Sheltidoodle

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Groot-Brittannië <> Frankrijk -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Sheltidoodle

De Sheltidoodle, ook bekend als de Sheltipoo, is een van een aantal designhonden die de afgelopen decennia zijn ontwikkeld. Het is een bewuste kruising van de Shetland Sheepdog, een kleine maar robuuste herdershond ontwikkeld op de Shetland eilanden voor de kust van Schotland, en een veelzijdige Duitse eenden jachthond die we vandaag kennen als de Poedel. Deze kruising is een uiterst intelligente en gevoelige hond die aanhankelijk en ontvankelijk is voor zijn familie, maar gereserveerd en beleefd tegenover vreemden. Hun licht beschermende instincten maken ze uitstekende waakhonden en ze doen het heel goed met beleefde, gemakkelijke kinderen, maar sommige Sheltidoodles kunnen wat hyper-reactief worden, waardoor ze minder geschikt zijn voor luidruchtige of onstuimige huizen.

Geschiedenis van de Sheltidoodle

De Sheltidoodle is een bewuste kruising tussen de Shetland Sheepdog, een kleine herdershond die is ontwikkeld om te zorgen voor het kleiner dan gemiddelde vee op de Shetland Eilanden in Schotland, en de veelzijdige en intelligente Poedel.

 

        

Een beetje van de Shetland Sheepdog

        
Ondanks hun uiterlijk zijn Shetland Sheepdogs niet zomaar miniatuur Rough Collies, en ze hebben een lange en raadselachtige afstamming. Hoewel er bijdragen aan het ras zijn van Rough Collies en Smooth Collies, zijn Shetland Sheepdogs een zeer apart ras dat bijdragen van vele rassen bevat. Hoewel het verslag van hun ontwikkeling op zijn best onduidelijk is, wordt aangenomen dat andere rassen belangrijke bijdragen hebben geleverd aan het Shetland ras, waaronder Schotse Collies, IJslandse Herdershonden, King Charles Spaniels, Border Collies en Pomeranians. De meeste bronnen beweren ook dat een uitgestorven hondenras dat bekend staat als de Groenlandse Yakki een belangrijke rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de Shetland Sheepdog, net als een onbekende variëteit van de Spitz hond uit de Scandinavische regio. Oorspronkelijk ontwikkeld op het eiland Shetland, werden deze honden Toonies genoemd door de lokale bevolking, die ze gebruikte als boerderijhonden om het kleine vee op het eiland te helpen beheren. Toeristen die het eiland bezochten in de jaren 1800 zagen hun waarde als huisdier en kochten grote aantallen van deze kleine honden, waardoor ze over de hele wereld werden verspreid.
Standaard van de Shetland Sheepdog

 

        

Een beetje van de Poedel

De Poedel, vaak de Franse Poedel genoemd, is een ander ras dat niet helemaal is wat het op het eerste gezicht lijkt; een hond die vaak wordt geassocieerd met hondenshows, circusringen en extravagantie is in feite een atletisch dier dat werd ontwikkeld als jachthond in Duitsland in plaats van Frankrijk, en werd gebruikt om wild te vinden en te vangen, vooral watervogels, voor jagers, een praktische en niet extravagante metgezel. Zijn naam en opvallende kapsel weerspiegelen dit oorspronkelijke doel, want de Poedel is een verkorte versie van de naam die hij in Duitsland kreeg, Pudlehund is een combinatie van de Duitse woorden 'pudle', wat 'ploeteren' betekent, en 'hund', of hond, en het ongewone kapsel kan zijn ontworpen om weerstand en klitten te verminderen, terwijl vitale organen en gewrichten beschermd bleven door een dikke laag haar. Hoewel ze door hun uitzonderlijke intelligentie en trainbaarheid vele rollen hebben kunnen spelen, waaronder circushond, therapiedier en favoriete metgezel gekozen door individuen variërend van straatartiesten tot koningen, koninginnen en presidenten, worden standaard en soms miniatuur Poedels vandaag de dag nog steeds gebruikt in hun oorspronkelijke functie, hoewel ze meestal overal kort worden geschoren om klitten in het gras te voorkomen. De standaard Poedel wordt meestal gebruikt in deze kruising, maar sommige fokkers kunnen ook Miniature of Speelgoed Poedels gebruiken, wat waarschijnlijk invloed heeft op de grootte, het temperament en de gezondheidsproblemen van de hybride.
Standaard van de Poedel

Uiterlijk van de Sheltidoodle

De Sheltidoodle is een middelgrote hond die de nakomeling is van twee honden waarvan het uiterlijk heel verschillend kan zijn, wat resulteert in veel variatie tussen de honden, zelfs binnen hetzelfde nest. Beide ouderrassen zijn tamelijk goed gebouwd, met lange, rechte benen en diepe borstkassen, wat ook het geval zal zijn bij hun nakomelingen. Het hoofd en het gezicht van de Shetland Sheepdog wijken nogal af van die van de Poedel, en de kruising kan geïnspireerd zijn op de Sheltie, met een wigvormig hoofd en een lange, taps toelopende snuit afgerond aan de punt, of op de Poedel met een smaller, gewelfd hoofd en een rechte, fijne snuit, het kan zelfs kenmerken van beide ouders overnemen. Hun ogen zijn over het algemeen middelgroot en ovaal of amandelvormig en hoewel de meeste donkerbruin zijn, kunnen sommige Shelties blauwe of tweekleurige ogen doorgeven, vooral als ze merle gekleurd zijn, en ze kunnen de rechte, driehoekige oren van de Shetland Sheepdog erven, de langere flaporen van de Poedel, of een tussenkleur.

Temperament van de Sheltidoodle

De Sheltidoodle is over het algemeen een goed opgevoed dier, bijzonder attent en ontvankelijk. Deze eigenschappen, in combinatie met zijn hoge intelligentie, maken het een zeer gemakkelijk dier om te trainen, mits er zachte trainingstechnieken worden gebruikt. Ze zijn echter gevoelig voor verlatingsangst en verveling als ze niet voldoende mentale stimulatie krijgen of te lang alleen worden gelaten. Ze reageren over het algemeen beleefd maar gereserveerd op vreemden, met milde maar gevoelige beschermende instincten. Een vroege en grondige socialisatie helpt voorkomen dat hun van nature gereserveerde aard zich ontwikkelt tot overgevoeligheid of ongerechtvaardigde verlegenheid, maar sommige honden kunnen nog steeds een overgevoeligheid ontwikkelen voor aanraking, snelle bewegingen of harde geluiden, dus ze zijn misschien niet de beste keuze voor zeer jonge of bijzonder actieve kinderen. Ze zijn over het algemeen vreedzaam met andere dieren, inclusief andere honden, hoewel sommigen kunnen toegeven aan de drang, die inherent is aan herderrassen en hun nakomelingen, om andere dieren op te jagen en te drijven.

Behoeften en activiteiten van de Sheltidoodle

De Sheltidoodle is een vrij snel en energiek ras, en hoewel de Poedel misschien niet zo meedogenloos actief is als sommige Retriever rassen, zijn het nog steeds atletische honden die dagelijks fysieke activiteit nodig hebben om gezond en stabiel te blijven. Hoewel een uur lichaamsbeweging per dag zou moeten voldoen aan de bewegingsbehoeften van je Sheltidoodle, is het belangrijk om ook zijn geest dagelijks te trainen. Je kunt fysieke en mentale training met deze honden combineren door activiteiten te beoefenen zoals canine acrobatische dans, behendigheidslessen, apporteren en veldwedstrijden, schapendrijven, gehoorzaamheid en gevorderde oefeningen. Hoewel deze hond zich kan aanpassen aan het leven in een flat, zal hij elke dag extra beweging nodig hebben en een vroege training om overmatige vocalisaties te voorkomen. De meeste Sheltidoodles zijn veel gelukkiger in een groter huis met een tuin om in rond te rennen.

Onderhoud van de Sheltidoodle

Een van de grootste verschillen tussen de twee verwante rassen is het verschil in vacht. De Sheltie heeft een dubbellaagse vacht, bestaande uit een extreem dichte ondervacht die een bovenvacht van lang, recht haar over het hele lichaam omhoog duwt, behalve op het gezicht en de onderbenen, waar het haar kort is en plat tegen de huid ligt. De Poedel, aan de andere kant, heeft een enkele laag krullend haar over zijn hele lichaam, dat zeer weinig verhaart maar nooit stopt met groeien. Terwijl de Sheltidoodle over het algemeen een gekrulde of golvende vacht heeft, kan de vacht enkel- of dubbellaags zijn en de eigenlijke structuur van de vacht kan lijken op een van de ouderrassen. Honden die de dubbellaagse vacht van het Sheltie ras hebben geërfd, verharen meer en moeten vaker worden geborsteld dan hun tegenhangers met één laag, terwijl honden die de altijd groeiende vacht van de Poedel hebben geërfd, regelmatig moeten worden geschoren of getrimd en vaker moeten worden gewassen dan honden waarvan de vachtstructuur grover is dan die van de Shetland Sheepdog.