uit in circussen en op beurzen. Het ras werd opnieuw opgericht na de Eerste Wereldoorlog, de eerste rasstandaard werd ontwikkeld in 1933 en ze werden erkend door de Amerikaanse Kennel Club in 1972. | ||
 |
||
| Standaard van de Bichon frise |
Uiterlijk van de Cock-A-Chon |
| De Cock-A-Chon is een kleine maar robuuste hond met een goed geproportioneerd hoofd en donkere ogen met een zachte uitdrukking die ook alert en nieuwsgierig is. Hun ogen kunnen rond of licht amandelvormig zijn en hun oren vallen over het algemeen aan de zijkant van hun hoofd, hoewel de lengte van de oren kan variëren. Ze zijn over het algemeen goed gebouwd met een precieze, moeiteloze tred die gelijkmatig in balans is en stevige, ronde benen die een beetje op die van een kat kunnen lijken. Deze kruising heeft een dubbellaagse vacht die bestaat uit een zachte, donzige ondervacht bedekt met een buitenlaag die kan lijken op de zachte, rechte vacht van de Amerikaanse Cocker Spaniel, de grove, krullende vacht van de Bichon Frise, of iets daartussenin. Hoewel deze honden in verschillende kleuren kunnen voorkomen, komen lichtere kleuren vaker voor dan donkere en witte aftekeningen komen ook vaak voor. |
Temperament van de Cock-A-Chon |
| Deze energieke kleine honden hebben alle charme en intelligentie van hun ouderrassen, zijn gemakkelijk te trainen en schieten goed op met volwassenen, kinderen en andere dieren. Hoewel ze het goed kunnen vinden met anderen, moeten interacties tussen deze honden en jonge kinderen nauwlettend in de gaten worden gehouden om ervoor te zorgen dat het contact vreedzaam blijft en dat noch de hond noch het kind per ongeluk letsel oploopt. Ze zijn zachtaardig, aanhankelijk en vrolijk, staan graag in het middelpunt van de belangstelling en blinken vaak uit in trucjestraining en gevorderde gehoorzaamheid vanwege hun hoge intelligentie en bereidheid om te behagen. Hun intelligente en leergierige aard vereist regelmatige mentale stimulatie en ze hebben de neiging om verlatingsangst te ontwikkelen als ze te lang alleen gelaten worden, en Cock-A-Chons die angstig of verveeld zijn kunnen overdreven vocaal of destructief worden. |
Behoeften en activiteiten van de Cock-A-Chon |
| Activiteitseisen voor de Cock-A-Chon zijn relatief weinig veeleisend en ze zijn meestal tevreden met veertig tot zestig minuten krachtige activiteit per dag, hoewel het meestal het beste is om deze sessies op te delen in kleinere stukjes tijd. Deze kleine honden leven heel graag in kleinere ruimtes met een paar korte wandelingen of energieke speelsessies binnenshuis per dag, en velen kunnen ook uitblinken in jachthond activiteiten en geavanceerde gehoorzaamheidstraining. Ze zijn echter behoorlijk intelligent en er moet voor enige vorm van mentale stimulatie worden gezorgd om destructief gedrag door verveling te voorkomen. Deze honden zijn van nature vrij kalm en hebben de neiging om aangename en beleefde huisgenoten te zijn, waardoor ze een geschikte keuze zijn voor een flat. |
Onderhoud van de Cock-A-Chon |
| De Cock-A-Chon vereist enige aandacht bij de verzorging, omdat zijn vacht in sommige gevallen gemakkelijk kan klitten. Deze kruising moet ten minste één keer per maand in bad en afhankelijk van het type vacht dat je Cock-A-Chon erft, moet hij op dat moment misschien in model worden gebracht met een schaar. Veel hondeneigenaren die de vacht regelmatig moeten laten knippen, kiezen ervoor om naar een professionele trimsalon te gaan in plaats van het zelf te doen. Ze moeten dagelijks geborsteld worden met een speldenkussenborstel om klitten en dode haren te verwijderen. Een gladde borstel moet niet worden gebruikt om klitten te verwijderen, vooral niet als de vacht van je hybride de voorkeur geeft aan de Bichon à poil frisé; borstelen met een gladde borstel moet alleen worden gedaan als laatste stap, omdat het te veel ondervacht kan verwijderen als het wordt gebruikt als een ontklitter. |
Nederlands (nl-NL)