New Shep

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Duitsland <> Canada -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de New Shep

De New Shep is een specifieke kruising tussen de Duitse Herdershond, een onverstoorbare herdershond die vooral bekend staat om zijn rol in politiekorpsen en militaire bedrijven over de hele wereld, en de Newfoundlander, een sterke en zachtaardige hond die graag zwemt. Het resultaat is over het algemeen een zelfverzekerde en zeer intelligente hond die ook over het algemeen benaderbaar en tolerant is tegenover kinderen en kleine dieren, hoewel roekeloos fokken kan resulteren in honden met een neiging tot agressie of nervositeit, evenals honden met fysieke gezondheidsproblemen. Hoewel erkend door de Designer Breed Registry en de International Designer Canine Registry, is deze kruising op dit moment niet bijzonder populair, dus het vinden van een gerenommeerde fokker kan wat werk kosten en het is uiterst belangrijk om te voorkomen dat je een hond krijgt met agressie- of angstproblemen vanuit hun genetische geschiedenis.

Geschiedenis van de New Shep

De New Shep is een designer hond, de opzettelijke kruising tussen de Duitse Herdershond, een hond die oorspronkelijk werd gefokt voor herderswerk, maar die meer wordt beschouwd als een waakhond en vaak wordt geassocieerd met militaire en politiebescherming, en de Newfoundlander Hound, een zachtaardige reus die zich bijna meer thuis lijkt te voelen in het water dan op het land.

 

        

Een beetje van de Duitse Herdershond

        
Het Duitse Herdershond ras werd ontwikkeld en gestandaardiseerd in de vroege jaren 1900 door kapitein Max Emil Friedrich von Stephanitz, een cavalerieofficier en hondenfokker die zich richtte op de utilitaire eigenschappen van intelligentie, structurele efficiëntie en stabiel temperament. Het ras werd oorspronkelijk ontwikkeld als een herdershond die gemakkelijk schapen kon overtuigen om terug te keren naar de kudde zonder te bijten, en die groot en gezond genoeg was om naast schapen te draven over lange afstanden en hen te beschermen tegen roofdieren. Toen de behoefte aan herdershonden afnam, begon kapitein Max von Stephanitz het ras te promoten als politiehond, en zo is het ras vandaag de dag het meest bekend. De Duitse Herdershond werd in 1908 erkend door de Amerikaanse Kennel Club en is sindsdien een van de populairste rassen, na de Labrador Retriever.
Standaard van de Duitse Herdershond

Een beetje van de Newfoundlander

De Newfoundlander is een oude en enigszins mysterieuze hond en hoewel zijn ware voorouderlijke afkomst misschien nooit bekend zal worden, weten we wel dat hij constant gezelschap bood aan vissers langs de Canadese kust en bekend stond als de originele 'scheepshond'. Great St. John's Dogs genoemd in de jaren 1700, waren deze honden nauw verwant aan de Saint John's Small Dog, een uitgestorven voorganger van de Labrador Retriever, en net als hun kleinere neven, brachten de meeste Newfoundlander Dogs hun dagen door met het ophalen van touwen, netten en vis uit ijskoude wateren, evenals af en toe een overlevende van een schipbreuk. Tegen de jaren 1800, had het Newfoundlander ras aan populariteit gewonnen in Engeland en de Verenigde Staten, waar het niet alleen bekend werd om zijn dapperheid in het water, maar ook om zijn uitzonderlijk zachtaardige aard met kinderen.
Standaard van de Newfoundlander

Uiterlijk van de New Shep

De New Shep is over het algemeen een zeer grote hond, die zich vaak in het rijk der reuzen begeeft, een robuuste hond met zware botten en een atletische bouw. Er zijn zeker verschillen van hond tot hond als het gaat om New Shep hybriden, terwijl beide ouderrassen rechte, sterke ruggen hebben die iets langer zijn dan de honden lang zijn, de rug van de Newfoundlander Dog is over het algemeen vlak terwijl de rug van de moderne Duitse Herdershond vaak een duidelijk aflopende rug heeft, vooral degenen die afkomstig zijn uit hondenshow lijnen, en de Newfoundlander Dog heeft een veel diepere borst en bredere schedel. De snuit van de Duitse Herdershond is langer en spitser dan die van de Newfoundlander Dog en hoewel ze over het algemeen bruine ogen en spitse oren hebben, zijn de ogen van de Newfoundlander Dog over het algemeen kleiner en niet zo amandelvormig als die van de Duitse Herdershond en de oren van de Duitse Herdershond staan rechtop, terwijl de oren van de Newfoundlander Dog naar voren vouwen. Zowel de Duitse Herdershond als de Newfoundlanderer hebben een dubbele vacht, met een zachte, dichte ondervacht met een grove buitenlaag van korte tot middellange vacht die meestal licht golvend is, en dit wordt meestal ook doorgegeven aan hun nakomelingen. De New Shep kruising kan fysieke eigenschappen van beide ouderrassen erven, dus zelfs puppy's uit hetzelfde nest kunnen aanzienlijk in uiterlijk verschillen.

Temperament van de New Shep

In de meeste gevallen zal de combinatie van deze honden een zelfverzekerde, goed gemanierde hond voortbrengen, groot genoeg om te intimideren, maar over het algemeen met een benaderbare manier. Er zijn echter Duitse Herdershond en Newfoundlander lijnen die angst, verlegenheid en agressie kunnen ontwikkelen. Het is daarom essentieel om bij deze kruising te zorgen voor een goede gezondheid en een goed temperament van beide ouders. Hoewel alle interacties tussen honden en jonge kinderen zorgvuldig in de gaten moeten worden gehouden, zijn deze krachtige honden over het algemeen tolerant tegenover kinderen en hebben ze vaak een rustiger temperament dan veel andere honden van hun grootte en zullen ze minder snel builen en blauwe plekken veroorzaken door uitbundig gedrag. Ze kunnen het meestal goed vinden met andere huisdieren in huis als ze vroeg gesocialiseerd worden, en hoewel ze niet overdreven sociaal zijn met andere honden, zijn de meeste interacties tussen honden waarschijnlijk goedaardig, hoewel agressie van hetzelfde geslacht af en toe voorkomt, vooral bij reuen. Een goede socialisatie kan ook helpen voorkomen dat sommige van de meer negatieve gedragskenmerken van de New Shep ontstaan, net als vroege en gevorderde trainingssessies. Training is niet gemakkelijk met deze honden omdat ze waarschijnlijk een zekere mate van onafhankelijkheid hebben, maar als ze betrokken zijn, zijn het zeer trainbare honden en kunnen ze uitblinken in het leren van een verscheidenheid aan vaardigheden, zoals geavanceerde gehoorzaamheidstraining, militair en reddingswerk, speuren en het trekken van kleine karren en sleeën.

Behoeften en activiteiten van de New Shep

Duitse Herdershonds en Newfoundlanderers staan bekend om hun uithoudingsvermogen en kracht, en net als hun ouders heeft de New Shep dagelijks beweging nodig om deze kwaliteiten te behouden. Om fit en gezond te blijven, hebben deze honden minstens een uur per dag krachtige activiteit nodig. Het is belangrijk om te onthouden dat groeiende honden van deze grootte niet te ruw moeten bewegen of spelen of van hoge oppervlakken moeten springen, omdat deze activiteiten soms onomkeerbare schade kunnen toebrengen aan snel groeiende botten en gewrichten. Deze kruising is zowel te actief als te groot voor de meeste flats en is beter geschikt voor een groter huis met een tuin.

Onderhoud van de New Shep

Hoewel deze kruising niet vaak in bad hoeft, vraagt de vacht van de New Shep wel een aanzienlijke inspanning van de eigenaar om hem vrij te houden van vuil, rommel en klitten. Niet alleen heeft de zachte ondervacht de neiging om te klitten, maar de Newfoundlander heeft een vacht die stof en vuil lijkt aan te trekken en de Duitse Herdershond is gevoelig voor zware verharing, waardoor dagelijkse borstelbeurten nodig zijn om klitten, vuil en losse haren te beheren. De rui is voor beide ouderrassen vooral belangrijk in de lente en de herfst en het kan nodig zijn om de frequentie nog meer te verhogen om dit tijdens deze maanden te compenseren.