Labloodhound

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Canada <> België -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen
Dit ras staat ook wel bekend als
Labhound
Labrador-Bloodhound

Een korte presentatie van de Labloodhound

Een mooi en nobel ras, deze kruising tussen de geliefde Labrador Retriever en de energieke St. Hubert's Hound heeft een leuk huisdier en een enthousiaste werker voortgebracht. Dit ras is aangepast aan een verscheidenheid aan taken, waaronder speuren en apporteren, en doet het het beste in een landelijke omgeving. De ogen en oren die typisch zijn voor de Bloedhond zijn minder uitgesproken bij de Labloodhound, maar blijven tot op zekere hoogte aanwezig. Hun gezicht lijkt op dat van de Labrador, maar hun oren zijn over het algemeen veel langer. Hun korte vacht kan tinten bruin, zwart en wit bevatten.

Geschiedenis van de Labloodhound

De Labloodhound is ook bekend als Labhound of Labrador-Bloodhound. Hoewel de Labrador Retriever en de St. Hubert's Hound een beetje op elkaar lijken en beide hun oorsprong hebben in de jacht, hebben ze een heel verschillende geschiedenis. Hoewel het onmogelijk is om te weten wanneer, vond de eerste kruising tussen de Labrador Retriever en de St. Hubert's Hound waarschijnlijk plaats tegen het einde van de 20e eeuw. In die tijd begonnen mensen over de hele wereld rashonden te mixen om te zien wat de resultaten zouden zijn. Hoewel deze specifieke gekruiste honden over het algemeen worden gefokt om als huisdier te worden gehouden, wordt een groot deel van de Labloodhounds nu gebruikt als werkhond.
        

Een beetje van de Labrador Retriever

        
Ondanks zijn naam komt de Labrador Retriever oorspronkelijk niet uit Labrador, maar zou hij oorspronkelijk uit Newfoundland komen. De meesten zijn het erover eens dat zijn voorouder de St. John's Water Dog is, een uitgestorven Newfoundland ras dat zich anekdotisch meer thuis voelt in het water dan op het land. Historisch gezien werd de Labrador Retriever gebruikt om te jagen op zowel droog als nat land, waardoor hij favoriet was bij de lokale vissers. Natuurlijk gebruiken velen de Labrador Retriever vandaag de dag nog steeds voor dit doel, hoewel het ras zich heeft ontwikkeld tot een veelheid aan andere disciplines. Labrador Retrievers zijn te zien als therapiehonden, blindengeleidehonden en zelfs drugsdetectors op vliegvelden en veerbootterminals. De Labrador Retriever is zelfs zo'n succesvol ras dat hij nu in veel landen ter wereld in de top tien van populaire honden staat.
Standaard van de Labrador Retriever

Een beetje van de Bloedhond

De Bloedhond is vermoedelijk afgeleid van de St. Hubert's Hound, een Frans ras dat honderden jaren geleden bestond maar nu is uitgestorven. Deze grote honden jaagden op wilde zwijnen en herten en werden traditioneel gehouden door monniken in kloosters. Er wordt zelfs beweerd dat St-Hubert's Hounds ooit werden gebruikt om criminelen te achtervolgen, omdat ze door hun uitstekende reukvermogen een aanwinst waren voor de toenmalige politie.
Standaard van de Bloedhond

Uiterlijk van de Labloodhound

De Labloodhound is een grote, atletische hond die over het algemeen de beste fysieke eigenschappen van elke ouder overneemt, wat hem tot een succesvolle atleet maakt. Hun lichamen zijn groot en gespierd. Volwassen honden wegen tussen de 31 en 45 kg en hun lichaamslengte varieert van 53 tot 63 cm. Hun krachtige lichaam en gespierde ledematen zorgen voor zowel snelheid als uithoudingsvermogen. Hoewel de Labloodhound misschien niet de opvallend lange oren en de schattig hangende huid van de Saint-Hubert heeft, hebben velen zeker groter dan gemiddeld hangende oren en dezelfde melancholische bruine ogen. De grote zwarte neus van de Labloodhound is duidelijk zichtbaar op hun gezicht. Sommige huidplooien rond het hoofd en de nek zijn mogelijk, hoewel ze zelden in dezelfde mate te zien zijn als bij een raszuivere St. De staart van de Labloodhound is lang en slank en wordt vaak recht of in de lucht gedragen. De vacht is kort en dicht met bruin, zwart of een mengeling van beide. Witte vlekken op de vacht zijn niet ongewoon en velen hebben vlekken op de nek en benen.

Temperament van de Labloodhound

Zoals elke Labrador Retriever-eigenaar je zal vertellen, is het een vriendelijk ras. Hoewel de Labloodhound over het algemeen iets terughoudender is dan zijn ouders, is het een veelzijdig en sociaal ras. Sommigen zijn op hun hoede voor vreemden en hebben van jongs af aan een goede socialisatie nodig om gasten in huis te kunnen tolereren. Als het op hun eigen gezin aankomt, zijn Labloodhounds een ras dat te vertrouwen is en bekend staat als volgzaam en goed met kinderen, vaak gedragen ze zich als een kinderoppas. Frustrerend genoeg zijn gedragsproblemen niet ongewoon bij ondergestimuleerde Labloodhounds. Ze zijn een ras op zich en blijven graag actief en bezig. Honden die lange tijd alleen thuis gelaten worden, kunnen ongewenste ondeugden ontwikkelen, zoals huilen en graafgedrag. Dit kan worden voorkomen door ervoor te zorgen dat deze honden veel beweging krijgen en mentaal gemotiveerd blijven. Het kenmerkende blaffen en janken van de Bloedhond wordt meestal doorgegeven aan de Labloodhound, die veel lawaai zal maken om zijn baas te waarschuwen voor elke nieuwe activiteit. Hoewel ze hierdoor uitstekende waakhonden zijn, kan het een probleem worden als je in een stedelijke omgeving woont.

Behoeften en activiteiten van de Labloodhound

Een Labloodhound is een energieke hond die dagelijks beweging nodig heeft om fit te blijven en slechte gewoontes te voorkomen. Ze zullen genieten van lange wandelingen en rennen en waarschijnlijk ook van zwemmen, dus ze zullen graag naar het strand gaan. Balspelletjes zijn een goed idee om overtollige energie kwijt te raken. Als ze in een openbare ruimte worden uitgelaten, moet je ze in de gaten houden als ze ronddwalen op zoek naar een interessante geur. Deze honden zijn het meest geschikt voor een huis met een omheinde tuin, niet voor een flat, want ze zijn groot en hebben ruimte nodig. Met hun dichte vacht is het niet aan te raden om je huisdier op het heetst van de dag uit te laten, maar eerder in de vroege ochtend of late avond.

Onderhoud van de Labloodhound

Labloodhounds hebben een dichte vacht en verharen niet veel, dus ze hebben weinig onderhoud nodig als het op verzorging aankomt. Ze doen het goed met af en toe een borstelbeurt, maar ze moeten de huidplooien regelmatig schoonmaken om huidproblemen te voorkomen. Omdat beide ouderrassen vatbaar zijn voor oorontstekingen, is het cruciaal om de oren van je hond regelmatig te controleren en schoon te maken om ophoping van vuil te voorkomen. Het is altijd een goed idee om er een gewoonte van te maken om de tanden van je hond regelmatig te poetsen. Dit ras kauwt waarschijnlijk veel, dus het is belangrijk om te controleren op gebarsten tanden. Het is ook belangrijk om de nagels te controleren om te zien of ze geknipt moeten worden.