 |
Peke-A-Chon |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
China <> Frankrijk / België -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Peke-A-Chon |
| De Peke-A-Chon is een specifieke kruising tussen een raszuivere Pekinees en een raszuivere Bichon frise. Het zijn kleine, vriendelijke honden die uitstekende huisdieren zijn. Als uw huisdier de Bichon frise volgt, zal het uitstekend zijn met andere honden en kinderen, maar als het meer een Pekinees temperament heeft, wordt het niet aanbevolen voor mensen met jonge kinderen. Maar het zijn zachtaardige, aanhankelijke honden die een uitstekende aanvulling zullen zijn in elk huis. Ze houden van spelen maar hebben niet veel beweging nodig. Veel voorkomende kleuren zijn zwart, goud, crème en sable en ze hebben vaak combinaties hiervan. Ze hebben lang, dik, zacht haar en zijn over het algemeen hypoallergeen aan de Bichon kant, waardoor ze ideale huisdieren zijn voor mensen met een allergie. Regelmatige verzorging is nodig om ze er op hun best uit te laten zien. |
Geschiedenis van de Peke-A-Chon |
| De Peke-A-Chon is een hybride ras dat bestaat uit een combinatie van een Pekinees en een Bichon frise. |
Een beetje van de Pekinees |
||
| Pekinees werden gefokt als gezelschap aan het keizerlijke hof van China en worden beschouwd als een van de oudste hondenrassen. Ze hebben uitpuilende ogen en, met hun korte neus, de neiging om te snurken, maar ze zijn vandaag de dag net zo populair als ze in de oudheid door royalty's werden vertroeteld. Volgens de Chinese legende is de Pekinese stam ontstaan toen een leeuw verliefd werd op een penseelaapje en de beschermheilige van de dieren smeekte om hem te veranderen in de grootte van een pygmee, maar om zijn leeuwenhart en karakter te behouden. In het verleden werden ze Leeuwenhonden, Zonnehonden en Mouwhonden genoemd omdat ze in de mouwen werden gedragen van mensen aan het keizerlijke hof. De eerste keer dat de westerse wereld van deze hondjes hoorde was toen het keizerlijk paleis werd geplunderd door de Britten in 1860. Vijf van hen werden in het paleis gevonden en bewaakten het lichaam van hun eigenaar, die liever zelfmoord had gepleegd dan gevangen te worden genomen. Ze werden meegenomen naar Engeland en later naar Amerika, waar ze in 1906 werden geregistreerd door de Amerikaanse Kennel Club. | ||
 |
||
| Standaard van de Pekinees | ||
Een beetje van de Bichon frise |
||
| De pluizige witte Bichon frise werd ook gefokt als huisdier en komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied. Men denkt dat ze afstammen van de Barbet, een wollige waterhond. Hier komt de naam 'Bichon' vandaan, want die is afgeleid van de naam Barbichon, een verkleinwoord van het woord Barbet. De Bichon behoort tot dezelfde familie als de Maltezer, de Havanezer, de Bolonais en de Coton de Tuléar. Vier groepen Bichons zijn de Bolognezers, Havanezers, Maltezers en Teneriffe, die werden ontwikkeld op het Canarische eiland Teneriffe. Deze schattige honden waren ook populair bij royalty's. Koning Hendrik III zou zijn huisdier aanbeden hebben en droeg het om zijn nek in een mand. Later werden ze gebruikt als circusartiesten met hun schattige uiterlijk en charmante intelligentie voor het publiek. Na de Eerste Wereldoorlog werden ze in Frankrijk gefokt en in 1956 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Het ras werd erkend door de Amerikaanse Kennel Club in 1972. | ||
 |
||
| Standaard van de Bichon frise |
Uiterlijk van de Peke-A-Chon |
| De Peke-A-Chon is een hybride ras, een kruising tussen een raszuivere Pekinees en een raszuivere pluizige witte Bichon frise. Het zijn speelgoedrassen en vrij klein, met een gewicht tot 7 kg en een lengte tot 30,5 cm. Veel voorkomende kleuren zijn zwart, goud, crème, wit en sable en ze hebben vaak variaties hierop. Ze hebben lang, dik, zacht haar en zijn hypoallergeen, waardoor ze perfecte huisdieren zijn voor mensen met een allergie. Het betekent ook dat ze minder verharen, waardoor ze makkelijker te verzorgen zijn. Ze hebben bruine ogen en zwarte neuzen en staarten die over hun rug buigen. |
Temperament van de Peke-A-Chon |
| Een Peke-A-Chon is een intelligente, aanhankelijke hond die zijn baasjes graag knuffelt. Ze zijn het meest geschikt voor mensen met oudere kinderen, omdat de Pekinees niet goed overweg kan met heel jonge kinderen en kan bijten als hij wordt geprovoceerd. Maar de Peke-A-Chon leert zich aan te passen als er vroeg met training en socialisatie wordt begonnen. Ze vinden het niet prettig om lange perioden alleen gelaten te worden en passen dus in een gezin waar een groot deel van de dag iemand thuis is. Ze zijn geschikt voor nieuwe eigenaars en zijn vrij gemakkelijk te trainen, hoewel zindelijk worden een beetje lastig kan zijn. Zoals alle honden reageren ze het best op positieve versterking en veel lof. Dit ras kan veel blaffen, dus het zijn goede waakhonden, maar zorg ervoor dat ze leren wanneer ze moeten stoppen. De beste manier is om ze bezig te houden en ze veel beweging en speeltijd te geven. Ze kunnen een beetje verlegen zijn bij vreemden, maar met hun vriendelijke aard zal dit niet lang duren. |
Behoeften en activiteiten van de Peke-A-Chon |
| Een Peke-A-Chon is een actieve en speelse hond, maar hij heeft niet veel beweging nodig om fit en gezond te blijven. Maar een dagelijkse wandeling en regelmatig spelen houdt ze ontspannen en gelukkig. Ze willen graag binnenshuis spelen of op de bank liggen, dus ze zijn geschikt voor mensen die in een flat wonen. Deze honden hebben gezelschap nodig om te voorkomen dat ze destructief gedrag gaan vertonen. Ze zijn vrij gevoelig voor warmte, dus zorg ervoor dat je ze traint voordat het te warm wordt in de zomer. Ze kunnen de neiging hebben om weg te lopen, dus houd ze in het openbaar aan de lijn. |
Onderhoud van de Peke-A-Chon |
| Hoewel ze niet veel verharen, moet de vacht van een Peke-A-Chon dagelijks worden geborsteld om klitten te voorkomen. Ze moeten ook om de paar weken worden getrimd om ze schoon en fit te houden. Ze zijn waarschijnlijk hypoallergeen, de Bichon frise wel maar de Pekinees niet, dus het hangt ervan af welk ras de meest dominante ouder is. Deze rassen hebben speciale aandacht nodig voor hun gezicht, dat dagelijks schoongemaakt moet worden om traanvlekken of ontwikkelingsproblemen met de huidplooien in dat gebied te voorkomen. Ze moeten ook zorgvuldig worden afgedroogd na het baden. Oren moeten ook wekelijks worden gecontroleerd op vuil en tanden moeten dagelijks worden gepoetst om een goede tandhygiëne te behouden en een slechte adem te voorkomen. De nagels moeten ook worden geknipt als dat nodig is. |
Nederlands (nl-NL)