![]() |
Doxie-Chin |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Duitsland <> Japan -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Doxie-Chin |
De Doxie-Chin is een kruising van een Dashond en een Japanse spaniël. Omdat twee zuiver geregistreerde rassen opzettelijk werden gekruist, wordt de Doxie-Chin beschouwd als een scheppingsras. De Doxie-Chin is een kleine hond met een gewicht tussen 4,5 en 11,5 kilo. Hun vacht kan fijn of pezig zijn en moet 2 tot 3 keer per week worden geborsteld. De Doxie-Chin heeft de fysieke en persoonlijkheidskenmerken van zijn beide ouders. Het zijn zachtaardige, vrolijke en gevoelige honden. Door hun kleine formaat is de Doxie-Chin misschien geen goed ras voor gezinnen met jonge kinderen. Kleine kinderen kunnen soms wat ruw zijn, wat ertoe kan leiden dat de hond gewond raakt en gebeten wordt. De Doxie-Chin is over het algemeen geen blaffer en kan zich indien nodig goed aanpassen aan een leven op een flat. |
Geschiedenis van de Doxie-Chin |
De Doxie-Chin is een modern ras. Bijgevolg is de documentatie over hun geschiedenis beperkt. We kunnen de geschiedenis van zijn ouders wat nader bekijken. |
Een beetje van de Dashond |
||
De Dashond zou zijn oorsprong hebben in Duitsland in de vroege jaren 1600. Ze werden gebruikt als jachthonden om wild uit hun holen te jagen. Ze werden zelfs gebruikt voor de jacht op wilde zwijnen in groepen honden. De Dashond werd gefokt om sterk, moedig en alert te zijn. Het woord Dashond betekent letterlijk "dassenjagende hond" in het Duits. De oorspronkelijke Dashond was groter dan de huidige Dashond, met een gewicht tussen 13,5 en 18 kilo, en had langere poten. De Amerikaanse Dashondclub werd opgericht in 1881. De eerste Dashond die werd geregistreerd bij de American Kennel Club dateert uit 1885. Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog verloor de Dashond aan populariteit door zijn associatie met Duitsland. Vandaag de dag staat de Dashond op de 13e plaats op de lijst van meest populaire honden van de AKC. Dashonds blinken uit in veldproeven en aardhondenproeven. In de Verenigde Staten worden terriërproeven georganiseerd door de American Kennel Club en de American Working Terrier Association. | ||
![]() |
||
Standaard van de Dashond | ||
Een beetje van de Japanse Spaniel |
||
Men denkt dat de Japanse Spaniel oorspronkelijk uit China komt. Hoe ze precies in Japan terecht zijn gekomen wordt betwist. Er zijn verschillende opvattingen, zoals dat ze naar Japan werden gebracht door boeddhistische leraren, of dat ze aan een Japanse keizerin werden gegeven door een Chinese heerser. Japanse Spaniels werden gehouden als gezelschapshonden door de Japanse keizerlijke familie. Ze waren verboden om aan het volk toe te behoren. De eerste Japanse Spaniels werden naar Amerika gebracht in 1853 door Commodore Matthew Perry. De honden werden gehouden als huisdieren. De Amerikaanse Kennel Club erkende het ras officieel in 1888, onder de naam "Japanse Spaniel". De AKC veranderde de naam van het ras officieel in Japanse Chin in 1977. Japanse Spaniels zijn geliefde metgezellen geweest van Blondie, de familie Osbourne, Joan Rivers en Shah Rukh Khan. | ||
![]() |
||
Standaard van de Japanse Spaniel |
Uiterlijk van de Doxie-Chin |
De Doxie-Chin heeft de fysieke kenmerken van zijn beide ouders. Het is een kleine hond met een gewicht van 13,5 tot 18 kilo. Zijn vacht kan fijn of pezig zijn en kan een combinatie van kleuren zijn zoals zwart, tan, wit, bruin, grijs, merle of goud. De oren van de Doxie-Chin zijn over het algemeen lang en slap. Zijn lichaam is langer dan dat van de Japanse Spaniel. Zijn snuit is korter dan die van de Dashond. De ogen en neus van de Doxie-Chin zijn donker. |
Temperament van de Doxie-Chin |
Het temperament van de Doxie-Chin is een combinatie van de persoonlijkheden en karakters van de Dashond en de Japanse spaniël. Japanse Spaniels worden vergeleken met katten omdat ze graag klimmen en zitten op hogere meubels of trappen. Ze zijn aanhankelijk, gevoelig, liefdevol en aanhankelijk. Dashonds zijn erg alert en zijn goede waakhonden. Dashonds hebben een vroege socialisatie met vreemden en andere honden nodig. Dashonds en Japanse Spaniels worden niet graag alleen gelaten en kunnen last hebben van verlatingsangst. Scheidingsangst kan leiden tot gedragsproblemen zoals blaffen, kauwen en krabben aan de deur. Een professionele hondengedragstherapeut kan enkele suggesties doen om hem te helpen zijn angsten te overwinnen. Je hybride zal een toegewijde metgezel zijn die veel liefde en aandacht nodig heeft om hem gelukkig te houden en zich veilig te laten voelen. |
Behoeften en activiteiten van de Doxie-Chin |
De Dashond heeft een gemiddeld energieniveau en de Japanse spaniël heeft een laag energieniveau. Je Doxie-Chin zal weinig tot matig energie verbruiken. Hij zal genieten van dagelijkse wandelingen en interactief spel. Uw Doxie-Chin kan ook genieten van een bezoek aan een hondenpark en van het verkennen van een omheinde tuin. Hij mag echter niet zonder toezicht in een tuin worden achtergelaten, want hij kan zich gemakkelijk een weg naar buiten graven. Doxie-Chins zijn gevoelig voor hoge temperaturen. Tijdens de zomermaanden moet hij in de schaduw worden uitgelaten. Interactief spel bij warm weer kan bestaan uit het gooien van zijn favoriete speeltje door een lange gang of het werken met zijn neus. Deze activiteiten bevredigen ook zijn cognitieve behoeften. De Doxie-Chin doet het het beste in een gezin dat bereid is de tijd te nemen om zowel zijn geest als zijn lichaam te stimuleren. |
Onderhoud van de Doxie-Chin |
De Doxie-Chin moet meerdere keren per week geborsteld worden om dode en losse haren te verwijderen. Ze hoeven slechts om de drie tot vier maanden in bad. Gebruik alleen hondenshampoo, want mensenshampoo kan de huid van de hond uitdrogen. Tanden moeten wekelijks worden geborsteld om tandsteen en tandvleesaandoeningen te voorkomen. Nagels moeten maandelijks worden geknipt als ze niet vanzelf slijten. Training in een bench is nuttig als uw puppy een sloper is. Puppy's kunnen op dingen kauwen die ze niet zouden moeten kauwen. Het is belangrijk om hem kauwspeeltjes te geven zodat hij niet op gevaarlijke voorwerpen kauwt of iets eet dat schadelijk kan zijn. |