Daniff

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Duitsland <> Groot-Brittannië -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen
Dit ras staat ook wel bekend als
Mastidane
Great Daniff
English Daniff

Een korte presentatie van de Daniff

De Daniff is een hybride hond, een kruising tussen een Duitse Dog en een Mastiff ouder. Ze zijn ook bekend als Mastidane, Engelse Daniff en Great Daniff. Maar als er ooit een geval was waarin je een boek niet aan de kaft moet beoordelen, dan is het wel de Daniff. Ondanks het feit dat ze een reusachtige hond zijn, met een formaat dat velen als intimiderend ervaren, zijn ze de belichaming van de zachtaardige reus. De Daniff heeft veel van het relaxte karakter van de Duitse Doggen. Ze hebben de reputatie fantastische metgezellen voor kinderen te zijn en ze zijn nog aanhankelijk ook. Maar waar de Duitse Dog vaak slaperig is, is de Mastiff energiek. Als gevolg daarvan heeft de Daniff veel beweging nodig, anders riskeert hij aan te komen.

Geschiedenis van de Daniff

Als hybride hond is de geschiedenis van de Daniff relatief kort. De neiging om opzettelijk twee verschillende rashonden te kruisen is een relatief nieuw fenomeen, dat slechts enkele decennia teruggaat. De geschiedenis van de Daniff wordt daarom het best beschreven door de geschiedenis van zijn twee ouderrassen.
        

Een beetje van de Duitse Dog

        
De Duitse Dog is een hond die in de loop der tijd een complete ommekeer heeft ondergaan. Honden die voldoen aan de beschrijving van de enorme omvang van de Duitse Dog kunnen worden gevonden in 3000 voor Christus in Egypte en 2000 voor Christus in Babylon. Deze honden vergezelden Assyrische, Romeinse en Griekse handelaren om zich in heel Europa te vestigen. In de Middeleeuwen stonden deze honden bekend als Sangliers, omdat ze werden gebruikt om op wilde zwijnen te jagen. In die tijd werden hun oren vaak afgeknipt om te voorkomen dat hun oorschelpen zouden worden doorboord door slagtanden van wilde zwijnen. Natuurlijk vereiste deze taak van de honden dat ze extreem fel en moedig waren, en hun temperament was ver verwijderd van de zachtaardige honden van vandaag. De verandering in temperament werd bewust ontwikkeld vanaf de 19e eeuw. De Duitse Dog werd beschouwd als een mooie, maar gevaarlijke hond en er werden bewuste pogingen gedaan om ze te rehabiliteren tot een vredelievende metgezel. Gelukkig zijn deze inspanningen geslaagd en zijn ze terug te vinden in de rustige honden die we vandaag de dag kennen.
Standaard van de Duitse Dog

Een beetje van de Mastiff

De Mastiff is nog zo'n massieve hond met een werkende oorsprong. Hun voorouders waren Molosser honden, zo groot en woest dat ze soldaten vergezelden in de strijd. Deze oude honden gaven aanleiding tot een groot aantal grote hondenrassen, zoals de Rottweiler, Sint Bernard en de Tibetaanse Mastiff. Interessant genoeg gaven ze ook aanleiding tot kleinere rassen, zoals de Mopshond, die een klein beetje Molosser DNA draagt. Mastiffs werden populair in de 16e eeuw als sporthonden om stieren te helpen azen. Toen deze bloedsporten in de 19e eeuw werden verboden, daalde het aantal Mastiffs. Ze daalden verder tijdens de twee wereldoorlogen, als gevolg van de hoeveelheid voedsel die ze consumeerden. De Mastiff beleefde een opleving in de tweede helft van de 20e eeuw dankzij de introductie van Canadese bloedlijnen. Ook zij genoten van een groeiende populariteit in hun zachtere reïncarnatie.
Standaard van de Mastiff

Uiterlijk van de Daniff

Met twee reusachtige rasouders heeft de Daniff, zoals het hoort, ook enorme proporties. Maar waar de Duitse Dog elegant is, is de Mastiff gedrongener, en dat is bij de Daniff duidelijk te zien. De Mastiff neigt ook naar een gerimpeld gezicht, wat van invloed is op de lange snuit en elegante verschijning van de Duitse Dog, waardoor de Daniff een licht bezorgde of gegroefde wenkbrauw krijgt. De Daniff is ook goed uitgerust met wangen, dus kwijlen is te verwachten. De twee verwante rassen hebben een korte vacht met een dichte vacht. Kleuren kunnen sterk variëren van abrikooskleurig of reekleurig van de Duitse Dog tot gestroomd, blauw, zwart of harlekijn van de Duitse Dog. Wat met zekerheid gezegd kan worden is dat de Daniff flaporen heeft en een lange, sterke staart.

Temperament van de Daniff

Naast zijn grootte is het bijzondere aan de Daniff zijn betrouwbare karakter. Ze zijn ook intelligent, maar om te leren hebben ze geduld, consistentie en een goede houding van hun eigenaar nodig. Vanwege hun grote formaat is het essentieel dat puppy's goed gesocialiseerd worden, zodat ze opgroeien tot kalme, goed aangepaste volwassenen. Een overbezorgde Daniff kan echte schade aanrichten als hij onhandelbaar wordt.

Behoeften en activiteiten van de Daniff

De Daniff is een vrij actieve hond. Het is aan te raden dat hij voldoende beweging krijgt om zijn gewicht en gezondheid op peil te houden. Ze kunnen de neiging hebben om aan te komen als ze niet worden blootgesteld aan regelmatige lichaamsbeweging. Hij doet het het beste in een huis met een grote tuin waar hij kan rennen en spelen. Hij kan het ook leuk vinden om samen met jou een wandeling van een paar kilometer te maken. Het hondenpark is een ideale plek voor de Daniff, hij zal genieten van de mogelijkheid om uit te gaan, te rennen en te spelen met andere honden. Hij heeft regelmatig beweging nodig om te voorkomen dat hij overmatig gaat kauwen of blaffen. Denk er wel aan dat je Daniff 's nachts bij je binnen wil zijn. Laat hem nooit de hele tijd buiten.

Onderhoud van de Daniff

De gladde vacht van uw Daniff kan gemakkelijk verzorgd worden door hem wekelijks te borstelen met een borstel. Als het rui-seizoen aanbreekt, is meer dan wekelijks borstelen de regel. Als je Daniff puppy Mastiff rimpels erft, moet je ze dagelijks schoonmaken om bacteriële infecties te voorkomen. Gebruik een vochtig washandje om de rimpels schoon te maken. Zorg ervoor dat het gebied niet vochtig blijft, want dat kan de groei van bacteriën bevorderen. Het gebit van deze massieve hond is groot, maar moet net zo zorgvuldig worden gereinigd als het kleine, dicht op elkaar staande gebit van een klein ras. Tandsteenvorming komt voor bij elk hondenras, dus minstens twee of drie keer per week poetsen is aan te raden. Wen de Daniff als puppy aan alle verzorgingsverwachtingen, dat maakt het makkelijker als hij groot en zwaar is.