 |
Labernese |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Canada <> Zwitserland -> Canada | |
Vertaling |
Francis Vandersteen | |
Dit ras staat ook wel bekend als |
Labernois
|
Een korte presentatie van de Labernese |
| De Labernese is een mix van Labrador Retriever en Berner Sennenhond. Het zijn grote, vriendelijke honden die graag bij hun gezin zijn en het niet goed doen als ze lange tijd alleen gelaten worden. Ze kunnen last hebben van verlatingsangst en destructief worden. Het zijn zachtaardige, kalme en intelligente honden, gefokt als werkhonden voor blinden en gehandicapten, maar ook geweldige huisdieren. Ze schieten goed op met kinderen en hebben regelmatig beweging nodig om fit en gelukkig te blijven. Het enige nadeel is dat het ras een relatief korte levensduur heeft. Veel voorkomende kleuren zijn zwart, geel, chocolade en wit, en ze kunnen effen of tweekleurig zijn. Hun vacht is dicht, zacht, lang en golvend. |
Geschiedenis van de Labernese |
| De Labernese is een combinatie van een raszuivere Berner Sennenhond, een boerderijhond uit de Zwitserse Alpen, en een Labrador Retriever, gefokt als trekhond door vissers uit Newfoundland. Het idee was om het beste van beide rassen te nemen en een bijna perfecte hond te creëren om blinden en gehandicapten te helpen. De Mira Foundation begon met de ontwikkeling van het ras in de jaren 1990 en startte ongeveer tien jaar later met een officieel fokprogramma. De stichting is vernoemd naar een Labrador-teefje, Mirabelle, een van de eerste geleidehonden die werd getraind door oprichter Eric St-Pierre. Ze gebruiken de beste bloedlijnen en hanteren strenge foknormen om ervoor te zorgen dat hun honden het juiste temperament hebben om te werken met mensen met een handicap. Beide ouderrassen staan bekend om hun intelligentie, zachtheid en tolerantie en worden al lang gebruikt als werkhonden. Beide ouderrassen zijn goede metgezellen die gedijen op menselijke interactie en ook uitblinken in hondensporten en wedstrijden. |
Een beetje van de Labrador Retriever |
||
| Ondanks zijn naam komt de Labrador Retriever oorspronkelijk niet uit Labrador, maar zou hij oorspronkelijk uit Newfoundland komen. De meesten zijn het erover eens dat zijn voorouder de St. John's Water Dog is, een uitgestorven Newfoundland ras dat zich anekdotisch meer thuis voelt in het water dan op het land. Historisch gezien werd de Labrador Retriever gebruikt om te jagen op zowel droog als nat land, waardoor hij favoriet was bij de lokale vissers. Natuurlijk gebruiken velen de Labrador Retriever vandaag de dag nog steeds voor dit doel, hoewel het ras zich heeft ontwikkeld tot een veelheid aan andere disciplines. Labrador Retrievers zijn te zien als therapiehonden, blindengeleidehonden en zelfs drugsdetectors op vliegvelden en veerbootterminals. De Labrador Retriever is zelfs zo'n succesvol ras dat hij nu in veel landen ter wereld in de top tien van populaire honden staat. | ||
 |
||
| Standaard van de Labrador Retriever | ||
Een beetje van de Berner Sennenhond |
||
| De Berner Sennenhond, liefkozend Berner genoemd, wordt al meer dan 2000 jaar in de Zwitserse Alpen gebruikt als waakhond en om vee te hoeden. Hun voorouders zijn waarschijnlijk de Molosser, een Mastiff-stijl hond die de Romeinen met zich meebrachten in de eerste eeuw voor Christus. Berner Sennenhonden arriveerden in Engeland en Amerika kort na de Eerste Wereldoorlog. De Bernese Mountain Dog Club of America werd opgericht in 1968, terwijl de Bernese Mountain Club of America in 1981 lid werd van de American Kennel Club. | ||
 |
||
| Standaard van de Berner Sennenhond |
Uiterlijk van de Labernese |
| De Labernese is een mix van raszuivere Labrador Retriever en Berner Sennenhond. Het zijn grote tot reusachtige honden met een gewicht tot 50 kilo en een gemiddelde hoogte van 71 centimeter. Veel voorkomende kleuren zijn zwart, geel, wit en chocolade. Ze kunnen effen of tweekleurig zijn. Ze hebben een dubbele vacht die dicht, ruig en zacht is. Laberneses hebben donkere, gezette, amandelvormige ogen met een vriendelijke, intelligente uitdrukking. Ze hebben een rechte snuit en zachte oren die dicht tegen het hoofd hangen. Deze honden hebben sterke benen en zijn goed gebouwd met een diepe borstkas. |
Temperament van de Labernese |
| De Labernese is een zachtaardige reus die aanhankelijk en intelligent is en graag wil behagen. Ze doen niets liever dan bij hun gezin zijn en als ze voor langere tijd aan hun lot worden overgelaten, krijgen ze het benauwd van de afzondering, wat kan leiden tot destructief gedrag. Het zijn grote, goed gebouwde honden, maar ze hebben veel energie, dus dagelijkse beweging is nodig om dat te verbranden. Het zijn geduldige, goedgehumeurde honden en erg goed met kinderen. Omdat het grote honden zijn, moeten kleine kinderen onder toezicht staan en leren ze te respecteren. Ze zijn ook vriendelijk met andere huisdieren. Labernes zijn goede waakhonden en zullen hun baas waarschuwen voor indringers, maar door hun vriendelijke aard is het onwaarschijnlijk dat ze agressief worden. Het ras is gemakkelijk te trainen en reageert het best op positieve versterking, zoals de meeste honden. Ze zijn geschikt voor nieuwe eigenaars, maar hebben een stevige, zelfverzekerde hand nodig. |
Behoeften en activiteiten van de Labernese |
| Een Labernese is een zeer energieke hond die dagelijks beweging nodig heeft, waaronder lange wandelingen en trektochten. Ze houden van zwemmen, dus naar het strand gaan is een goed idee, en ze spelen graag met ballen en frisbees. Dit ras is ook uitstekend geschikt voor hondensporten en zal het goed doen in gehoorzaamheid of behendigheid. Ze doen het het beste in een koude omgeving, dus als algemene regel geldt: train je huisdier niet op het heetst van de dag. Laberneses doen het niet goed in een flat omdat ze te groot zijn, maar een huis met een omheinde tuin is ideaal. Ze moeten ongeveer een uur beweging per dag krijgen om gelukkig en tevreden te blijven. |
Onderhoud van de Labernese |
| Laberneses verharen veel, dus ze moeten dagelijks geborsteld worden om hun verfomfaaide haar te verwijderen en klitten te voorkomen. Het is niet nodig om ze vaak te wassen, alleen als ze erg vuil zijn, anders kan de huid uitdrogen. Het beste is om een veterinaire shampoo te gebruiken en goed uit te spoelen. Het ras is gevoelig voor oorontstekingen, dus het is belangrijk om de oren vaak te controleren, vooral na het zwemmen. Nagels zouden vanzelf moeten slijten door alle beweging die ze krijgen, maar het is een goed idee om ze voor de zekerheid te controleren. Probeer je hond van jongs af aan de gewoonte bij te brengen om elke dag zijn tanden te poetsen voor een goede gebitshygiëne. |
Nederlands (nl-NL)