Uiterlijk van de Labloodhound
|
| De Labloodhound is een grote, atletische hond die over het algemeen de beste fysieke eigenschappen van elke ouder overneemt, wat hem tot een succesvolle atleet maakt. Hun lichamen zijn groot en gespierd. Volwassen honden wegen tussen de 31 en 45 kg en hun lichaamslengte varieert van 53 tot 63 cm. Hun krachtige lichaam en gespierde ledematen zorgen voor zowel snelheid als uithoudingsvermogen. Hoewel de Labloodhound misschien niet de opvallend lange oren en de schattig hangende huid van de Saint-Hubert heeft, hebben velen zeker groter dan gemiddeld hangende oren en dezelfde melancholische bruine ogen. De grote zwarte neus van de Labloodhound is duidelijk zichtbaar op hun gezicht. Sommige huidplooien rond het hoofd en de nek zijn mogelijk, hoewel ze zelden in dezelfde mate te zien zijn als bij een raszuivere St. De staart van de Labloodhound is lang en slank en wordt vaak recht of in de lucht gedragen. De vacht is kort en dicht met bruin, zwart of een mengeling van beide. Witte vlekken op de vacht zijn niet ongewoon en velen hebben vlekken op de nek en benen. |
Temperament van de Labloodhound
|
| Zoals elke Labrador Retriever-eigenaar je zal vertellen, is het een vriendelijk ras. Hoewel de Labloodhound over het algemeen iets terughoudender is dan zijn ouders, is het een veelzijdig en sociaal ras. Sommigen zijn op hun hoede voor vreemden en hebben van jongs af aan een goede socialisatie nodig om gasten in huis te kunnen tolereren. Als het op hun eigen gezin aankomt, zijn Labloodhounds een ras dat te vertrouwen is en bekend staat als volgzaam en goed met kinderen, vaak gedragen ze zich als een kinderoppas. Frustrerend genoeg zijn gedragsproblemen niet ongewoon bij ondergestimuleerde Labloodhounds. Ze zijn een ras op zich en blijven graag actief en bezig. Honden die lange tijd alleen thuis gelaten worden, kunnen ongewenste ondeugden ontwikkelen, zoals huilen en graafgedrag. Dit kan worden voorkomen door ervoor te zorgen dat deze honden veel beweging krijgen en mentaal gemotiveerd blijven. Het kenmerkende blaffen en janken van de Bloedhond wordt meestal doorgegeven aan de Labloodhound, die veel lawaai zal maken om zijn baas te waarschuwen voor elke nieuwe activiteit. Hoewel ze hierdoor uitstekende waakhonden zijn, kan het een probleem worden als je in een stedelijke omgeving woont. |
Behoeften en activiteiten van de Labloodhound
|
| Een Labloodhound is een energieke hond die dagelijks beweging nodig heeft om fit te blijven en slechte gewoontes te voorkomen. Ze zullen genieten van lange wandelingen en rennen en waarschijnlijk ook van zwemmen, dus ze zullen graag naar het strand gaan. Balspelletjes zijn een goed idee om overtollige energie kwijt te raken. Als ze in een openbare ruimte worden uitgelaten, moet je ze in de gaten houden als ze ronddwalen op zoek naar een interessante geur. Deze honden zijn het meest geschikt voor een huis met een omheinde tuin, niet voor een flat, want ze zijn groot en hebben ruimte nodig. Met hun dichte vacht is het niet aan te raden om je huisdier op het heetst van de dag uit te laten, maar eerder in de vroege ochtend of late avond. |
Onderhoud van de Labloodhound
|
| Labloodhounds hebben een dichte vacht en verharen niet veel, dus ze hebben weinig onderhoud nodig als het op verzorging aankomt. Ze doen het goed met af en toe een borstelbeurt, maar ze moeten de huidplooien regelmatig schoonmaken om huidproblemen te voorkomen. Omdat beide ouderrassen vatbaar zijn voor oorontstekingen, is het cruciaal om de oren van je hond regelmatig te controleren en schoon te maken om ophoping van vuil te voorkomen. Het is altijd een goed idee om er een gewoonte van te maken om de tanden van je hond regelmatig te poetsen. Dit ras kauwt waarschijnlijk veel, dus het is belangrijk om te controleren op gebarsten tanden. Het is ook belangrijk om de nagels te controleren om te zien of ze geknipt moeten worden. |
Nederlands (nl-NL)