Uiterlijk van de Poogle
|
| Poogle honden kunnen er heel verschillend uitzien omdat hun twee ouderrassen heel verschillend zijn. Net als bij andere niet-afstammende honden, is er geen rasstandaard om mee te werken, wat betekent dat ze momenteel niet gefokt worden voor een uniform uiterlijk. De Poogle heeft hangende oren die vaak lang genoeg zijn om de kin te bereiken. Hun donkerbruine ogen staan uit elkaar en geven hen een peinzende uitdrukking. Hun snuit kan relatief lang zijn, eindigend in een zwarte of bruine neus. Hun compacte lichaam moet mager en goed gespierd zijn, ondersteund door stevige ledematen. Ze hebben een zogenaamde sikkelvormige staart, die over de rug en naar het hoofd buigt. De vacht van de Poogle is van nature variabel, net zoals de vacht van de Poedel en Beagle zo verschillend zijn. Hoewel elk individu anders is, zal de Poogle als algemene regel een golvende vacht hebben die ergens in het midden valt tussen de dichte, krullende vacht van de Poedel en de korte, rechte vacht van de Beagle. Verschillende vachtkleuren zijn mogelijk, waaronder zwart, bruin, grijs, wit en rood. Veel honden zijn tweekleurig of driekleurig en witte vlekken komen vaak voor. De volwassen grootte van de Poogle hangt af van de grootte van de Poedel waarmee ze gekruist zijn. Als algemene regel geldt dat een volwassen Poogle tussen de 5 en 11 kilo weegt en 25 tot 40 centimeter schofthoogte heeft. |
Temperament van de Poogle
|
| De Poogle is een geweldige metgezel die graag tijd doorbrengt met mensen en hen veel genegenheid toont. Ze voelen zich over het algemeen op hun gemak in het gezelschap van iedereen en hebben niet de neiging om vreemdelingen te wantrouwen. Kinderen kunnen over het algemeen met een gerust hart spelen. Gezien de zelfverzekerde aard van de Poedel en de roedelmentaliteit van de Beagle, is het niet verwonderlijk dat de Poogle het goed kan vinden met andere honden en meestal de plaatselijke VIP is in het hondenpark. Hetzelfde kan niet gezegd worden van hun relaties met katten, konijnen of andere kleinere huisdieren, aangezien sommige honden een sterke prooidrift hebben en de behoefte voelen om ze weg te jagen. De Poogle heeft een goede reputatie als waakhond, want hij patrouilleert graag op zijn territorium en blaft bij het eerste teken van iets ongewoons. |
Behoeften en activiteiten van de Poogle
|
| De Poogle is een actieve kruising met een matig tot hoog energieniveau en heeft dagelijks beweging nodig. Twee wandelingen buiten, af en toe een uitstapje naar het hondenpark en speeltijd in de tuin zijn ideaal voor deze hond. Kleine achtertuinen moeten altijd worden beveiligd met een hoge omheining, omdat de Poogle meer prooigericht kan zijn en achter klein wild aan zal gaan dat in de buurt komt. De Poogle geeft de voorkeur aan warme klimaten en mag niet alleen buiten gelaten worden, ook niet in een koud klimaat. Huizen met kleine achtertuinen zijn ideaal voor deze actieve hond, maar als de Poogle voldoende dagelijkse beweging elders krijgt, kan hij zich aanpassen aan het leven in flats en steden. |
Onderhoud van de Poogle
|
| De Poogle, zoals de meeste Poedel hybriden, is een hypoallergene hond die niet veel verhaart. Een kortere, grovere vacht, zoals die van de Beagle ouder, kan iets meer verharen en minder hypoallergeen zijn. Golvende tot krullende vachten vereisen wekelijkse verzorging om ze klitvrij te houden, en haren kunnen voortdurend groeien, waardoor ze vaak moeten worden getrimd. De oren van de Poogle zijn lang en bedekt met lange haren die vuil, puin en vocht kunnen vasthouden, waardoor ze regelmatig moeten worden schoongemaakt om infecties te voorkomen. De Poogle is ook gevoelig voor tandziekten en moet zijn tanden en mond ten minste drie keer per week laten reinigen om schade te voorkomen. |
Nederlands (nl-NL)