 |
Peke-A-Pin |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
China <> Duitsland -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Peke-A-Pin |
| De Peke-A-Pin is een specifieke kruising tussen een raszuivere Pekinees en een raszuivere Duitse Dwergpinscher. Het zijn kleine honden, maar vol energie en zeer zelfverzekerd. Ze hebben een stevige hand nodig om te weten wie de baas is. Maar het zijn loyale en aanhankelijke honden die erg nieuwsgierig zijn, vooral als het gaat om het eten van alles wat ze tegenkomen. Ze zijn het meest geschikt voor gezinnen met oudere kinderen en zijn graag de enige hond in huis. Vroege socialisatie is noodzakelijk als er andere honden of katten zijn. Of ze het korte, gladde haar van de Min Pin of het langere haar van de Pekinees hebben, hangt af van hoeveel verzorging ze nodig hebben, maar meer dan een paar keer per week hun tanden poetsen is er niet nodig. Veel voorkomende kleuren zijn zwart en bruin, zwart en wit, chocolade, grijs en goud. |
Geschiedenis van de Peke-A-Pin |
| De Peke-A-Pin is een hybride ras, een kruising tussen een Pekinees en een Duitse Dwergpinscher. |
Een beetje van de Pekinees |
||
| Pekinees werden in China gefokt als metgezellen van de Chinese keizerlijke familie. Ze ontlenen hun naam aan de toenmalige hoofdstad Peking en worden beschouwd als het oudste hondenras, dat 2000 jaar oud is. De eerste Pekes arriveerden in Engeland als trofeeën van de Opiumoorlog in 1860. Koningin Victoria kreeg de kleinste, die ze 'Looty' noemde als verwijzing naar de Britse troepen die het keizerlijk paleis in brand staken. Pekineesjes staan ook bekend als Pelchie Dog, Peke, Lion Dog of Peking Lion Dog vanwege hun gelijkenis met Chinese beschermleeuwen, stenen standbeelden die voor keizerlijke paleizen, tempels en overheidsgebouwen stonden. In de jaren 1890 werden een aantal honden uit China gesmokkeld en populairder. Van een Pekinees met de naam Peter wordt gezegd dat het de eerste Pekinees was die werd tentoongesteld op een Britse hondenshow in 1894. Oorspronkelijk stonden ze bekend als Chinese Pugs of Pekingees Spaniels. De Pekingees Club van Amerika werd opgericht in 1909. | ||
 |
||
| Standaard van de Pekinees | ||
Een beetje van de Duitse Dwergpinscher |
||
| De Duitse Dwergpinscher is liefkozend bekend als de Min Pin. Deze honden komen oorspronkelijk uit Duitsland en werden gebruikt om ratten te vangen. Bijgenaamd de 'koning van het speelgoed' voor zijn wilskrachtige, zelfverzekerde houding, wordt de Duitse Dwergpinscher beschouwd als een directe afstammeling van de Duitse Pinscher. Hoewel hij lijkt op een kleine Dobermann, is het een volledig apart ras. Andere voorouders van de Min Pin waren waarschijnlijk Dashonden en Italiaanse Greyhounds. In Duitsland werd de Min Pin de Reh Pinscher genoemd vanwege zijn gelijkenis met de in het bos levende reh, of klein hert. In 1895 werd de Pinscher Klub opgericht, maar deze werd later omgedoopt tot de Pinscher-Schnauzer Klub. Het was toen dat de eerste rasstandaard werd opgesteld. Duitse Dwergpinschers werden voor het eerst getoond op de hondententoonstelling van Stuttgart in Duitsland in 1900, tegen die tijd waren ze vrijwel onbekend buiten hun geboorteland. Ze verschenen voor het eerst in de Verenigde Staten rond 1919, en een decennium later werd de Miniature Pinscher Club of America opgericht. In hetzelfde jaar werden ze ook erkend door de Amerikaanse Kennel Club. | ||
 |
||
| Standaard van de Duitse Dwergpinscher |
Uiterlijk van de Peke-A-Pin |
| De Peke-A-Pin is een hybride ras dat bestaat uit een kruising tussen een raszuivere Pekinees en een raszuivere Duitse Dwergpinscher. Het zijn kleine honden met een gewicht tot 4,5 kilo en een lengte van ongeveer 25,5 centimeter. Veel voorkomende kleuren zijn zwart en bruin, zwart en wit, chocolade, grijs en goud, en de vacht is over het algemeen kort, hard en glad, maar kan langer zijn afhankelijk van het ouderras. Ze hebben bruine ogen die licht gezwollen kunnen zijn aan de Pekinees kant. Hun oren vallen over het algemeen naar voren over het gezicht en kunnen gevederd zijn. Min Pins hadden vaak gecoupeerde oren en gecoupeerde staarten, maar deze praktijken zijn nu in veel landen verboden. |
Temperament van de Peke-A-Pin |
| Ondanks zijn grootte is een Peke-A-Pin een taaie, onverschrokken hond die aanhankelijk is en een uitstekend huisdier zal zijn. Ze zijn niet geschikt voor mensen met jonge kinderen, omdat ze niet goed tegen een stootje kunnen. Een Peke-A-Pin kan een uitdaging zijn voor nieuwe hondeneigenaren, tenzij ze bereid zijn om veel tijd en geduld te investeren in de training. Het zijn nieuwsgierige, energieke honden en vaak vol eigendunk, dus ze moeten al vroeg leren wat hun grenzen zijn. Vroege socialisatie is belangrijk, want ze houden niet van andere honden of katten. Ze zijn uitstekende waakhonden, blaffen naar vreemden en zijn erg beschermend voor hun gezin. Deze honden brengen niet graag te veel tijd alleen door en zijn daarom ideaal voor mensen die thuis werken of actieve oudere mensen. Ze moeten aangelijnd zijn als ze in het openbaar zijn, want ze staan erom bekend dat ze kunnen afdwalen. Een veilige omheinde tuin is ook een goed idee. |
Behoeften en activiteiten van de Peke-A-Pin |
| Een Peke-A-Pin is een energieke, speelse en leergierige hond, maar heeft slechts lichte beweging nodig om fit en gezond te blijven. Een dagelijkse wandeling aan de lijn en speelsessies in een veilige, omheinde tuin zorgen ervoor dat hij ontspannen en rustig is. De Min Pin staat bekend als een ontsnappingskunstenaar en een Pekinees heeft de neiging om weg te lopen als hij de kans krijgt, dus zorg ervoor dat uw huisdier altijd onder uw controle is als u in het openbaar bent. Een Peke-A-Pin doet het goed in een flat of huis met een tuin. Ze zijn vrij gevoelig voor warmte en kou, dus zorg ervoor dat ze niet sporten als het warm is en dat ze het warm genoeg hebben in de winter. |
Onderhoud van de Peke-A-Pin |
| Een Peke-A-Pin verhaart matig en is vrij gemakkelijk te verzorgen, vooral als zijn vacht kort is. Als ze langer zijn en franjes rond de oren hebben, moeten ze af en toe getrimd worden. Een wekelijkse borstelbeurt zou meer dan genoeg moeten zijn om ze er goed uit te laten zien en ze te ontdoen van losse haren. Ze hebben geen sterke hondengeur, dus af en toe een bad is noodzakelijk. Controleer de oren regelmatig op vuil of was en maak ze voorzichtig schoon. Het is een goed idee om de tanden van je hond elke dag te poetsen om gebitsproblemen te voorkomen. Controleer af en toe de nagels om te zien of ze geknipt moeten worden. |
Nederlands (nl-NL)