 |
Lhaffon |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Tibet <> België -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Lhaffon |
| De Lhaffon is een kruising tussen een Brussels Griffon en een Lhassa Apso, allebei miniatuurrassen. Ze worden waarschijnlijk maar zo'n 25,5 centimeter groot, wegen gemiddeld zo'n 7 kilo en hebben een lange, zijdeachtige vacht die meestal zwart, bruin of rood is, maar ook crème, fawn, wit, grijs, sable of gestroomd kan zijn. Ze zijn intelligent en vriendelijk voor het grootste deel, maar doen het beter met oudere kinderen dan met jongere, omdat ze de neiging hebben om snauwerig te worden als ze zich te erg ergeren. Ze trainen kan moeilijk zijn omdat ze problemen kunnen hebben met domesticatie, maar met geduld en positieve bekrachtiging zou je hond snel moeten leren. |
Geschiedenis van de Lhaffon |
| De Lhaffon bestaat nog niet lang genoeg om zijn eigen geschiedenis te hebben, dus kun je het beste kijken naar de geschiedenis van zijn ouderrassen. |
Een beetje van de Lhassa Apso |
||
| De boeddhistische monniken die in de Tibetaanse bergen leefden, ontwikkelden de Lhassa Apso als schildwachten voor tempels en kloosters. Sommigen geloven dat de honden afstammen van Tibetaanse Terriers, terwijl anderen denken dat het ras beïnvloed is door honden uit het Noorden. Na bestudering van het DNA van het ras lijkt het erop dat een van de voorouders van de Lhassa Apso een soort bergwolf zou kunnen zijn. Het ras werd ontwikkeld om koude temperaturen te weerstaan en hun beoordelingsvermogen hielp hen te bepalen of iemand die naderde een vriend of vijand was. Het ras werd nooit verkocht, hoewel de Dalai Lama's af en toe een paar aan keizerlijke families en bezoekende hoogwaardigheidsbekleders gaven. In 1933 arriveerde het ras in de Verenigde Staten toen de 13e Dalai Lama een groep kleine honden schonk aan de heer en mevrouw Suydam Cutting. Het begin van het ras in de Verenigde Staten kwam van deze honden en het ras werd erkend door de American Kennel Club in 1935. | ||
 |
||
| Standaard van de Lhassa Apso | ||
Een beetje van de Brussels Griffon |
||
| De Brussels Griffon ontstond in België in de jaren 1800 uit verschillende rassen zoals de Engelse Toy Spaniel, Mopshond, Affenpinscher, Griffon d'Ecurie en mogelijk zelfs de Yorkshire Terrier. Ze werden oorspronkelijk gefokt om klein ongedierte zoals ratten en muizen uit stallen en huizen te verdrijven, maar werden uiteindelijk metgezellen toen taxichauffeurs in de oude paardentaxi's ze meenamen om diefstal tegen te gaan. Hoewel het kleine honden zijn, hebben ze een robuust lichaam en zijn ze erg dapper. Velen zeggen dat ze lijken op de Ewoks uit Star Wars en dat hun menselijke uitdrukkingen lijken op die van de Mopshond. Er zijn twee types, de gladde vacht en de ruwe vacht, maar verder zijn ze allebei hetzelfde ras. Het ras werd op slag beroemd na de hoofdrol in de film 'As Good As It Gets' uit 1997 met Jack Nicholson en Helen Hunt, maar ze werden al veel eerder erkend, in 1910, door de Amerikaanse Kennel Club. Ze zijn het 97e meest populaire hondenras in Amerika. | ||
 |
||
| Standaard van de Brussels Griffon |
Uiterlijk van de Lhaffon |
| De donkerbruine ogen van de Lhaffon zijn groot, rond en intelligent. Hun flaporen zijn driehoekig van vorm en behaard, en ze hebben een korte snuit met een zwarte neus. Hun korte snuit kan het brachycephalic syndrome veroorzaken, wat een ademhalingsafwijking is, dus je moet je hond zo snel mogelijk laten nakijken op ademhalingsmoeilijkheden. Hun lange vacht kan zowat elke kleur hebben, inclusief zwart, grijs, bruin, rood, crème, reekleurig, wit, sable, gestroomd en elke combinatie hiervan. Sommige Lhaffons hebben een stugge of ruwe vacht, maar over het algemeen zijn ze zacht en zijdeachtig zoals de Lhassa Apso. |
Temperament van de Lhaffon |
| Omdat deze honden de neiging hebben om naar kinderen te lachen als ze geplaagd of geïrriteerd worden, doen ze het het beste met volwassenen en oudere kinderen. Ze schieten goed op met andere huisdieren, maar moeten vroeg worden gesocialiseerd omdat ze graag in het middelpunt van de belangstelling staan. De Lhaffon is over het algemeen voorzichtig met vreemden, dus kan op zijn hoede of zelfs agressief zijn tegen bezoekers als hij niet goed getraind is. Ze zijn goede waakhonden en zullen je zeker waarschuwen als er een vreemde of andere bedreiging in de buurt is. Het kan iets langer duren om ze te trainen dan andere honden, maar met tijd en geduld is het te doen. Gebruik geen fysieke straffen, want dat lokt agressie uit bij je hond. Positieve bekrachtiging verdient de voorkeur bij het trainen. |
Behoeften en activiteiten van de Lhaffon |
| Je Lhaffon heeft niet veel beweging nodig, maar neigt wel naar luiheid en overgewicht. Je moet er dus voor zorgen dat ze elke dag minstens 30-45 minuten krachtige activiteit krijgen. Dit ras houdt van apporteren en kan zelfs goed zijn in behendigheidstraining. Dus je kunt dit proberen en hem twee keer per dag meenemen voor een korte wandeling, wat genoeg zou moeten zijn voor één dag. Als ze echter niet genoeg beweging krijgen, hebben ze de neiging om zich te vervelen of angstig te worden en kunnen ze slechte gewoonten ontwikkelen, zoals overmatig blaffen, op dingen kauwen of zelfs agressief worden. |
Onderhoud van de Lhaffon |
| Lhaffons moeten dagelijks of minstens om de dag geborsteld worden met een borstel en een metalen kam om klitten te voorkomen. Afhankelijk van hun vachttype moet hun vacht om de paar maanden worden gestript om dode haren te verwijderen. Je kunt dit met de hand doen of een hulpmiddel gebruiken dat een stripmes wordt genoemd. Daarnaast moet je hun oren eens per week schoonmaken met een vochtig watje en letten op tekenen van irritatie of opeenhoping van was. Baden is slechts om de paar maanden nodig, omdat te vaak baden de huid kan uitdrogen. Knip de nagels van je hond als dat nodig is en poets zijn tanden een of twee keer per week met een speciale hondentandpasta. |
Nederlands (nl-NL)