 |
Saint Shepherd |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Zwitserland <> Duitsland -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Saint Shepherd |
| De Saint Shepherd is een kruising tussen een Duitse Herdershond en een Sint Bernard. Het zijn allebei grote honden, dus de Sint Herder is meestal groot of reusachtig, meet rond de 71 centimeter en weegt gemiddeld rond de 68 kilo. Het zijn vriendelijke, extraverte honden die dol zijn op kinderen en andere honden, maar ze moeten wel gesocialiseerd worden als ze jong zijn. Ze kunnen net als Sint Bernards veel kwijlen als ze losse wangen hebben, maar dit komt zelden voor bij dit ras. Ze zijn over het algemeen makkelijk te trainen en zeer gehoorzaam, met een heerlijk ontspannen persoonlijkheid. De Saint Shepherd is een uitstekend huisdier en waakhond, maar verhaart veel en moet vaak geborsteld worden. |
Geschiedenis van de Saint Shepherd |
| De Saint Shepherd is nog zeldzaam omdat hij nog niet zo lang bestaat. Dus moeten we kijken naar de oorsprong van zijn ouderrassen, de Duitse Herdershond en de Sint Bernard. |
Een beetje van de Sint Bernard |
||
| De Sint Bernard komt oorspronkelijk uit Zwitserland en waakt en redt mensen sinds 980 na Christus. Men denkt dat hij gefokt is uit de Pyreneese Berghond, de Grote Zwitserse Sennenhond, de Duitse Dog en de Tibetaanse Mastiff. Volgens de legende ontstond het ras in de Zwitserse Alpen en werd het vernoemd naar zijn stichter, Saint Bernard de Menthon. Zwitserse ziekenhuizen gebruikten deze reusachtige honden om mensen te helpen bij het oversteken van het gevaarlijke Alpine terrein tussen Italië en Zwitserland. Ze werden ook gebruikt om slachtoffers van lawines en andere rampen te redden vanwege hun griezelige vermogen om een persoon onder de sneeuw te voelen. De honden werkten als een team en als een slachtoffer werd gevonden, bleef een hond bij hem en hield hem warm terwijl de andere hulp ging halen. Van één beroemde Sint Bernard, Barry, is bekend dat hij tussen 1800 en 1810 meer dan 40 slachtoffers heeft gered. Ze werden geaccepteerd door de American Kennel Club in 1885 waar ze de 49e meest populaire hond in Amerika zijn. | ||
 |
||
| Standaard van de Sint Bernard |
Een beetje van de Duitse Herdershond |
| De Duitse Herdershond ontstond in Duitsland aan het einde van de 19e eeuw als een boerderijhond om het vee te bewaken. Ze zijn onverschrokken en loyaal, waardoor ze uitstekende waakhonden zijn voor vee en familie. De Duitse Herdershond werd gecreëerd door Max von Stephanitz, een Duitse cavaleriekapitein. Er wordt gezegd dat hij de Duitse Herdershond fokte uit lokale herdersrassen met verschillende haarvariëteiten. Duitse Herdershonden werkten niet alleen op boerderijen, maar werden ook gebruikt om voorraden te leveren aan het leger tijdens de Eerste Wereldoorlog en werden zeer gerespecteerd om hun moed en dapperheid. De Duitse Herdershond heette oorspronkelijk de Duitse Herdershond Dog en werd door de American Kennel Club veranderd in de Shepherd Dog toen hij officieel werd geaccepteerd in 1908. De German Shepherd Dog Club of America werd in 1913 opgericht door Anne Tracy en Ben Throop in Connecticut en het ras is nog steeds het op één na meest voorkomende hondenras in de Verenigde Staten. |
 |
| Standaard van de Duitse Herdershond |
Uiterlijk van de Saint Shepherd |
| De Saint Shepherd is een groot tot reusachtig ras dat tot 68 kilo kan wegen met een massieve kop, flaporen, ovale donkerbruine ogen en een korte tot middellange snuit met een zwarte neus. Hij heeft een dik, goed gespierd lichaam met sterke benen, een rechte rug, grote voeten en gebogen tenen. Zijn gezicht is meestal donkerbruin of zwart, terwijl de rest van het lichaam wit, bruin en zwart, wit en bruin, of zwart en bruin is. De Saint Shepherd heeft een dikke dubbele vacht die hem warm houdt bij koud weer, maar oververhitting kan veroorzaken als het buiten warm is. |
Temperament van de Saint Shepherd |
| Deze zachtaardige reuzen hebben het uiterlijk van een waakhond en kunnen worden getraind om het gezin te beschermen, maar over het algemeen zijn ze zeer goed gemanierd en aanhankelijk. Met hun Sint Bernard temperament spelen ze graag met iedereen en zijn ze ook goede beschermers. Maar omdat het grote honden zijn, moet je wel toezicht houden met kleine kinderen om ongelukken te voorkomen. Je kunt ze vrij gemakkelijk trainen om zowat alles te doen, dankzij hun snelle leervermogen en intelligentie. Ze zijn ijverig en gehoorzaam en willen hun baas graag behagen. Als je een koppige hond hebt, wees dan consequent en geduldig en uiteindelijk zal hij jouw denkwijze volgen. |
Behoeften en activiteiten van de Saint Shepherd |
| Saint Shepherds hebben de neiging om aan te komen als ze niet genoeg beweging krijgen. Neem ze daarom een of twee keer per dag mee voor een wandeling en laat ze een paar uur rondrennen in een omheind gebied. Over het algemeen hebben ze zo'n 60-90 minuten krachtige activiteit per dag nodig om geestelijk en lichamelijk scherp te blijven. Als hij niet genoeg beweging krijgt, kan hij zich gaan vervelen of angstig worden en slechte gewoontes ontwikkelen, zoals overmatig blaffen of agressie. Goede activiteiten voor uw Saint Shepherd zijn zwemmen, wandelen, gehoorzaamheids- en behendigheidstraining, balspelletjes en spelen met andere honden in het hondenpark. |
Onderhoud van de Saint Shepherd |
| Je moet minstens vier of vijf keer per week een puistenborstel of borstel met stugge haren en een draadkam gebruiken voor je Saint Shepherd. Ze hebben een dikke dubbele vacht die kan klitten, dus je moet ervoor zorgen dat je ze vaak borstelt. Als je ze niet vaak genoeg borstelt, heb je misschien meer haar op je meubels dan op je hond. Ze hoeven maar één keer per maand of zo in bad, en ze vaker in bad doen kan een droge huid en irritatie veroorzaken. Je moet ook de nagels van je Saint Shepherd knippen als dat nodig is, zodat ze niet splijten. Zijn tanden hebben ook verzorging nodig; poets ze zo vaak mogelijk, maar minstens drie keer per week. |
Nederlands (nl-NL)